Ν. Αμπατιέλος (ΚΝΕ): Το μέλλον δεν θα 'ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς
Ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, λίγο πριν την κορύφωση των εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, που αρχίζουν την Πέμπτη στο Πάρκο Τρίτση, μιλά για το μήνυμα του φετινού Φεστιβάλ που συμπίπτει με την επέτειο των 100 χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Αναφέρεται στο μεγάλο αγώνα που δίνει η νεολαία στη χώρα μας για να ζήσει, να δουλέψει και να μορφωθεί με δικαιώματα, στα εμπόδια που υψώνονται μπροστά της, καθώς και στην πρόταση της ΚΝΕ.
Σημειώνει ότι οι νέες και οι νέοι δεν έχουν ακόμα δοκιμάσει τη δύναμή τους και τον οργανωμένο αγώνα και μιλά για το δρόμο που έχουν συμφέρον να βαδίσουν οι νέες και οι νέοι από τα εργατικά-λαϊκά στρώματα.
Υπογραμμίζει ότι επ' ουδενί δεν πρέπει να περάσει η επιδίωξη του συστήματος και των μηχανισμών του να ενοχοποιούνται ο εργάτης, ο μετανάστης, ο νέος που αναγκάζεται να μεταναστεύσει, ενώ αντίθετα πρέπει να ενοχοποιείται το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, που ξεσπιτώνει από τη χώρα τους «χρεοκοπημένους» εργάτες, άνεργο επιστημονικό δυναμικό για ένα μεροκάματο.
Στη συνέντευξή του, ο κ. Αμπατιέλος, αναλύει τι στόχους έχει η αντικομμουνιστική εκστρατεία που στηρίζεται πολύπλευρα από την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά της και τέλος μιλά για τον ουσιαστικό τρόπο με τον οποίο ετοιμάζεται η ΚΝΕ να υποδεχθεί το 2018 οπότε συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ και 50 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ Νίκου Αμπατιέλου στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και τον δημοσιογράφο Γιώργο Μηλιώνη.
Την Πέμπτη ανοίγει τις πύλες του το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο Πάρκο Τρίτση με κεντρικό σύνθημα το «σάλπισμα» του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι «Το μέλλον δεν θα 'ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς» από το ποίημά του «Ξελασπώστε το μέλλον». Το Φεστιβάλ συμπίπτει φέτος με τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ποιο είναι το μήνυμα της ΚΝΕ;
Το μήνυμα του φεστιβάλ μας έχει φτάσει απ΄ άκρη σ΄ άκρη σ' όλη τη χώρα, με εκατοντάδες φεστιβάλ και εκδηλώσεις σε πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά και γειτονιές. Τώρα, είμαστε στην τελική ευθεία, λίγες ώρες πριν υποδεχθούμε χιλιάδες νέους στην «κόκκινη πολιτεία», που τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ με υλικά το μεράκι, τη συλλογικότητα και τον ενθουσιασμό χτίσαμε και φέτος στο Πάρκο Τρίτση. Κατά το τριήμερο του φεστιβάλ θέλουμε να συζητήσουμε, να ψυχαγωγηθούμε, να πάρουμε γνώσεις και δύναμη για να είναι ο αγώνας μας την επόμενη μέρα πιο δυνατός. Μια ματιά στο site που έχουμε βγάλει για το φεστιβάλ, το efestival.kne.gr, αρκεί για να καταλάβει ο καθένας ότι στο φεστιβάλ θα έχουμε πολλές τέτοιες ευκαιρίες.
Φέτος ειδικά, 100 χρόνια μετά το 1917, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, εμπνεόμαστε από την πρώτη φορά στην ιστορία που καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Τιμάμε το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ου αιώνα, που απέδειξε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, ούτε και αιώνιος. Πρόκειται για ένα γεγονός διαχρονικής και διεθνούς σημασίας, το οποίο οδηγεί κάθε βήμα των μελών της ΚΝΕ σήμερα, ανοίγει το δρόμο στο μέλλον. Οπωσδήποτε, μέσα από αυτήν την προσπάθεια, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, μάθαμε πολλά πράγματα, εμπνευστήκαμε μέσα από τη βαθύτερη μελέτη της Οκτωβριανής Επανάστασης, με το βλέμμα στο παρόν και το μέλλον, και νομίζουμε αυτήν την ευκαιρία θα έχουν και οι χιλιάδες επισκέπτες του φεστιβάλ.
Το σύνθημα που επιλέξαμε δίνει -εύστοχα θεωρούμε- το σύγχρονο μήνυμα της Οκτωβριανής Επανάστασης, δηλαδή να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα ο λαός μας, για να ΄ρθει το μέλλον, να ακούσει από πρώτο χέρι τι προτείνει το ΚΚΕ για να γίνει πράξη η κοινωνία όπου η νεολαία θα μπορεί να απολαμβάνει σύγχρονα δικαιώματα, να έχει πραγματική ελευθερία, για να γίνει πράξη ο σοσιαλισμός- κομμουνισμός.
Η ΚΝΕ δρα όπου δουλεύει, ζει και μορφώνεται η νέα γενιά. Ποιο είναι, κατά την γνώμη σας, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η νέα γενιά;
Άλλο ένα καλοκαίρι έφθασε στο τέλος του και χιλιάδες νέοι δεν μπόρεσαν να κάνουν ούτε λίγες μέρες διακοπές. Χιλιάδες παιδιά γύρισαν από τη σεζόν που δούλεψαν 3 και 4 μήνες, χωρίς ούτε ένα ρεπό. Την ίδια στιγμή, χιλιάδες νέοι δίνουν έναν μεγάλο αγώνα, στέλνουν βιογραφικά δεξιά και αριστερά για να βρουν μία δουλειά, φεύγουν στο εξωτερικό. Μια νέα σχολική και ακαδημαϊκή χρονιά μόλις άρχισε, με ακόμη περισσότερα προβλήματα στις πλάτες των μαθητών, των φοιτητών και των οικογενειών τους.
Όλη αυτή η κατάσταση συγκεντρώνεται τελικά στο ότι η νεολαία της χώρας μας δίνει μεγάλη μάχη για να ζήσει, να δουλέψει, να μορφωθεί με δικαιώματα, όμως έχει απέναντί της μία πολιτική που υψώνει τεράστια εμπόδια, δημιουργεί αδιέξοδα. Όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, που έχουν διαμορφώσει αυτή την κατάσταση, προσπαθούν να δείξουν ότι δήθεν νοιάζονται για λύσεις, προβάλλουν την ευαισθησία τους για τη νέα γενιά με παχιά λόγια. Δείτε τις πρόσφατες και ταυτόχρονα χιλιοειπωμένες εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ στη ΔΕΘ. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι δεν μπορούν και δε θέλουν να δώσουν απαντήσεις όταν στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, όταν θυσιάζουν εκατοντάδες λαϊκά δικαιώματα, στο βωμό της ανάπτυξης των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. «Δίκαιη ανάπτυξη» μέσα σε ένα άδικο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει. Και ο καπιταλισμός είναι άδικο κοινωνικό σύστημα, γιατί στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Και την εκμετάλλευση τη βιώνουν σήμερα τα νέα παιδιά με τους μισθούς των 300 ευρώ, με την απλήρωτη, ανασφάλιστη δουλειά, με τη μαθητεία, δηλαδή την τζάμπα εργασία.
Οι περιγραφές δεν αρκούν. Το ουσιαστικό είναι να συζητήσουμε για τις αιτίες των προβλημάτων. Κι αν το καλοσκεφτούμε, σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα πρόβλημα της νεολαίας που να μην έχει τις αιτίες του, στο βαθύτερο πολιτικό πρόβλημα. Στο γεγονός, δηλαδή, ότι ο καπιταλισμός στην Ελλάδα και διεθνώς, από τη φύση του, κινείται με άξονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων κι όχι για την κάλυψη των εργατικών- λαϊκών αναγκών. Γι΄ αυτό και η λύση βρίσκεται ακριβώς στο αντιπάλεμα αυτών των αιτιών στη ρίζα τους, στην σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα, τις αστικές κυβερνήσεις, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Τι εμποδίζει την νέα γενιά να αρθεί στο ύψος των απαιτήσεων της εποχής και μέχρι στιγμής να δείχνει ότι υποτάσσεται στην λογική του «μικρότερου κακού»;
Πράγματι, εάν κάτι δεν έχουν δοκιμάσει οι νέες και οι νέοι είναι η δύναμη τους, ο οργανωμένος αγώνας. Την ίδια στιγμή όμως, υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά που λένε ότι «κάτι πρέπει να γίνει» και φυσικά είναι καθήκον μας να συζητήσουμε μαζί τους το «ποιο είναι αυτό». Χρειάζεται να ξεπερνιέται όλο και περισσότερο η προσπάθεια καλλιέργειας νέων αυταπατών ότι μπορεί «κάποιοι κυβερνώντες- σωτήρες να μας σώσουν», ότι οι νέοι απλά πρέπει «να κοιτάνε την πάρτη τους», να προσδοκούν την καπιταλιστική ανάπτυξη ως λύση των προβλημάτων τους, να στρέφονται στον ατομισμό, στο νόμο της ζούγκλας.
Το προηγούμενο διάστημα είχαμε αγώνες με τη συμμετοχή χιλιάδων φοιτητών, μαθητών, νέων εργαζόμενων και ανέργων. Η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση στους χώρους μόρφωσης και δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές πρέπει να δυναμώσει. Η ΚΝΕ πρωτοστάτησε και έτσι θα συνεχίσει για να φουντώνουν εστίες αντίστασης, για να δυναμώνει ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Αυτός είναι ο δρόμος που οι νέοι από τα εργατικά λαϊκά στρώματα, έχουν συμφέρον να βαδίσουν.
Ο άλλος δρόμος είναι αυτός της υποταγής, της διαχείρισης της βαρβαρότητας, όπως προτείνει η κυβέρνηση, αλλά και άλλα κόμματα, όπως η ΝΔ, που έφτασε σε σημείο να λέει ότι η κοινωνική ισότητα είναι αντίθετη με την ανθρώπινη φύση, αναπαράγοντας ό,τι πιο σκοταδιστικό υπάρχει.
Τι σκέπτεσθε για το ζήτημα της φυγής ή της επιθυμίας φυγής πολλών νέων ανθρώπων από την Ελλάδα;
Σύμφωνα με έναν υπολογισμό, στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης 250.000 νέοι άνθρωποι έχουν φύγει από την Ελλάδα για σπουδές ή για δουλειά, όχι γιατί αυξήθηκαν οι ευκαιρίες στο εξωτερικό, αλλά γιατί θεωρήθηκε δεδομένο το αδιέξοδο στη χώρα μας...
Σήμερα, λογικά κάθε νέος μπορεί να αναρωτηθεί, γιατί το πολυάριθμο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας μας σήμερα να περιπλανιέται ανάμεσα στην κακοπληρωμένη δουλειά και την ανεργία; Γιατί χιλιάδες νέοι επιστήμονες να καταδικάζονται στη μετανάστευση αναζητώντας μια καλύτερη ζωή; Ενώ την ίδια στιγμή οι ελλείψεις σε δασκάλους, καθηγητές, προσωπικό στις μονάδες υγείας και αλλού παραμένουν εκρηκτικές...
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περάσει αυτό που το ίδιο το σύστημα, τα κόμματά και οι μηχανισμοί του επιδιώκουν, δηλαδή να ενοχοποιείται ο εργάτης, ο μετανάστης, ο νέος που αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Αντίθετα πρέπει να ενοχοποιείται το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, που ξεσπιτώνει από τη χώρα τους «χρεοκοπημένους» εργάτες, άνεργο επιστημονικό δυναμικό για ένα μεροκάματο. Αυτά τα προβλήματα τα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι. Ακόμα κι όσοι θεωρούν επιλογή τους τη μετανάστευση, πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι αυτή πηγάζει από ανάγκες που δεν ικανοποιούνται στη χώρα τους και η τάση και η πείρα δείχνει ότι και στη χώρα, που μεταναστεύουν, θα βιώσουν ανάλογα προβλήματα και αδιέξοδα. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καλούμε κάθε νέο όπου βρεθεί κι όπου σταθεί να γίνει οργανωτής της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που στην τελική, αυτή τον ξεσπίτωσε.
Κατά καιρούς και με διάφορες αφορμές επανέρχεται με οξυμένη μορφή, αλλά συντηρείται πάντοτε, το θέμα των «δύο άκρων», της εξίσωσης φασισμού-κομμουνισμού. Ποιος είναι ο στόχος αυτής της «εκστρατείας» και από την εμπειρία σας πόσο επηρεάζει την συνείδηση της νέας γενιάς;
«Ο κομμουνισμός είναι μια αποτυχημένη ιδεολογία, ανήκει στο παρελθόν, έχει ξοφλήσει», «ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι για τη δευτέρα παρουσία». «Ο καπιταλισμός είναι τελικά η οριστική επιλογή των λαών, το τέλος της ιστορίας». Αυτά και άλλα πολλά ακούστηκαν, γράφτηκαν, προβλήθηκαν από τα πλέον επίσημα στόματα, τα αστικά ΜΜΕ, αστούς αναλυτές και πολιτικούς, άλλοι με «το γάντι» και άλλοι με απλοϊκή χυδαιότητα. Αφορμή ήταν η αντικομμουνιστική φιέστα στην Εσθονία, η ... «επιστημονικότητα» της οποίας έφτασε στο σημείο να κάνει την αρρωστημένη σύγκριση του κορυφαίου επιστημονικού έργου του Καρλ Μαρξ «Το Κεφάλαιο», με το ανοσιούργημα του Χίτλερ «ο Αγών μου»!
Αλλά μιας και οι παραπάνω δυνάμεις μπήκαν στον κόπο να συγκρίνουν τα «αποτρόπαια εγκλήματα των δύο άκρων», όπως ονομάζουν το φασισμό-ναζισμό και τον κομμουνισμό, θα μπούμε κι εμείς στον πειρασμό να θέσουμε το εξής απλό ερώτημα: Γιατί η ΕΕ, οι κυβερνήσεις, τα κόμματά της, αφιερώνουν πακτωλό χρημάτων και πρωτοσέλιδα, για τον κομμουνισμό, ένα σύστημα, μία ιδεολογία που, όπως λένε, «τελείωσε»; Γιατί δίνονται εκατομμύρια ευρώ από την ΕΕ στα αντικομμουνιστικά ιδρύματα ανά την Ευρώπη για να συκοφαντηθεί κάτι που δήθεν κατέρρευσε οριστικά; Για να εξισωθεί ο φασισμός, που ήταν παιδί του καπιταλισμού, με τον κομμουνισμό, που ήταν η δύναμη εκείνη που τον κατατρόπωσε; Η αλήθεια είναι πως ξέρουν και οι ίδιοι ότι η κίνηση της ιστορίας προς τα μπρος δεν μπορεί να ματαιωθεί και ότι ο κομμουνισμός είναι η ελπίδα και η προοπτική για τους λαούς: αυτόν τον «κίνδυνο» τρέμουν οι καπιταλιστές και καλά κάνουν από τη μεριά τους. Εξάλλου, ακόμα και σε χώρες όπως η Εσθονία, όπου τα Κομμουνιστικά Κόμματα και τα κομμουνιστικά σύμβολα είναι απαγορευμένα, σύμφωνα με αστικές στατιστικές έρευνες η πλειοψηφία του λαού λέει ότι ζούσε καλύτερα όταν υπήρχε ο σοσιαλισμός.
Η επιχείρησή τους να πυροβολήσουν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον, στοχεύει στο μυαλό και τη σκέψη όλων των λαών του κόσμου. Στοχεύουν ειδικά στη νέα γενιά, δηλαδή τα εκατομμύρια νέους στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο που μεγαλώνουν, εργάζονται και σπουδάζουν μέσα σε δύσκολες συνθήκες, με τσακισμένα τα όνειρά τους για ένα καλύτερο μέλλον, όλους αυτούς που σήμερα προβληματίζονται, αναζητούν διέξοδο. Η προσπάθειά μας είναι να μην περάσει η αντικομμουνιστική εκστρατεία, αναδεικνύοντας τους σκοπούς της, αλλά πολύ περισσότερο κάνοντας μια ουσιαστική συζήτηση για την ιστορική πείρα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, των λαθών και των αιτιών ανατροπής του χωρίς μηδενισμό της τεράστιας προσφοράς του στους λαούς όλου του κόσμου. Θέλουμε να τους γυρίσει μπούμερανγκ.
Να βγούμε στην αντεπίθεση ανοίγοντας μαζικά τη συζήτηση στη νεολαία για τη μόνη διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση, που είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Άλλωστε, είναι γνωστό από τα παλιά χρόνια ότι η καλύτερη άμυνα στις «εκστρατείες τους» είναι η επίθεση!
Τι εκδηλώσεις προγραμματίζει η ΚΝΕ ενόψει του 2018, οπότε το ΚΚΕ συμπληρώνει 100 χρόνια δράσης και η ΚΝΕ 50;
Αυτό που μπορούμε να πούμε, να «υποσχεθούμε» κατά κάποιο τρόπο, είναι ότι οι οργανώσεις του κόμματος, χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ προετοιμαζόμαστε, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να τιμήσουμε την τόσο σημαντική επέτειο με μεγάλες καλοδουλεμένες εκδηλώσεις, σημαντικές δραστηριότητες σε όλη την Ελλάδα, αλλά και με το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ παντού και με όλους τους τρόπους.
ΠΗΓΗ ΑΠΕ
