Πιστεύουν στη Δημοκρατία; Ας το αποδείξουν !
Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον πριν 200 χρόνια είχε δώσει μια αφοπλιστική απάντηση στο ερώτημα δημοσιογράφου για το τι θα προτιμούσε, να υπάρχουν κυβερνήσεις χωρίς εφημερίδες ή εφημερίδες χωρίς κυβερνήσεις. “Σαφέστατα το δεύτερο”, ήταν η απαντησή του. Η δήλωσή του αυτή είχε θεωρηθεί υμνος στη δημοκρατία και την ελευθεροτυπία.
Στις ανοιχτές δημοκρατικές και πλουραλιστικές κοινωνίες τα ζητήματα αυτά έχουν πάψει να απασχολούν το δημόσιο διάλογο. Ο πλουραλισμός και η πολυφωνία θεωρούνται κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Το απέδειξε και ο πρόεδρος Ομπάμα με τον τρόπο που αντιμετώπισε το πρόσφατο επεισόδιο στο ταξίδι του στην Κίνα. Οι δημοσιογράφοι είπε πρέπει να εχουν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στη δουλειά που κάνουμε και να θέτουν ερωτήσεις. Αυτές είναι οι αξίες μας είπε και δεν τις εγκαταλείπουμε όταν βγαίνουμε από τη χώρα.
Άραγε πόσο αυτονόητα θεωρούνται όλα αυτά για την κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ελλάδα;
Τοποθετώντας ψηλά στην ατζέντα το θέμα της αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών, άραγε τι άλλο μπορεί να έχουν στο μυαλό τους ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και τα στελέχη της Αριστεράς εκτός από το να μετατρέψουν την χώρα σε μια κανονική δημοκρατία με σταθερούς θεσμούς που θα εγγυώνται το κράτος δικαίου, την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης, την ελεύθερη επιχειρηματική δράση μέσα σε ένα πλαίσιο κανόνων γνωστών από την αρχή, τον πλουραλισμό και την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης ;
Πιστεύουν στη δημοκρατία και την πολυφωνία τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ; Πιστεύουν στο πλουραλιστικό σύστημα ενημέρωσης ; Ας το αποδείξουν.
Τα ίδια τα γεγονότα πάντως μας κάνουν ιδιαίτερα επιφυλακτικούς και καχύποπτους για τις αγαθές προθέσεις της κυβέρνησης της Αριστεράς να χτυπήσει την διαπλοκή και να εξυγιάνει το τοπίο στα Μίντια.
Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας άρχισαν να ανακαλύπτουν εχθρούς και συνωμότες στο χώρο των μέσων ενημέρωσης. Στοχοποίησαν καναλάρχες και δημοσιογράφους, δαιμονοποίησαν την αντίθετη άποψη και το δικαίωμα του δημοσιογράφου να θέτει ερωτήσεις, όσο ενοχλητικές κι αν είναι αυτές στην εκάστοτε εξουσία.
Ο μιντιακός πόλεμος της κυβέρνησης κορυφώθηκε το τελευταίο διάστημα με τον περιορισμένο αριθμό αδειών που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στο κλείσιμο ιδιωτικών καναλιών με εκατοντάδες δημοσιογράφους άνεργους. Ο μιντιακός πόλεμος της κυβέρνησης της Αριστεράς κορυφώθηκε με τον αποκλεισμό από τη συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, εφημερίδων με τις μεγαλύτερες κυκλοφορίες.
Ολοένα και περισσότερο η κυβέρνηση Τσίπρα στην Ελλάδα θυμίζει τα καθεστώτα του Ουρμπάν στην Ουγγαρία και του Ερντογάν στην Τουρκία. Και εκεί κλείνουν κανάλια και φιμώνουν τον τύπο και τους δημοσιογράφους. Με τέτοιες μεθόδους και πρακτικές απειλείται και στην Ελλάδα η ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης και το πλουραλιστικό σύστημα δημοκρατίας. Τουλάχιστον ο Ουρμπάν το έχει ξεκαθαρίσει : Θέλει να μετατρέψει την Ουγγαρία σε ένα “μη φιλελεύθερο κράτος” σύμφωνα με τη δηλωσή του, που προκάλεσε ανατριχίλα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην Ελλάδα, τι ακριβώς επιδιώκει η κυβέρνηση της Αριστεράς μέσα από τον μιντιακό πόλεμο που έχει εξαπολύσει ; Να μετατρέψει την ελευθεροτυπία και την πολυφωνία σε ένα απέραντο “βοσκοτόπι” κυβερνητικής προπαγάνδας και ελέγχου της πληροφόρησης των πολιτών ; Τέτοια συστήματα όμως δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τις αξίες της Ευρώπης για τις οποίες μιλά συνεχώς ο πρωθυπουργός μας, αλλά με ιδεώδη για “Παγωμένες Δημοκρατίες” και συστήματα κλειστού τύπου.
