Τα μνημόνια φτιάχνουν πρωθυπουργούς !
“Η ΝΔ λέει εδώ και καιρό να πάμε σε εκλογές. Αλλά ακόμα και να μην λέγαμε να πάμε σε εκλογές, θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές σε σύντομο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση” τόνισε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης μιλώντας στο κανάλι “Ε”. “Αν δεν πάει ο Τσίπρας σε εκλογές, θα γίνει Παπανδρέου Νο.2 και είναι μόλις 42 ετών. Θα εξαερωθεί”, τόνισε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ. Την ίδια ώρα ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης απέκλεισε το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. “Δεν υπάρχει θέμα πρόωρων εκλογών και αυτό η κυβέρνηση το έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους”, τονίζει ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σουρλέτης, στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, προσθέτοντας ότι το θέμα το επαναφέρει ο κ. Μητσοτάκης ως προπέτασμα καπνού “για να καλύψει την απίστευτη προσήλωσή του στις μνημονιακές συνταγές, για να καλύψει το δικό του πρόγραμμα, που είναι ένα πρόγραμμα βγαλμένο από τη λογική των μνημονίων”.
Τελικά θα γίνουν ή οχι εκλογές ; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να την δώσει μόνο ο πρωθυπουργός. Άλλωστε οι πρόωρες εκλογές είναι το απόλυτο όπλο πολιτικού αιφνιδιασμού που έχει στη φαρέτρα της η εκάστοτε κυβέρνηση και σε καμία περίπτωση η κίνηση αυτή δεν προαναγγέλλεται.
Στη Ελλάδα των μνημονίων όμως διαμορφώνεται μια εντελώς καινούρια πραγματικότητα που ξεπερνά τα παλιά στερεότυπα και τις παραδοσιακές νόρμες του πολιτικού μας συστήματος. Και η πραγματικότητα λέει οτι το βάρος των μνημονιακών πολιτικών δεν μπορεί να το σηκώσει καμία κυβέρνηση μόνη της γι’ αυτό και όταν τα πράγματα στριμώχνονται καταφεύγουν σε πρόωρες εκλογές. Το συμφέρον της χώρας τίθεται πάντοτε σε δεύτερη μοίρα. Αυτό που λογαριάζουν περισσότερο είναι τι συμφέρει το κόμμα τους και τους ίδιους και με αυτό το σκεπτικό δίνουν κάθε φορά οι αρχηγοί των κομμάτων, τη μάχη της πολιτικής επιβίωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι από την ώρα που ξεκίνησε η κρίση (2009) μέχρι σήμερα έχουμε κάνει πέντε φορές εκλογές και ένα δημοψήφισμα και έχουμε αλλάξει 4 πρωθυπουργούς και καμιά δεκαριά υπουργούς Οικονομικών.
Τι καταφέραμε με τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και τις εναλλαγές πρωθυπουργών και κομμάτων στην εξουσία ; Καταφέραμε να υπογράψουμε 3 μνημόνια και οδεύουμε αισίως στο 4ο. Καταφέραμε να ανεβάσουμε το δημόσιο χρέος από τα 290 δις την ώρα που ξέσπασε η κρίση, στα 330 δις σήμερα. Καταφέραμε να έχουμε τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρωζώνη. Καταφέραμε να διαλύσουμε το συνταξιοδοτικό μας σύστημα. Καταφέραμε να κλείσουμε τις τράπεζες και να διώξουμε τις καταθέσεις στο εξωτερικό μαζί με 200.000 νέους επιστήμονες. Καταφέραμε να διαλύσουμε τον εναπομείναντα από την αποβιομηχάνιση και αποβιοτεχνοποίηση παραγωγικό ιστό της χώρας, κλείνοντας 250.000 μικρές επιχειρήσεις. Καταφέραμε να εμπλακούμε σε μια θανάσιμη παγίδα χρέους, που όσα προγράμματα λιτότητας και αν εφαρμοστούν δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρωθούν. Τι κερδίσαμε από τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις ; Απολύτως τίποτα. Παραμένουμε έξι χρόνια στην κρίση και ανάκαμψη δεν φαίνεται από πουθενά.
Το 2010 μας έλεγαν ότι θα βγούμε στις αγορές το 2012 (το θυμόσαστε νομίζω). Το 2012 μας έλεγαν ότι θα έσβηναν το χρέος σε ένα χρόνο και το 2014 η ίδια κυβέρνηση μας έλεγε ότι θα βγούμε στις αγορές το 2015. Το 2015 μια άλλη κυβέρνηση μας είπε ότι θα έσκιζε το μνημόνιο και θα τερμάτιζε τη λιτότητα. Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς η ίδια κυβέρνηση μας είπε ότι θα εφάρμοζε το παράλληλο πρόγραμμα, κόντρα στην πολιτική του μνημονίου.
Όλες οι υποσχέσεις αθετήθηκαν. Πάνω στην κρίση και το μνημόνιο όμως το πολιτικό μας σύστημα έχτισε καινούριες πολιτικές καριέρες. Έφτιαξε και συνεχίζει να φτιάχνει πρωθυπουργούς. Που μπορεί να αποτυγχάνουν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση, αλλά πετυχαίνουν να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες !
Χρήστος Αλεξανδρής
