Παιδαγωγικές αντιλήψεις και πρακτικές
Πριν χρόνια υποστήριξαν πως αρκεί το Δημοτικό Σχολείο να παραμείνει τετραετές. Με τη μεταρρύθμιση του 1929, αυτό έγινε εξαετές.
Τοτε υποστήριζαν πως τα κορίτσια δεν χρειάζεται να πηγαίνουν στο Γυμνάσιο, αρκούν γι’ αυτά οι σχολές οικοκυρικών. Όμως με την ίδια μεταρρύθμιση ιδρύθηκαν τα Γυμνάσια Θηλέων.
Τις επόμενες δεκαετίες θεωρούσαν θέσφατο το διαχωρισμό των σχολείων σε Αρρένων και Θηλέων.
Επέμεναν για τις ποδιές των μαθητριών και τα καπέλα των μαθητών.
Και βέβαια πάντα με αυστηρές εξετάσεις η μετάβαση από τη μία βαθμίδα εκπαίδευσης στην επόμενη... ώστε να μην φτάνουν τα παιδιά όλων (και των λαϊκών στρωμάτων) στην κορυφή.
Η ελίτ αυτών βεβαια, για τον εαυτό της, είχε τα ιδιωτικά από τη δεκαετία του ‘20 (Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία) ...και πολλά άλλα.
...πρόκειται για τις παιδαγωγικές αντιλήψεις και πρακτικές της δεξιάς παράταξης στη χώρα.
Αυτές, σε ένα βαθμό ανατράπηκαν από σειρα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων (1929, 1964, 1975, 1986).
Λέτε η Κεραμέως να ονειρεύεται την επαναφορά τους ;
Θανάσης Μιχελής
πρώην βουλευτής
