Έγκλημα στα Γλυκά Νερά: Προβληματισμοί και επισημάνσεις
Tης Σοφίας Η. Προβοπούλου
Στα Γλυκά Νερά της Αττικής, έγινε στις 11 Μαΐου ένα έγκλημα που συγκλόνισε την Ελλάδα με θύμα μία 20χρονη από τα χέρια του ίδιου του συζύγου της. Μέχρι να ομολογήσει ο δράστης, πέρασαν 37 ημέρες προσπαθειών για την εξιχνίαση του εγκλήματος. Στο διάστημα αυτό παρακολουθήσαμε διάφορες δηλώσεις και γεγονότα τα οποία μας έχουν προβληματίσει.
Αρχικά, ο σύζυγος της 20χρονης μίλησε για ληστεία και προσδιόρισε μάλλον αλλοδαπούς δράστες. Ξεκίνησε, λοιπόν, ένα ρατσιστικό παραλήρημα από Μ.Μ.Ε., από πρόσωπα εξουσίας και από απλούς πολίτες. Μία εφημερίδα είχε τίτλο «Γιατί ρε κτήνη;» μιλώντας για τους υποτιθέμενους αλλοδαπούς δράστες. Άλλη εφημερίδα αποκάλεσε τους αλλοδαπούς: «ανθρωπόμορφα τέρατα», ενώ άλλη είχε ως τίτλο: «σκληρός Αλβανός στη μεζονέτα της κτηνωδίας». Σε άλλη εφημερίδα διατυπώθηκε η πολιτική εκτίμηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει σε δεινή θέση γιατί επί της κυβερνήσεώς του εισήλθαν πολλοί αλλοδαποί στη χώρα.
Ας αφήσουμε, όμως, τα Μ.Μ.Ε. και ας εστιάσουμε στα πρόσωπα εξουσίας. Ένας συνδικαλιστής αστυνομικός είπε για το έγκλημα: «Σεσημασμένοι αλλοδαποί οι δολοφόνοι», ενώ όταν ομολόγησε ο συζυγοκτόνος είπε άλλα. Μεγαλύτερο, όμως, ενδιαφέρον παρουσιάζει η δήλωση της προέδρου των εισαγγελέων Ελλάδος, η οποία βιαστικά υποστήριξε το εξής: « Η βιαιότητα αυτού του εγκλήματος οφείλεται στην εισροή πληθυσμών που δεν ασπάζονται τις ίδιες αξίες με τον Έλληνα, δεν έχουν, δηλαδή, την ίδια εκπαίδευση, ενώ η Ελλάδα είναι μία κοινωνία που είχε πολλών αιώνων παράδοση στον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής».
Το ρατσιστικό παραλήρημα έφτασε στο αποκορύφωμά του με τη σύλληψη ενός Γεωργιανού. Ο τελευταίος σε μέσο ενημέρωσης της πατρίδας του μίλησε για απάνθρωπη συμπεριφορά της ΕΛ.ΑΣ. στο πρόσωπό του. «Τέσσερις μέρες με είχαν δεμένο σε μια καρέκλα. Με χτυπούσαν πολύ άσχημα οι αστυνομικοί, ζαλιζόμουν κι όταν κουραζόταν ο ένας, συνέχιζε ο άλλος. Δεν με ρωτούσαν τίποτα, μόνο μου έλεγαν να ομολογήσω ότι σκότωσα την κοπέλα. Δεν ήξερα για ποια κοπέλα μιλούσαν. Μου έλεγαν “Εσύ τη σκότωσες”».
Η κοινότητα της Γεωργιανής Διασποράς στην Ελλάδα, αφού εξέφρασε τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια της Καρολάιν και συνεχάρη την ΕΛ.ΑΣ. για την εξιχνίαση του εγκλήματος, υποστήριξε: «Επιθυμούμε να εκφράσουμε τη μεγάλη μας λύπη για την κάλυψη των γεγονότων σε σχέση με τη δολοφονία από τα Μ.Μ.Ε και ζητάμε την αντίδραση της πολιτείας. Καθ’ όλη τη διάρκεια των ερευνών τα Μ.Μ.Ε δε σταμάτησαν να αναφέρονται σε πιθανούς υπόπτους με εθνικό προσδιορισμό. Ο συλληφθείς συμπατριώτης μας υπέστη διαπόμπευση, ψυχικές και σωματικές βλάβες δίχως καν να έχει καταδικαστεί για καμία από τις κατηγορίες που του προσάπτονται ή προσάπτονταν. Η κάλυψη των γεγονότων από τα ΜΜΕ κατάφερε μόνο να δημιουργήσει και να σπείρει πανικό και μένος, τροφοδοτώντας το μίσος και τον ρατσισμό στην ελληνική κοινωνία. Αναμένουμε τα εγχώρια ΜΜΕ να επανορθώσουν για τον επαναλαμβανόμενο δημόσιο διασυρμό της κοινότητάς μας, ασκώντας προπαγάνδα, χωρίς κανένα επίσημο στοιχείο. Συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα, καιρός να σταματήσει και να επιβληθούν ποινές σε όσους δεν υπηρετούν το επάγγελμα τους σωστά». Ανάλογη αντίδραση υπήρξε κι από την αλβανική πρεσβεία.
Δεν ξέρω εάν έγινε αυτό από την ΕΛ.ΑΣ. Πάντως η απάντησή της δεν με κάλυψε. Αναμένω να πάρει ξεκάθαρη θέση. Σε περίπτωση, πάντως, που έγιναν αυτά, διαπράχτηκε σοβαρό έγκλημα ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία.
Ας δούμε, όμως, τι επικρατεί όταν Ο ΕΛΛΗΝΑΣ, Ο ΛΕΥΚΟΣ, Ο ΗΜΕΔΑΠΟΣ ομολογεί το φριχτό έγκλημα. Την επομένη, σε πρωινή εκπομπή, ο προαναφερθείς συνδικαλιστής αναφέρει: «Από την πρώτη στιγμή καταλάβαμε ότι αυτός είναι ο δολοφόνος». Απορώ πως οι δημοσιογράφοι του πλατό δεν ξέσπασαν στα γέλια.
Κάτι άλλο που μου κάνει εντύπωση είναι πως ο «Μπάμπης» πολλών δημοσιογράφων (Πολύ εκνευριστικό και συνάμα φρικιαστικό να μιλάνε για έναν αλαζόνα δολοφόνο σαν να μιλάνε για έναν φίλο τους) έχει δεχτεί καλά σχόλια. Μία δημοσιογράφος υποστήριξε: «ο φερόμενος ως δράστης σκέφτηκε να εξαφανίσει το πτώμα, όπως πολλοί, αλλά δεν το έκανε. Δεν το τεμάχισε, όπως ο Φρατζής, γιατί η συγκρότηση της προσωπικότητάς του δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Δεν είναι για αίματα. Είναι πιο αποστειρωμένος. Γι αυτό οδηγήθηκε στη σκηνοθεσία της ληστείας».
Κι ένας δημοσιογράφος στο ίδιο πλατό συμπλήρωσε: «ίσα ίσα (ο φερόμενος ως δράστης) προσπάθησε να την επαναφέρει». Στο ίδιο πλατό, λίγες μέρες μετά, μία ψυχολόγος υποστήριξε για τον δολοφόνο: «Θα δούμε και τη γοητεία σε όλη της την έκταση κατά τη διάρκεια της δίκης. Θα δείτε μία γοητευτική προσωπικότητα που θα αρχίσετε και εσείς να είστε followers». Και μία συγγραφέας, μεταξύ άλλων, μίλησε για «μη ειδεχθές έγκλημα».
Μου προκαλούν εντύπωση όλα αυτά! Γιατί τέτοια προσπάθεια για δικαιολογία; Στον Γεωργιανό όλοι αυτοί θα συμπεριφέρονταν έτσι; Είναι λόγια αυτά από σοβαρές και καταξιωμένες προσωπικότητες;
Οργή προκάλεσε και η δημοσιοποίηση αποσπασμάτων του ημερολογίου της αδικοχαμένης κοπέλας σε κάποια Μ.Μ.Ε., με την ΕΣΗΕΑ να παίρνει ξεκάθαρη και ευπρεπή θέση, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι ο δημοσιογράφος οφείλει να σέβεται την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής των ανθρώπων. Επισήμανε ότι η δημοσιογραφία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπηρετεί ένα παιχνίδι εντυπώσεων, ούτε να υποκαθιστά τη δικαιοσύνη.
Ο προβληματισμός εντείνεται όταν μαθαίνουμε ότι ο φονιάς βρίσκεται σε VIP κελί ( για σημαντικές προσωπικότητες). Γιατί χαίρει προνομιακής μεταχείρισης; Αξίζει τέτοια μεταχείριση ένας άνθρωπος που έκανε όλα αυτά; Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το εξής: γιατί τα Μ.Μ.Ε. ασχολούνται με το «τι ζήτησε και τι έκανε ο Μπάμπης»; Γιατί τόσο ενδιαφέρον και τόση προβολή για έναν φονιά;
Όλα αυτά που επισημάνθηκαν έχω την εντύπωση ότι υποβαθμίζουν θεσμούς και λειτουργίες. Δείχνουν, κατά την άποψή μου, μία απόκλιση από τον δρόμο των δημοκρατικών αξιών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν λειτουργούν παιδαγωγικά στην ελληνική κοινωνία. Αναμένουμε, βέβαια, την απονομή της δικαιοσύνης για τον ένοχο, για την αδικοχαμένη Καρολάιν, για τους αλλοδαπούς συνανθρώπους μας που άδικα κατηγορήθηκαν και φυσικά για τη δημοκρατία!
