Αρθρο της Επιτρόπου Κ. Κρέτσου: «Πολιτική συνοχής μετά το 2020: Απλούστερη στη χρήση, πιο κοντά στις ανάγκες σας»
Η πολιτική συνοχής, η κατ’ εξοχήν πολιτική αλληλεγγύης και μείωσης των ανισοτήτων στην Ευρώπη, στον προσεχή προϋπολογισμό 2021-2027 θα έχει μειωμένους πόρους - λόγω Brexit - αλλά θα είναι περισσότερο προσαρμοσμένη στις νέες ανάγκες της ΕΕ, τονίζει στο άρθρο της, το οποίο δημοσιεύει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Επίτροπος για την Περιφερειακή Πολιτική Κορίνα Κρέτσου.
Σύμφωνα με τη νέα πολιτική συνοχής, οι περισσότεροι πόροι θα διατεθούν για την κάλυψη της υστέρησης των περιφερειών που μειονεκτούν, στόχευση που μπορεί να αξιοποιήσει ιδιαίτερα η Ελλάδα, με απλούστερες διαδικασίες και λιγότερους κανόνες, που την καθιστούν πιο ευέλικτη.
«Προτείνουμε μια πολιτική συνοχής που δεν αφήνει κανέναν πίσω», καταλήγει το άρθρο της κ. Κρέτσου.
Αρθρο της Κορίνας Κρέτσου, Επιτρόπου για την Περιφερειακή Πολιτική:
«Πολιτική συνοχής μετά το 2020: απλούστερη στη χρήση, πιο κοντά στις ανάγκες σας»
Έχει προϋπολογισμό 374 δισ. ευρώ, αποτελεί την κύρια πηγή επενδύσεων της Ευρώπης και επιδιώκει τη μείωση των οικονομικών, κοινωνικών και εδαφικών ανισοτήτων στην Ευρώπη: είναι η νέα πολιτική συνοχής για την περίοδο 2021-2027, όπως την παρουσίασε η Επιτροπή στις 29 Μαΐου.
Η μελλοντική πολιτική συνοχής άλλαξε ριζικά για να προσαρμοστεί καλύτερα στις ανάγκες του σήμερα και του αύριο. Παρά το γεγονός ότι αμέτρητες μελέτες και εκθέσεις έχουν επιβεβαιώσει τα επιτεύγματά της (όπως είναι —για να αναφέρουμε μόνο ένα— η δημιουργία άνω του ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας σε όλη την Ευρώπη κατά την πρόσφατη οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση), ωστόσο είχαν επισημανθεί δύο βασικές ανάγκες. Η πρώτη ήταν να εξασφαλιστεί ότι το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησής της θα πηγαίνει στις περιφέρειες με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα· αυτό το έχουμε πετύχει, καθώς οι περισσότεροι πόροι θα διατεθούν για τις ανάγκες δημιουργίας υποδομών, για την κάλυψη της υστέρησης των περιφερειών που μειονεκτούν και για τη μετάβαση στην πράσινη οικονομία.
Η δεύτερη ανάγκη ήταν να διευκολυνθεί η χρήση της από τους δικαιούχους, να γίνει πιο ευέλικτη, ώστε να προσαρμόζεται σε απρόβλεπτα γεγονότα, και να αντικατοπτρίζει περισσότερο τις προτεραιότητες της ΕΕ. Ως εκ τούτου, προτείνουμε λιγότερη γραφειοκρατία και λιγότερους κανόνες. Οι τρόποι διεκδίκησης των πληρωμών θα είναι απλούστεροι, οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την αποδέσμευση κονδυλίων θα είναι λιγότερες και θα έχουμε πληρωμές βάσει αποτελεσμάτων και όχι βάσει καθαρά διοικητικών παραμέτρων. Πράγμα εξίσου σημαντικό: καθιερώνουμε την αρχή του ενιαίου ελέγχου και καταργούμε τις ειδικές διαδικασίες για τα μεγάλα έργα.
Πρόκειται για μια μικρή επανάσταση: όλες οι έρευνες και οι διαβουλεύσεις που διενεργήσαμε κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: η πολιτική συνοχής είναι υπέροχη, βελτιώνει την καθημερινή ζωή, αλλά η χρήση της δεν είναι εύκολη. Λοιπόν, σας ακούσαμε! Η χρήση της ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ απλούστερη, καθώς προτείνουμε ένα ενιαίο «βιβλίο κανόνων» για επτά Ταμεία της ΕΕ, πράγμα που αναμένεται να κάνει τη ζωή των δικαιούχων «επτά φορές» πιο εύκολη... Επίσης, πρέπει να επικρατήσει η κοινή λογική: γιατί να εφαρμόζουμε τυφλά το ίδιο επίπεδο ελέγχων για όλα τα προγράμματα; Κρίναμε ότι τα προγράμματα που είχαν πολύ καλές επιδόσεις στους ελέγχους του παρελθόντος θα μπορούσαν να διέπονται από απλούστερες διαδικασίες σε σχέση με τα πιο προβληματικά.
Χαίρομαι επίσης που το πηδάλιο της πολιτικής συνοχής θα είναι πια ευκολότερο να αλλάξει κατεύθυνση ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Πράγματι, στην αρχή της τρέχουσας επταετούς περιόδου (2014-2020) κανείς δεν περίμενε ότι η μετανάστευση και η ασφάλεια θα ήταν σήμερα μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες. Ωστόσο, οι περιφέρειες και οι πόλεις μας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή στα θέματα αυτά, αλλά δυσκολεύονται να προσαρμόσουν τη χρήση των κονδυλίων της ΕΕ στις νέες προτεραιότητες. Τώρα προτείνουμε μια περίοδο «5 + 2 ετών» αντί για μια ενιαία 7ετή περίοδο. Εν ολίγοις, μετά από πέντε χρόνια, θα καθίσουμε γύρω από το τραπέζι για να δούμε αν οι σημερινές προτεραιότητες εξακολουθούν να ισχύουν ή χρειάζονται προσαρμογές.
Η αυριανή πολιτική συνοχής θα ενισχύσει επίσης την αστική της διάσταση. Κι αυτό είναι απολύτως λογικό, ιδίως αν λάβουμε υπόψη μας ότι πάνω από το 80% των Ευρωπαίων είναι πιθανό να ζουν σε αστικές περιοχές έως το 2050. Στο μέλλον, οι τοπικές αρχές στην Ελλάδα, την Κύπρο και αλλού θα έχουν πιο βαρύνοντα λόγο για τον καλύτερο τρόπο χρηματοδότησης της πολιτικής συνοχής στην πόλη τους, ενώ τουλάχιστον το 6% του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, δηλαδή 13,5 δισ. ευρώ, θα διοχετευθεί προς τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη, με στόχο την εφαρμογή στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης που θα συμφωνούνται με τοπικούς εταίρους.
Εν κατακλείδι, με μειωμένους οικονομικούς πόρους και με πρόσθετες ευθύνες, προτείνουμε μια πολιτική συνοχής που μεριμνά για όλες τις περιφέρειές της, ανεξάρτητα από το πόσο διαφορετικές είναι οι ανάγκες τους, και επομένως δεν αφήνει κανέναν πίσω. Μια πολιτική συνοχής που είναι απλούστερη στη χρήση, προσαρμόζεται πιο εύκολα στις νέες εξελίξεις, επικεντρώνεται σε βασικές προτεραιότητες και προσαρμόζεται στις ανάγκες των δικαιούχων της, όλα αυτά διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι τα χρήματα των φορολογουμένων δαπανώνται σωστά... Είμαι πεπεισμένη ότι ο Ευρωπαίος νομοθέτης (τα κράτη μέλη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) θα συστρατευθούν μαζί μας για μια ισχυρή, συνεκτική Ευρώπη.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
