Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Η Μαθηματική Παιδεία στα χρόνια της σκλαβιάς, της επανάστασης και λίγα χρόνια μετάΗ Μαθηματική Παιδεία στα χρόνια της σκλαβιάς, της επανάστασης και λίγα χρόνια μετά

Γράφει ο Α. Δ. Γκίκας, Μαθηματικός

 

Με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από το 1821

 

Α. Αναγκαίος Πρόλογος

Το 1453 έπεσε στις επάλξεις των τειχών της  Κωνσταντινούπολης διπλοσφαγμένος ο δικέφαλος και κυμάτισε η ημισέληνος. Ολοκληρώθηκε έτσι η διάλυση του Βυζαντίου, που από το 1204 οι Σταυροφόροι είχαν αρχίσει. Εξακόσια και όχι τετρακόσια χρόνια έτρεχε το αίμα και το δάκρυ του Έλληνα, μα ούτε βόγγος δεν ακουγόταν μην τύχει και αγριέψει ο κατακτητής. Ζήσαμε ως χώρα πολλά και τραγικά χρόνια μέσα στο σκοτάδι, το διωγμό και προπάντων την αγραμματοσύνη. Γραικούς μας ονόμαζαν και όχι Έλληνες, γιατί η Ελλάδα ήταν άγνωστη και ας ζούσε μέσα στα σπασμένα μάρμαρα.
Αν δεν υπήρχαν κι αυτά θα είχε σβήσει ο Ελληνισμός και θα τον διαβάζαμε μόνο στα βιβλία της Ιστορίας, όπως διαβάζουμε για τους Φοίνικες και την Καρχηδόνα.
Η Ελλάδα αιμορραγούσε όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και προς τη Δύση. Φράγκεψαν πολλοί. Ποια δύναμη άλλωστε θα μπορούσε να κρατήσει τα φωτεινά μυαλά σε μια δουλωμένη χώρα;
Αρκετοί όμως από αυτούς δεν ξέχασαν την πατρίδα. Άλλοι έδωσαν τα δουκάτα τους για να γίνουν σχολεία και άλλοι ήρθαν με τις γνώσεις τους να φωτίσουν τους ραγιάδες, ως δάσκαλοι τους γένους. Στη βάση της πυραμίδας των φτωχών δασκάλων ο Κοσμάς ο Αιτωλός.
Σ’ αυτόν χρωστάει η Ελλάδα πάνω από 200 σχολεία. Αυτός δίδαξε και κατήχησε, εξανθρώπισε και ξύπνησε συνειδήσεις.
Το έργο της αφύπνισης ολοκληρώνει ο Ρήγας με τα φλογερά του βιβλία και τους χάρτες του.
Η Ελλάδα εκεί που ήταν σκλαβωμένη και γονατιστή, ξεπετιέται πνιγμένη στο φως της προσπάθειας για ελευθερία.
«Αι χείρες μας δεμέναι μέχρι του νυν, ελύθησαν και έλαβον τα όπλα της ελευθερίας. Δικαίω τω λόγω η μητέρα ΕΛΛΑΣ εκ της οποίας και σεις εφωτίσθητε απαιτεί την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας».
Ήταν το πρώτο έγγραφο που έστελνε στις 23 Μαρτίου του 1821 η Μεσσηνιακή Συνέλευση και γνωστοποιούσε την ύπαρξη της Ελλάδας στις αυλές της Ευρώπης. Ήταν δε η πρώτη φορά που εμφανιζόμασταν ως κράτος με το όνομα ΕΛΛΑΣ.
Σήμερα ελεύθεροι και ισότιμοι με τους άλλους Ευρωπαίους, είμαστε υποχρεωμένοι να δικαιώσουμε με συνέπεια την ύπαρξή μας, ως πνευματικού πυρήνα της Ευρώπης και όχι ουραγού.

 

 

Διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα μας στο φύλλο του Σαββάτου 20 - Κυριακής 21 Φεβρουαρίου.

 

 

    

 

Απόψεις

Γράφει ο Χ.Τ. ο Βιτ’λιώτης13/04/2024Ελλάς Ελλήνων αχταρμάςΧώρα της προσωπίδαςΜ’ όλα τα φρούτα τις ψευτιάςΈμποροι της ελπίδας.--Η ψευτιά και το …μπουγέλοΈχουν μέλι στο...