Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Οι Γυναίκες της Πίνδου

Γράφει η Ευαγγελία Δημοπούλου
Ιστορικός - Αρχαιολόγος



Φέτος συμπληρώνονται ογδόντα χρόνια, από τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς παραλαμβάνει το τελεσίγραφο των Ιταλών, που απαιτούσαν την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων τους από τη χώρα μας. 

Αύτη η παράλογη απαίτηση, που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρέσβη, Εμανουέλε Γκράτσι, ιδιοχείρως στον Ιωάννη Μεταξά, έμελλε να αποτελέσει το έναυσμα, του νεοελληνικού έπους και να αποτελέσει ένα λαμπρό κεφάλαιο στη μακραίωνη ελληνική πολεμική ιστορία.

Η απάντηση ήταν αρνητική και εξέφραζε τη βούληση όλου του ελληνικού λαού, που ανταποκρίθηκε με όλες του τις δυνάμεις και αποτέλεσε ένα απαράμιλλο δείγμα θάρρους, ομοθυμίας και αντίστασης σε ολόκληρη την Ευρώπη, που σκεπάζονταν σταδιακά, κάτω από το μαύρο πέπλο της σκλαβιάς.

Στις 5.30 π.μ. αρχίζει η επίθεση των ιταλικών δυνάμεων, μισή ώρα νωρίτερα από τη λήξη του τελεσίγραφου που οι ίδιοι είχαν επιδώσει. Ήταν πεπεισμένοι πως η νίκη τους ήταν εξασφαλισμένη γρήγορα και εύκολα απέναντι στην αμυνόμενή φτωχή Ελλάδα.

Παρ΄ όλα αυτά, οι Ιταλοί παρέβλεψαν πολλούς παράγοντες που τελικά τους οδήγησαν στην ταπεινωτική ήττα τους. Κατ’ αρχάς, η χρονική επιλογή εκδήλωσης της επίθεσης, ήταν εντελώς άστοχη, αφού από αρχαιοτάτων χρόνων οι εκστρατείες, ξεκινούσαν παραδοσιακά την άνοιξη.

Έπειτα, η αρωγή του ντόπιου πληθυσμού, όχι μόνο των ανδρών, αλλά και των γυναικών ήταν καθοριστική και αποτέλεσε εχέγγυο της ελληνικής νίκης. Το θέατρο των επιχειρήσεων ήταν πολύ κοντά στα χωριά της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Οι κάτοικοί τους όμως όχι μόνο δεν τα εγκατέλειψαν, αλλά στάθηκαν πλάι στους στρατιώτες που αμύνονταν του πατρίου εδάφους.

Οι Ηπειρώτισσες προσέφεραν κυριολεκτικά τα πάντα στην πατρίδα. Αρχικά, άνοιξαν τα σπίτια τους, για να φιλοξενήσουν τους Έλληνες στρατιώτες, χαρίζοντάς τους λίγες στιγμές ζεστασιάς και ξεκούρασης. Επίσης, παρά την ένδεια και την πενία της περιοχής τους προσέφεραν κουβέρτες, ρουχισμό, ενώ παραχωρούσαν τα αποθέματα των τροφίμων τους για τους στρατιώτες και τα ζώα του στρατού, χωρίς να σκέφτονται τις δικές τους ανάγκες.

Ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος τους ήταν αφιερωμένος αποκλειστικά στους στρατιώτες, αφού προετοίμαζαν για αυτούς είδη πρώτης ανάγκης όπως κάλτσες, ρούχα και ψωμί. Επιπλέον, με τεράστια αυτοθυσία μετέφεραν κάθε είδους υλικό, όπως πολεμοφόδια, τρόφιμα, είδη ιματισμού, ακόμα και λυόμενα πυροβόλα.

Εκεί, που δεν ήταν δυνατόν να προσεγγίσουν ούτε ζώα άρσης, λόγω του δύσβατου εδάφους, η Ηπειρώτισσα μάνα, κόρη, γιαγιά μετέφερε στην πλάτη της, τα απαραίτητα στα μαχόμενα τμήματα του έθνους.

Οι πολεμιστές μας, βλέπανε τις γυναίκες αυτές να αναρριχώνται σε απότομες χαράδρες, που πολλές φορές ξεπερνούσαν τα 2.000 μέτρα υψόμετρο, χωρίς να τις εμποδίζουν οι εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες, ενώ μέσα σε χιονοθύελλές και ραγδαίες βροχοπτώσεις καλούνταν να διανύσουν αποστάσεις δύο ή τριών ημερών .
Καθώς οι φάλαγγες αυτές επέστρεφαν, μετέφεραν στους ώμους τους τραυματίες και νεκρούς στρατιώτες. Ακόμα, αυτές οι γυναίκες έσωσαν πολλές ζωές στρατιωτών, αφού εκτός από τα φορτία, είχαν πάντα μαζί τους ένα σίδερο.

Με αυτήν την οικιακή συσκευή καυτηρίαζαν τις πληγές των τραυματισμένων στρατιωτών, προλαμβάνοντας έτσι, τις μολύνσεις σε πληγές που είχαν προέλθει από τραυματισμούς ή κρυοπαγήματα.

Τέλος, οι γυναίκες αυτές αψηφώντας την κούραση, συμμετείχαν ακόμη και σε τεχνικά έργα διάνοιξης και επιδιόρθωσης δρόμων, καθώς και στην κατασκευή γεφυρών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των γυναικών στον ποταμό Βογιούσα, που δημιούργησαν ανθρώπινο ανάχωμα, εμποδίζοντας με το σώμα τους τα ορμητικά νερά του ποταμού, όταν οι τεχνίτες προσπαθούσαν να χτίσουν γέφυρα και το νερό τους δημιουργούσε δυσκολίες.

Οι γυναίκες αυτές, στάθηκαν ισότιμα πλάι στους γενναίους μαχητές μας. Έτσι, έδωσαν την καλύτερη απάντηση στους Ιταλούς, που με περίσσια αλαζονεία έριχναν από τα αεροπλάνα κιβώτια με μαύρα μαντήλια στα πλαίσια της καταρράκωσης του ηθικού των γυναικών αυτών, οι οποίες, όχι μόνο δεν επηρεάστηκαν από τον ψυχολογικό πόλεμο των αντιπάλων, αλλά συνέβαλλαν τα μέγιστα στον αγώνα του έθνους, αποτελώντας μια ξεχωριστή περίπτωση στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά.

 

 

    

 

Απόψεις

Το ταξίδι στον  Νομό Έβρου είχε και δυσάρεστα απρόοπτα. Συνάντησα στην Ορεστιάδα τον ιντερνετικό μου φίλο Χρήστο. Η χαρά μεγάλη και από τις δύο πλευρές, μέχρι την...

Ενημερωτικά δελτία

Ενημερωθείτε άμεσα από την εφημερίδα μας για τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από την ηλεκτρονική σας διεύθυνση.