Γ. Ντελχάιμ: O κίνδυνος εκβαρβαρισμού της Ευρώπης λόγω ανόδου της Ακροδεξιάς είναι υπαρκτός
«Οι συνέπειές της (καπιταλιστικής κρίσης) είναι τόσο δραματικές και μας οδηγούν στην βαρβαρότητα και τη βία. Οι πολίτες στρέφονται προς την ακροδεξιά. Ο κίνδυνος κλιμάκωσης του εκβαρβαρισμού στην Ευρώπη είναι υπαρκτός. Πρέπει να αναζητήσουμε και σε τοπικό επίπεδο, για κοινή δράση, τις δυνάμεις εκείνες οι οποίες αντιτίθενται σε αυτήν την εξέλιξη», τονίζει η Γερμανίδα οικονομολόγος Γιούντιτ Ντελχάιμ στη συνέντευξή της στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Για την πρωτοβουλία του προέδρου των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών του Ούντο Μπούλμαν να συνεργαστούν οι προοδευτικές δυνάμεις στις ευρωεκλογές, η επιστημονική συνεργάτιδα του Ιδρύματος Rosa Luxemburg στο Βερολίνο, η οποία έλαβε μέρος την Τρίτη στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Πουλαντζάς με θέμα «Η Ευρώπη στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης. Νεοφιλελεύθερες πολιτικές - Αριστερές απαντήσεις», λέει ότι «πρέπει να δούμε το θέμα του κατακερματισμού των αριστερών δυνάμεων και το θέμα της συνεργασίας Αριστεράς-Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων. Η συνεργασία δεν είναι κακή ιδέα. Τέτοιες συνεργασίες κορυφής όμως δεν μπορούν να έχουν επιτυχία αν δεν υπάρχει το κοινωνικό υπόβαθρο» και προσθέτει πως «τα αριστερά κόμματα και οι ευρωβουλευτές τους έχουν μια σημαντική πρόκληση μπροστά τους: να επιτύχουν την δικτύωση όλων εκείνων των δυνάμεων που συμφωνούν σε ευρωπαϊκό και τοπικό επίπεδο ώστε να επιτύχουμε τους στόχους μας». Επισημαίνει δε ότι «η Αριστερά έχει αμυντική στάση και είναι αδύναμη να αξιοποιήσει την καπιταλιστική κρίση, διότι δεν έχει αναλύσει την κατάσταση επαρκώς για να βρει λύσεις και δεν δρα διεθνιστικά στην Ευρώπη», όπως επισημαίνει.
Για την Ελλάδα λέει πως «η κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί συνεχώς να εκμεταλλευτεί κάθε δυνατότητα που υπάρχει, να διευρύνει τα ασφυκτικό πλαίσιο, αλλά όταν το πλαίσιο είναι αυτό που είναι... Μπορεί κανείς να προσπαθήσει τα πάντα, αλλά βιώσιμη ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει εάν από πλευράς Ε.Ε, δεν υπάρχει η βούληση για κάτι τέτοιο. Όταν δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα να καλέσει τους ολιγάρχες να πληρώσουν, πόσο μεγάλα μπορεί να είναι τα περιθώρια;»
Η κ. Ντέλχαϊμ υποστηρίζει τέλος ότι «ο Ολαφ Σολτς εφαρμόζει την ίδια πολιτική όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Και στο εσωτερικό της Γερμανίας. Είναι μάλιστα υπερήφανος γι αυτό. Για να είμαστε όμως ειλικρινείς το 2015 δεν έγινε καν προσπάθεια ούτε από πλευράς της Αριστεράς -και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- να αντιδράσει όταν η Ελλάδα εκβιαζόταν. Ιδίως στην Γερμανία από όπου ξεκινούσαν όλα, αλλά και στην Γαλλία. Προσπάθησα να το οργανώσω, αλλά... Ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε μόνος. Με αποκορύφωμα τον Μελανσόν ο οποίος ήθελε να διώξει κιόλας τον ΣΥΡΙΖΑ από την Ευρωπαϊκή Αριστερά, ενώ εκείνη δεν είχε κάνει τίποτα να τον βοηθήσει τότε, αλλά ούτε και τώρα κάνει».
Ακολουθεί η συνέντευξη της Γιούντιτ Ντελχάιμ στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στον Αντώνη Πολυχρονάκη:
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Κυρία Νντέλχαϊμ, ποιές είναι οι προτάσεις της Αριστεράς εν όψει και των ευρωεκλογών;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Kαταρχάς θα πρέπει να κατανοήσουμε τις τεράστιες συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στην οικονομία και το περιβάλλον. Οι συνέπειές της είναι τόσο δραματικές και μας οδηγούν στην βαρβαρότητα και τη βία. Αυτή η καπιταλιστική κοινωνία δεν μπορεί να είναι η τελευταία λέξη της ιστορίας. Πρέπει να αναζητήσουμε για κοινή δράση τις δυνάμεις εκείνες οι οποίοι αντιτίθενται σε αυτήν την εξέλιξη και τάσσονται υπέρ της κοινωνικής και οικολογικής μεταρρύθμισης και της αλληλεγγύης και σε τοπικό επίπεδο, ώστε να πιέσουν θεσμούς και κράτη να ενεργήσουν αναλόγως.
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Πιο συγκεκριμένα;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Να υποστηρίξουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εφαρμογή της αναθεωρημένης Κοινωνικής Χάρτας της Ε.Ε. για να καταπολεμηθεί η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, να εφαρμοστεί η Σύμβαση των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή και σε παγκόσμιο επίπεδο για να αντιμετωπισθεί έτσι το κύμα των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, να υποστηρίξουμε του ευρωπαϊκούς θεσμούς σε αυτές τις προσπάθειες, να μεταρρυθμιστεί η Ευρωζώνη προς όφελος της κοινωνίας, να σταματήσει η φοροδιαφυγή των πολυεθνικών, να απομακρυνθούν τα πυρηνικά και να σταματήσουν οι εξοπλισμοί, να υπερασπιστούμε κατακτήσεις όπως ο κατώτατος μισθός...
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Γιατί η Αριστερά παρά την κρίση είναι αδύναμη πανευρωπαϊκά;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Έχει αμυντική στάση και είναι αδύναμη να αξιοποιήσει την καπιταλιστική κρίση, αν και αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία είναι επίσης αδύναμοι, διότι δεν έχει αναλύσει την κατάσταση επαρκώς για να βρει λύσεις και δεν δρα διεθνιστικά στην Ευρώπη, δεν εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες που υπάρχουν.
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Ο κ. Μπούλμαν, ο πρόεδρος των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών τάσσεται υπέρ της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων. Τι γνώμη έχετε εσείς;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Για τις ευρωεκλογές πρέπει να δούμε το θέμα του κατακερματισμού των αριστερών δυνάμεων και το θέμα της συνεργασίας Αριστεράς-Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων. Η συνεργασία δεν είναι κακή ιδέα. Τέτοιες συνεργασίες κορυφής όμως δεν μπορούν να έχουν επιτυχία αν δεν υπάρχει το κοινωνικό υπόβαθρο. Πρέπει να συνενωθούν τα κινήματα, οι συλλογικότητες που υφίστανται στη βάση, να υποστηρίζονται αλλά να μην εργαλειοποιούνται από την Αριστερά. Για παράδειγμα το κίνημα για τις δωρεάν μεταφορές στην Γερμανία αποτελείται από πολίτες διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων και θα απομακρύνουν αν εργαλειοποιηθούν από την Αριστερά, δεν θα ήταν εποικοδομητικό.
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Δεν πρέπει όμως να εκπροσωπούνται αυτές οι δυνάμεις και στο Ευρωκοινοβούλιο για να επιτύχετε τους στόχους σας;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Τα αριστερά κόμματα και οι ευρωβουλευτές μας έχουν μια σημαντική πρόκληση μπροστά τους: να επιτύχουν την δικτύωση όλων εκείνων των δυνάμεων που συμφωνούν σε ευρωπαϊκό και τοπικό επίπεδο ώστε να επιτύχουμε τους στόχους μας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Είναι η αυστηρή λιτότητα ο λόγος για το ότι σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τόσο δημοφιλής και υπάρχει άνοδος της Ακροδεξιάς;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Η Ε.Ε. δεν ήταν ούτε στο παρελθόν τόσο δημοφιλής, πολλοί την έβλεπαν επιφυλακτικά. Η Ε.Ε. γίνεται εδώ και δεκαετίες ολοένα κι πιο νεοφιλελεύθερη, ιδιαίτερα μετά το Μάαστριχτ. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική συνδέεται με το γεγονός ότι οι άνθρωποι αποπροσανατολίζονται, γίνονται ατομικιστές, παύουν να είναι αλληλέγγυοι μεταξύ τους και λόγω της απόγνωσης που νοιώθουν στρέφονται προς την Ακροδεξιά. Ο κίνδυνος όμως ήταν παρών από καιρό. Η προδιάθεση υπήρχε, διότι ήταν θύματα της παγκοσμιοποίησης οι ίδιοι. Τώρα απλώς εκφράζεται ανοικτά.
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Ορισμένοι θεωρούν ότι η Ε.Ε. είναι η Βαϊμάρη τους 21ου αιώνα, βλέπετε αναλογίες;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Υπάρχουν δομικές αναλογίες. Η εποχή πριν το Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χαρακτηρίζεται από μια υστερία για τον πόλεμο και όταν δόθηκε η -μη ηθελημένη αφορμή- έγινε έκρηξη. Όταν βλέπω να δημιουργούνται εχθροί όπως η Ρωσία, η Κίνα και κλιμακώνονται οι εξοπλισμοί, τότε δεν χρειάζεσαι παρά μια σπίθα για να εκραγεί ο πόλεμος. Μια άλλη δομική αναλογία έχει να κάνει με το ρόλο και την αδυναμία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), τη μάχη εντός της Αριστεράς και τη διάσπασή της. Οι προϋποθέσεις για την άνοδο του φασισμού υπήρχαν τότε, οι πολίτες τώρα είναι απογοητευμένοι από τα κόμματα, φεύγουν από αυτά και στρέφονται προς την ακροδεξιά και δεν τους ενδιαφέρει πως λέγεται. Ο κίνδυνος κλιμάκωσης του εκβαρβαρισμού στην Ευρώπη είναι υπαρκτός.
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Πως βλέπετε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ως αριστερή οικονομολόγος;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει από την κρίση εάν ενδιέφερε τους άλλους παίκτες της Ε.Ε., αλλά δεν είχαν ενδιαφέρον γι αυτό. Από ελληνικής πλευράς κατεβλήθη κάθε δυνατή προσπάθεια για να αξιοποιηθούν όλα τα περιθώρια. Βλέπω ότι η κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί συνεχώς να εκμεταλλευτεί κάθε δυνατότητα που υπάρχει, να διευρύνει τα ασφυκτικό πλαίσιο, αλλά όταν το πλαίσιο είναι αυτό που είναι... Θεωρητικά έχει τη δυνατότητα να το προσπαθήσει και προσπαθεί να καταφέρει περισσότερα στον κοινωνικό τομέα, για την κοινωνική δικαιοσύνη. Μπορεί κανείς να προσπαθήσει τα πάντα, αλλά βιώσιμη ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει εάν από πλευράς Ε.Ε, δεν υπάρχει η βούληση για κάτι τέτοιο. Όταν δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα να καλέσει τους ολιγάρχες να πληρώσουν, διότι οι θεσμοί θα το απορρίψουν, πόσο μεγάλα μπορεί να είναι τα περιθώρια;
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Βλέπετε κάποια αλλαγή πολιτικής στο Βερολίνο; Η ρητορική είναι διαφορετική πια.
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Δημοσίως ναι, αλλά στην πράξη δεν το βλέπω. Ο Ολαφ Σολτς εφαρμόζει την ίδια πολιτική όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Και στο εσωτερικό της Γερμανίας. Είναι μάλιστα υπερήφανος γι αυτό. Για να είμαστε όμως ειλικρινείς το 2015 δεν έγινε καν προσπάθεια ούτε από πλευράς της Αριστεράς -και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- να αντιδράσει όταν η Ελλάδα εκβιαζόταν. Ιδίως στην Γερμανία από όπου ξεκινούσαν όλα, αλλά και στην Γαλλία. Προσπάθησα να το οργανώσω, αλλά... Ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε μόνος. Με αποκορύφωμα τον Μελανσόν ο οποίος ήθελε να διώξει κιόλας τον ΣΥΡΙΖΑ από την Ευρωπαϊκή Αριστερά, ενώ εκείνη δεν είχε κάνει τίποτα να τον βοηθήσει τότε, αλλά ούτε και τώρα κάνει.
ΑΠΕ-ΜΠΕ: Τις προτάσεις Μακρόν πως τις βλέπετε;
Γιούντιτ Ντέλχαϊμ: Θα ήταν καλές αν συμβάδιζαν και με άλλες. Τι να τον κάνω τον Ευρωπαίο υπουργό Οικονομικών ή τον κοινό προϋπολογισμό αν συνεχίζεται η ίδια πολιτική και οι πόροι δεν διατίθενται προς όφελος της κοινωνίας ή των χωρών που τα χρειάζονται, αλλά για να φέρουν περισσότερα κέρδη. Μπορώ να τις υποστηρίξω πολιτικά αλλά όχι για να πάνε τα χρήματα για εξοπλισμούς του ευρωπαϊκού στρατού ή για ατομικά εργοστάσια...
ΠΗΓΗ ΑΠΕ
