Αυτό είναι η πατρίδα μου

Γράφει η Αθανασία Κατσαντώνη

Ένα μικρό φυλλαράκι
στην άκρη του μεγάλου δένδρου
που το κουνάνε συνεχώς οι άνεμοι
και τρέμει μηπως και δεν  μπορέσει
να κρατηθεί.

Αυτό ειναι η πατρίδα μου.
Ένα  μοναχικό, φοβισμένο, φυλλαράκι
που το λυπήθηκε ο ήλιος
το υιοθέτησε και κάθε μέρα
το καλημερίζει με ένα ζεστό φιλί. 

Αυτό είναι η πατρίδα μου. 
Είναι που βγήκε πρώτο στο φως,
όταν το μεγάλο δένδρο
άπλωνε τις ρίζες του
αιώνες τώρα
και πολύ καμάρωσε αυτή τη φωτεινή
πρωτιά του.

Και πολλοί  το φθόνησαν
και πολλοί το απείλησαν
και το κακοποίησαν
στους αιώνες των αιώνων.

Αυτό είναι η πατρίδα μου.
Τώρα το δένδρο θέριεψε
και περιφρονεί το πρώτο
φωτεινό δείγμα ζωής
που αιώνες τώρα του μαθαίνει
πως να ζει
και να ξεπερνά τους κυκλώνες
και τις ρίζες των νεώτερων
δένδρων που απειλούν
το γέρικο κορμί του.

Ένας φάρος γνώσης
και απαντοχής.
Αυτό είναι η πατρίδα μου.