Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Υποκείμενα δικαίου…

Όταν είσαι νέος κρύβεις μέσα σου μια επαναστατική ματιά, που κατά την κρίση σου κανείς δεν μπορεί εύκολα να αντιληφθεί. Επιδιώκεις το αδύνατο, γιατί κατά τα λεγόμενα ενός συνθήματος, στο τέλος γίνεται δυνατό και μένεις να ελπίζεις, «ελπίζοντας» πως ό, τι αισθάνεσαι δεν μπορεί να επισκιαστεί από τίποτα πιο ανθεκτικό από την πίστη σου. Και έρχεται αυτή η μέρα, κατα την οποία ζεις έναν κοινωνικό παραλογισμό, που απλώνεται σε τομείς δικαιοσύνης, πολιτικής, ανθρωπιάς μα πάνω από όλα, καταλύει την κοινή λογική σκέψη.

Αυτόν τον παραλογισμό τον ζούμε καθημερινά. Πλέον, θα ήμασταν γραφικοί, να αναφερθούμε στο υποκριτικό, σύγχρονο, πολιτικό σκηνικό που ταιριάζει καλύτερα στις προτεινόμενες θεατρικές παραστάσεις ενός περιοδικού, από ότι στις προτεινόμενες πολιτικές κατευθύνσεις μιας υγιούς χώρας. Ακόμα πιο τραγικοί, αν αναρωτηθούμε μήπως η κοινωνία έχει σταματήσει τις ανθυγιεινές της συνήθειες, ιδίως στο χώρο του δικαίου.

Τι είναι δίκαιο; Σύνολο κανόνων που έχουν ως στόχο την ικανοποίηση της εξουσίας που απονέμει η κοινωνία, σε λογικά πλαίσια, στα υποκείμενα δικαίου, ώστε να νιώθουν ότι μπορούν να αναπτύσσουν ελεύθερα την προσωπικότητα τους, να συμμετέχουν στην κοινωνική και πολιτική ζωή, αλλά κυρίως να ικανοποιούν τις επιταγές της ανθρώπινης αξίας του άρθρου 2 του Συντάγματος. Ένας τέτοιος ενδεικτικός ορισμός προσδιορίζει τόσο τον άνθρωπο που προσπαθεί να απολαμβάνει τα καλά του δικαίου, όσο και τη λειτουργία της δικαιοσύνης, κατά ένα παράλληλο σύμπαν, που φωτίζεται από το γνωστό σε όλους μας ήλιο νοητό.

Κι όμως έτσι συμβαίνει. Η δικαιοσύνη μας έμαθαν ότι έχει ως στόχο την προστασία του κοινωνικού συνόλου, βρίσκει τα λάθη στους ανθρώπους και τα διορθώνει, ώστε να υπάρχει ανέλιξη, όχι μόνο κοινωνικά, αλλά και ανθρώπινα. Διδάσκει με έναν τρόπο ουσιαστικό και δεν τιμωρεί για να τιμωρεί, όπως τον Μεσαίωνα, αλλά για να μάθεις, να μάθει και η ίδια που έκανε λάθος και κάποιος παραστράτησε. Σαν γονιός έχει στόχο να είναι αμερόληπτος στα παιδιά του και να διατηρεί ισορροπίες στο σπίτι, χωρίς εντάσεις και ξεσπάσματα αγανάκτησης και πάθους. Είναι δίκαιη, αυτό και τίποτα άλλο, υπερασπίζεται το λόγο για τον οποίο κάνουμε σήμερα τέτοιο ντόρο και είναι δυναμική, ώστε να μην μένει μόνο στα παρασκήνια.

Αυτή τη δικαιοσύνη ψάχνουμε, αυτή που μας έμαθαν στις σχολές και στους νόμους. Αυτή είναι άφαντη. Εξαφανίζεται μέρα με τη μέρα από τις ελπίδες μας και κηρύσσεται σε αφάνεια. Λείπει και αντικαθίσταται από έναν παραλογισμό νομικό, κοινωνικό. Το είδαμε χθές, το βλέπουμε σήμερα. Ελεύθεροι άνθρωποι που έχουν το κεφάλαιο, διακινούν ναρκωτικά, χρήματα, σκοτώνουν, απειλούν, έχουν οργανώσεις θανατηφόρες και μισάνθρωπες, κλέβουν από τη δημόσια περιουσία και τελικά μένουν σπίτι τους απολαμβάνοντας το πρωινό καφεδάκι τους χαρούμενοι που τους ξελάσπωσαν. Ενώ από την άλλη, άτομα με όνειρα για σπουδές, μέλλον, παιδεία και μια καλύτερη ζωή πεθαίνουν στα κελιά χωρίς μια ανάσα δικαιοσύνης. Ίσως αν είχαν δολοφονήσει κάποιον αθώο, άμαχο με αλλότριες ιδέες θα ήταν έξω από τα δεσμά. Και το μόνο που ζητάνε είναι μια δίκαιη δίκη. Αλίμονο! Κατοχυρώνεται στην περιβόητη ΕΣΔΑ.

Μιζέρια και πάλι μιζέρια, μα πιο πολύ όταν πρόκειται να υπηρετήσεις ένα σύστημα δικαίου που χωλαίνει από τα βάθη της καρδιάς του, αφήνει τους νέους μέσα και διώχνει τους μεγάλους και δυνατούς, μήπως και τους κακοχαρακτηρίσουμε. Μεροληπτεί για το κεφάλαιο και τα πάει καλά με την επίκαιρη πολιτική, μήπως και γίνει και αυτή «χαι κλας». Έλεος!

Ας δώσουμε λίγο σημασία στον στόχο που πρέπει να υπηρετεί η δικαιοσύνη και κάθε φορά “που” πρέπει να δείχνει τη σκληρότητα της. Και αν δεν το δείχνει η ίδια εκεί που πρέπει, ας προσπαθήσουμε ο καθένας με τον τρόπο του, συλλογικά και ατομικά να την μεταπείσουμε και να κινούμε τα ηνία, όπως προστάζει ο νόμος της ηθικής. Ας σταματήσει πια αυτός ο νόμος της ζούγκλας, που κάθε μέρα ψηφίζεται από εμάς τους ίδιους. Ας αφήσουμε πίσω μας τον κάποιο παραλογισμό. Τότε ναι μάλιστα, θα θεωρούμαστε όλοι μας υποκείμενα δικαίου, όχι μόνο στη θεωρία, αλλά και στην πράξη.

Χαρά Ζούκα

 

    

 

Απόψεις

Γράφει ο Ζαχαρίας Πράπας Συντ/χος Εκπαιδευτικός   Με πρωτοβουλία του καθηγητή του 4ου Γυμνασίου Λαμίας κου Κοτρογιάννη Δημητρίου – υπεύθυνου σχετικού μαθήματος...
randomness