Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Καταγγέλλουν υποκριτικά τα μεγάλα συμφέροντα φορτώνοντας απίθανα βάρη στην κοινωνία - Η κυβέρνηση «εκτελεί» φορολογικά την οικονομία

Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος
Ευρωβουλευτής της ΝΔ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εξελιχθεί σε ένα χώρο αδυσώπητου φορολογικού ανταγωνισμού. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Γιούνκερ πρωταγωνίστησε κατά τη διάρκεια της πολυετούς πρωθυπουργίας του στο Λουξεμβούργο στη μετατροπή της χώρας του σε ένα είδος φορολογικού παραδείσου με αποτέλεσμα να υπάρξει μεγάλη συγκέντρωση ξένων κεφαλαίων στο Λουξεμβούργο. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα Ευρωπαίου πολιτικού ο οποίος πρωταγωνίστησε στη διατήρηση του προνομιακού φορολογικού καθεστώτος της χώρας του είναι ο πρόεδρος του Eurogroup και μέχρι πρότινος υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας κ. Ντάισελμπλουμ. 

Το γεγονός ότι ο κ. Γιούνκερ κινείται στον χώρο της κεντροδεξιάς ενώ ο κ. Ντάισελμπλουμ προέρχεται από το Εργατικό Κόμμα της Ολλανδίας δείχνει ότι αυτές οι επιλογές είναι υπερκομματικές εφόσον οι πολιτικοί των λεγόμενων συστημικών κομμάτων επιδιώκουν να είναι το φορολογικό καθεστώς της χώρας τους εξαιρετικά ανταγωνιστικό για να προσελκύουν σημαντικά ξένα κεφάλαια και μεγάλες ξένες επενδύσεις. Λουξεμβούργο και Ολλανδία αναπτύσσονται δυναμικά και έχουν μία εξαιρετικά προωθημένη κοινωνική πολιτική, η οποία στηρίζεται στην οικονομική τους επιτυχία.

Η σύγκριση με την Ιρλανδία

Κι αν το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία μας φαίνονται πολύ μακρινές σε ό,τι αφορά το οικονομικό τους επίπεδο και την αναπτυξιακή τους δυναμική, μπορούμε να συγκριθούμε με την Ιρλανδία, η οποία μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν ενταγμένη σε πρόγραμμα-μνημόνιο και εθεωρείτο μέρος του λεγόμενου ευρωπαϊκού Νότου, για να καταλάβουμε βασικά λάθη που κάνουμε στην οικονομική πολιτική.

Οι Ιρλανδοί άντεξαν στις πιέσεις των Γερμανών και των Γάλλων οι οποίοι τους ζητούσαν κατά τη διάρκεια της μνημονιακής περιόδου να αυξήσουν τον συντελεστή φορολόγησης των κερδών των επιχειρήσεων και τον διατήρησαν στο πολύ ανταγωνιστικό 12,5%. Επιπλέον, προχώρησαν σε ειδικές συμφωνίες με πανίσχυρες πολυεθνικές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στο χώρο της νέας τεχνολογίας και της ψηφιακής οικονομίας, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν χαρακτηριστικά φορολογικού παραδείσου στο εσωτερικό της Ε.Ε. Ήταν τέτοιος ο ζήλος με τον οποίο κάλυψε η κυβέρνηση της Ιρλανδίας τις ανάγκες για φοροαποφυγή συγκεκριμένων πολυεθνικών ώστε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινήθηκε εναντίον της και της ζητάει να διεκδικήσει από την Apple φόρους 13 δισ. ευρώ, οι οποίοι αντιμετωπίζονται από την δυναμική Επίτροπο Ανταγωνισμού κ. Βεστάγκερ σαν κρατικές ενισχύσεις προς την Apple.

Η λογική των Ιρλανδών είναι απλή. Δεν ενδιαφέρονται για τα φορολογικά έσοδα από συγκεκριμένες πολυεθνικές με τις οποίες φτάνουν σε ειδικές συμφωνίες γιατί τους αρκεί ότι θα μεταφέρουν την ευρωπαϊκή τους έδρα στην Ιρλανδία και θα δημιουργήσουν χιλιάδες καλά αμειβόμενες θέσεις πλήρους απασχόλησης. Οι θέσεις εργασίας που δημιούργησε η Apple στην Ιρλανδία ξεπερνούν τις 6.000 ενώ οι επενδύσεις που έκανε στη χώρα και η συμβολή της στην αναβάθμιση της εθνικής οικονομίας είναι πραγματικά εντυπωσιακές.

Σε λάθος δρόμο

Σε αυτό το πλαίσιο σκληρού φορολογικού ανταγωνισμού προς τα κάτω, η κυβέρνηση Τσίπρα αυξάνει συνεχώς τα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη για τις επιχειρήσεις – ο συντελεστής φορολόγησης των κερδών είναι στο 29%- ενώ τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου επιδίδονται σε έναν ιδεολογικό πόλεμο κατά υπαρκτών και ανύπαρκτων μεγάλων συμφερόντων.

Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η εν ψυχρώ «εκτέλεση» της πραγματικής οικονομίας. Αρκεί να αναφέρουμε τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Πρώτον, με φορολογικό συντελεστή 29% για τα κέρδη των επιχειρήσεων λίγοι σοβαροί επενδυτές θα προτιμήσουν την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι παρατηρείται αποεπένδυση με εντυπωσιακά «λουκέτα» στη μεταποίηση και μετεγκατάσταση επιχειρήσεων σε διάφορες χώρες.

Δεύτερον, οι φιλιππικοί κατά της μεγάλης περιουσίας και των μεγάλων εισοδημάτων οδήγησαν σε συνδυασμό με το αποτυχημένο πείραμα Τσίπρα – Βαρουφάκη στη μαζική φυγή καταθέσεων. Η Πορτογαλία, η οποία έχει περίπου το ίδιο ΑΕΠ με την Ελλάδα και μέχρι το 2014 είχε παράλληλη μνημονιακή πορεία με εμάς λειτουργεί την οικονομία της με τραπεζικές καταθέσεις 230 δισ. ευρώ και εμείς πρέπει να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη με τραπεζικές καταθέσεις μόλις 130 δισ. ευρώ και σχεδόν τριπλάσιο ποσοστό κόκκινων δανείων, γύρω στο 45% του συνόλου.

Τρίτον, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επιτάχυνση του αφελληνισμού του εμπορικού μας στόλου, με τους πλοιοκτήτες να προτιμούν άλλες σημαίες, με μικρότερο φορολογικό κόστος. Οι Βρετανοί δίνουν νέες ευκαιρίες στους Έλληνες εφοπλιστές που θέλουν να μετεγκατασταθούν στο Λονδίνο εν όψει Brexit, ο πρόεδρος της Κύπρου κ. Αναστασιάδης υποδέχτηκε προ μηνός σημαντικούς Έλληνες εφοπλιστές στο Προεδρικό Μέγαρο για να τους παρουσιάσει τα πλεονεκτήματα της κυπριακής σημαίας και στην Ελλάδα έχουμε τον Κουρουμπλή να συμβολίζει τη μετατροπή του χειρότερου κομματιού του ΠΑΣΟΚ σε ΣΥΡΙΖΑ και με τις γνωστές επιδόσεις σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των κυκλωμάτων λαθρεμπορίας του πετρελαίου και την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής καταστροφής που προκάλεσε το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ.

Από τη στιγμή που η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης συμβάλει στη μαζική έξοδο επενδύσεων και κεφαλαίου τα φορολογικά βάρη πέφτουν στους πιο φτωχούς συμπολίτες μας με ακραία αντιλαϊκά μέτρα, όπως είναι η αύξηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα στο 24% και η προγραμματισμένη μείωση του αφορολόγητου ορίου για το ετήσιο εισόδημα στα 5.800 ευρώ.

 

    

 

Απόψεις

# Μπροστάρης σε όλους τους αγώνες των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ το στέλεχος του ΚΚΕ και Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς ο Κώστας Μπασδέκης, έχει αναδείξει το πρόβλημα σε όλα...