ΕΥΡΩΠΗ - ΗΠΑ - ΡΩΣΙΑ

Γράφει ο Αθ. Δ. Γκίκας

Μαθηματικός 

«Ουδέν βίαιον μόνιμον»

(ό,τι γίνεται με βία δεν έχει μονιμότητα)

Θεόφιλος Κορυδαλέας (1563-1646)

Ζούμε σε κόσμο που μαστίζεται από κρίσεις ^. οικονομικές, γεωπολιτικές, ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, κρίση ηθικής συμπεριφοράς και αξιών.

Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα, διηρημένη από πολλές απόψεις, στηριγμένη σε ένα δυσκίνητο κρατικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα σήμερα να δοκιμάζεται όσο λίγες χώρες της Ε.Ε.

Από το 1990 η Ε.Ε. άρχισε ν’ αναπτύσσει το δικό της όνειρο για το μέλλον και τον ορθό χειρισμό των διαφόρων συγκρούσεων. Οι ΗΠΑ ανησύχησαν και μέσω των λογής Μ.Κ.Ο. προσπαθούν να πράξουν αυτό που ισχυρίζονται διαπρεπείς Αμερικανοί Διεθνολόγοι: «τα πλέον ισχυρά κράτη είναι σε θέση να μεταβάλλουν τις αυτοαντιλήψεις των ασθενέστερων».

Έτσι μας κάνουν να βλέπουμε το μέλλον να περιστρέφεται γύρω από τον Ρωσο-Αμερικάνικο ανταγωνισμό.

Η Ευρωπαϊκή αστάθεια επιδεινώνεται από την αιφνίδια μόχλευση στην Ουκρανία, ευαίσθητη ανατολική μεθόριο της Ε.Ε. Η Ρωσο-Ουκρανική κρίση καταδεικνύει τις αδυναμίες της Ε.Ε. με επικίνδυνο τρόπο. Τώρα έρχεται η Ευρώπη αντιμέτωπη με τον μεγάλο Ευρω-Ασιάτη γείτονα, την Ρωσία, με την οποία τη συνδέουν ισχυροί αμοιβαίοι δεσμοί.

Η παρώθηση της Ρωσίας προς την Κίνα δεν θα ωφελήσει την Ε.Ε.

Ουδόλως με απασχολούν τα συμφέροντα ΗΠΑ - Ρωσίας αλλά η σωστή περιγραφή του κόσμου που ζούμε.

Με προβληματίζει η στάση της Ε.Ε. απέναντι στη Ρωσία. Μου δίνει την εντύπωση, για να μην πω βεβαιότητα ότι δεν έχει δική της φωνή και ακολουθεί πιστά τις αποφάσεις των ΗΠΑ.

Μου θυμίζει αυτή η στάση της Ε.Ε. τη λαϊκή ρήση: «Περιμένουν να κλάσει η νύφη για να πιουν οι καλεσμένοι !!!».

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης έγινε ευπρόσδεκτη από πολλούς λαούς, που ήταν υποταγμένοι σ’ αυτή με αποτελέσματα:

• Να θεμελιωθεί γεωστρατηγικά και πολιτικά το μοντέλο ΗΠΑ της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
• Να αυξηθούν οι τάσεις των ΗΠΑ για ένοπλες επεμβάσεις ανά την υφήλιο και να ενταθεί η παγκόσμια ανησυχία για το σύγχρονο επεκτατισμό τους, αφού εξαφανίστηκε το αντίπαλο δέος, ιδίως στα χρόνια του Γιέλτσιν, κατά τα οποία η ισχύς της Ρωσίας έφτασε το έσχατο σημείο.

Τότε έγινε και η διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας με γνωστό το Γερμανικό ενδιαφέρον για την Κροατία.

Τα κρατίδια που δημιουργήθηκαν, προϊόντα θρησκευτικών και εθνικών διακρίσεων κληροδοτήθηκαν ως βαρίδια στην Ευρώπη και μελλοντικά επικίνδυνα μουσουλμανικά κέντρα στο ανατολικό υπογάστριο της Ευρώπης με επίκεντρα την Αλβανία και Βοσνία και ίσως μια μέρα και την Ανατολική Θράκη.

• Σήμερα, με τον Ρωσο-Ουκρανικό Πόλεμο σε εξέλιξη, η στάση της Ε.Ε., ΗΠΑ, ΝΑΤΟ μου δίνει την εντύπωση ότι επιδιώκουν την ταπείνωση της Ρωσίας του Πούτιν, με τα μέτρα που λαμβάνουν εναντίον του.

Η Ρωσία έχει δυναμώσει τα τελευταία χρόνια. Με τον τρόπο της συγκυβερνά στη Λευκορωσία ^. θέλει τώρα και το Κίεβο που αποτελεί ένα από τα λίκνα της Ρωσικής Εθνοτικής ταυτότητας. Ίσως την ίδια κατάληξη να έχει και η Γεωργία.

Οι ΗΠΑ ασφαλώς θα βγουν κερδισμένες, αφού θα προωθήσουν το δικό τους σχιστολιθικό αέριο στην Ε.Ε., κοστοβόρο στην παραγωγή του.

Η Ε.Ε. ενώ στενάζει κάτω από την έλλειψη και ακρίβεια της ενέργειας που έχει ανάγκη, όμως ούτε βόγγος δεν ακούγεται μην αγριέψει ο προστάτης !!

Η ταπείνωση του αντιπάλου προέχει.

Θυμίζω στους Γερμανούς να ξαναδιαβάσουν την ιστορία τους και ιδιαίτερα το τμήμα που αναφέρεται στο μεγάλο Καγκελάριό τους Όθωνα Μπίσμαρκ.

Στη μάχη του Κένιγκρατζ κατανικήθηκαν οι Αυστριακοί. Ο Βασιλιάς της Γερμανίας, θέλοντας να ταπεινώσει τους Αυστριακούς πολίτες, ήθελε να κάνει μεγαλειώδη παρέλαση στην Αυστρία, αλλά εμποδίσθηκε από τον Μπίσμαρκ.

Σ’ αυτόν αρκούσε η ήττα, δεν ήθελε την ταπείνωση, δεν έκοβε γέφυρες, γι’ αυτό τον επόμενο χρόνο η Αυστρία ήταν μια δύναμη δίπλα στη Γερμανία.

Κάτι ανάλογο βλέπουμε και σε πίνακα του Βελάσκεθ «η παράδοση της Μπρέντα». Στο κέντρο του πίνακα ο Ισπανός στρατηγός Σπίνολα σκύβει ελαφρά το κεφάλι τη στιγμή που παραλαμβάνει τα κλειδιά, από τον ηττημένο αντίπαλο, της κατακτημένης Πόλης.

Έχει ο καιρός γυρίσματα και πολλές φορές οι παλιοί εχθροί γίνονται φίλοι και ομοτράπεζοι. Παράδειγμα το δίδυμο Ελλάδα - Βουλγαρία. Αλληλοσφαχτήκαμε κατά το 2^ο Βαλκανικό Πόλεμο στις φονικές μάχες Κιλκίς - Λαχανά, Άνω Τζουμαγιάς[1]. Σήμερα όμως είμαστε μέλη της Ε.Ε. και ομοτράπεζοι. Ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή.

Ίσως Ε.Ε., ΗΠΑ χρειαστούν και τη Ρωσία, για να αντιμετωπίσουν τη διεθνή τρομοκρατία ή άλλους επερχόμενους κινδύνους, από πολέμους που αρχίζουν σε πολλά σημεία της Γης και μόνος του κανένας δε μπορεί να τελειώσει.

Άλλωστε δεν υπάρχουν ούτε αιώνιοι φίλοι ούτε αιώνιοι εχθροί ^. υπάρχουν μόνο αιώνια συμφέροντα.

Η Ε.Ε. κάνει λάθος να μη λαμβάνει μέριμνα για τα δικά της συμφέροντα με μια πιο ενεργητική παρουσία ^. είναι ευκαιρία ν’ αποκτήσει ένα σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκηνή και να στερήσει από τις Η.Π.Α. την ιδέα ότι είναι το μοναδικό «αστέρι» που μπορεί να κατευθύνει την εγκόσμια σωτηρία.