Ντόρα Μπακογιάννη: “Δεν έγινα πρωθυπουργός γιατί είμαι γυναίκα”
Η Ντόρα Μπακογιάννη αναφέρθηκε στην πολιτική της πορεία, τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, αλλά και την περιπέτεια που πέρασε τελευταία με την υγεία της, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο.
Μια αποκαλυπτική συνέντευξη κατά την οποία αναφέρθηκε στα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της παραχώρησε το βράδυ της Πέμπτης (15/03) η βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός, Ντόρα Μπακογιάννη στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Ενώπιος Ενωπίω» του Νίκου Χατζηνικολάου.
Μεταξύ άλλων η Ντόρα Μπακογιάννη αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια, τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, αλλά και την περιπέτεια που πέρασε τελευταία με την υγεία της, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο.
“Για αυτό δολοφονήθηκε ο Παύλος”
Όπως είπε αρχικά, αναφερόμενη στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, «τα χρόνια μετά, ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Πάρα πολύ δύσκολα. Για μένα η δολοφονία του Παύλου ήταν το χειρότερο πράγμα που πέρασα στη ζωή μου. Όλα τα άλλα πόρρω απέχουν από αυτό. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι είναι ποτέ δυνατόν ένας άνθρωπος να φάει 13 σφαίρες στην πλάτη και να δολοφονηθεί έτσι, κατά τον τρόπο με τον οποίο δολοφονήθηκε ο Παύλος».
«Ήταν ένας συναινετικός άνθρωπος και γι’ αυτό δολοφονήθηκε, μου το είπαν και στη δίκη. Τον ρώτησα τον Κουφοντίνα και μου λέει “ας μην είχε κάνει την εθνική συμφιλίωση”. Αυτό είναι που σε τρελαίνει! Καλά, σε τρελαίνουν τα πάντα» πρόσθεσε η κα. Μπακογιάννη.
Η ίδια εξομολογήθηκε, μάλιστα, ότι «τώρα, βλέποντας πίσω, αντιλαμβάνομαι πόσο κακή μάνα ήμουν εκείνη την εποχή γιατί τα παιδιά μου με στήριξαν και όχι εγώ τα παιδιά μου. Δεν ήμουν σε θέση να στηρίξω τα παιδιά μου. Κάτι το οποίο το φέρνω πάρα πολύ βαρέως και είναι η πρώτη φορά που το λέω. Έχω όμως τρομερές τύψεις για αυτό το πράγμα. Δεν ήμουν σε θέση, απλά δεν μπορούσα. Με στήριξε η Αλεξία και ο Κώστας, οι οποίοι ήταν τότε 13 και 11 χρονών. Στήριξαν αυτοί τη μαμά τους αντί να γίνει το σωστό που θα έπρεπε να γίνει. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, δεν την εύχομαι ούτε στον εχθρό μου».
Παράλληλα ξεκαθάρισε ότι «δεν νομίζω ότι ποτέ κλείνει αυτή η πληγή. Ήρθαν κάποιοι και μου είπαν “θα συγχωρέσεις” και τους απάντησα “οι παπάδες συγχωρούν, ο Θεός συγχωρεί, εγώ όχι”. Δεν υπάρχει περίπτωση να συγχωρέσω ποτέ, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να υπάρξει μέρα στην οποία να κουβεντιάσω αυτό το θέμα και στο οποίο να μην επανέρχεται με όλη του την δύναμη. Βεβαίως, ο χρόνος γιατρεύει όλες τις πληγές και τα λοιπά, όπως λένε, υπάρχουν όμως και κάποιες πληγές που μένουν πάντα ανοιχτές».
