ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ : ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
Η θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής, με το νόμο Κλεισθένης βάσει του οποίου θα διενεργηθούν οι προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές θα διαμορφώσει ένα εντελώς νέο περιβάλλον, εντός του οποίου θα κληθούν να λειτουργήσουν τα νέα Περιφερειακά και Δημοτικά συμβούλια. Προσωπικά, διατηρώ επιφυλάξεις για τη συγκεκριμένη νομοθέτηση που δεν είναι της παρούσης να αναλύσω. Δεν έχει άλλωστε και τόση σημασία, αφού η απλή αναλογική αποτελεί πραγματικότητα.
Όσοι έχουμε υπηρετήσει στο συνδικαλιστικό κίνημα, όπου η απλή αναλογική ισχύει από το 1982 (ν. 1264/82) γνωρίζουμε πολύ καλά τη λειτουργία της, τα θετικά και τα αρνητικά της. Γνωρίζουμε ότι εφόσον καμιά παράταξη δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία (50% και άνω) απαιτείται συνεργασία περισσότερων παρατάξεων για να μπορέσει να λειτουργήσει το συλλογικό όργανο (Διοικητικό Συμβούλιο ομοσπονδίας ή πρωτοβάθμιου σωματίου). Τα προεδρεία, τις περισσότερες φορές έχουν διαπαραταξιακή συγκρότηση.
Ο πρόεδρος ορίζεται από την πρώτη σε δύναμη παράταξη, ο αντιπρόεδρος από τη δεύτερη, ο γραμματέας από την τρίτη κ.ο.κ.
Σε πολλές περιπτώσεις λόγω ασυνεννοησίας, μικροκομματικών και μικροπαραταξιακών σκοπιμοτήτων είναι αδύνατο να ληφθούν αποφάσεις και οι συνεδριάσεις οδηγούνται σε αδιέξοδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΑΔΕΔΥ που για μια 4/ετία δεν μπορούσε να εκλέξει πρόεδρο, λόγω μη συμφωνίας των παρατάξεων που συμμετείχαν στην Εκτελεστική επιτροπή!!!
Κάπως έτσι, αλλά με μεγαλύτερο διακύβευμα θα λειτουργήσει την επόμενη περίοδο η αυτοδιοίκηση, σ΄ ένα περιβάλλον που ως τώρα δεν έχει γνωρίσει. Για να διοικηθούν οι περιφέρειες και οι δήμοι πρέπει υποχρεωτικά, μετά τις εκλογές και εφόσον στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα υπάρχουν απόλυτες πλειοψηφίες (50% και άνω), να υπάρξουν συνεργασίες μεταξύ των παρατάξεων του περιφερειακού ή δημοτικού συμβουλίου.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι, αν αυτές οι συνεργασίες θα είναι αποτέλεσμα προγραμματικών συγκλίσεων και συνθέσεων ή αποτέλεσμα εκβιασμών, συναλλαγών και “μοιράσματος” θέσεων? Και βέβαια, το τραγικό θα είναι να μην υπάρξουν συνεργασίες και να έχουμε την πλήρη ακυβερνησία, απραξία και αποσύνθεση. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η εξέλιξη στη ζωή των πολιτών. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν και τέτοιου είδους φαινόμενα. Ελπίζω να αποτελέσουν την εξαίρεση.
Επειδή θέλω να βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων, πιστεύω ότι οι συνεργασίες θα είναι αποτέλεσμα προγραμματικών συγκλίσεων. Θα κληθούν να συνεργαστούν για να διοικήσουν τις περιφέρειες και τους δήμους, δύο τουλάχιστον ή και περισσότερες παρατάξεις. Μπορεί να συνεργαστεί ο πρώτος με το δεύτερο. Ο πρώτος με τον τρίτο ή και τον τέταρτο. Οφείλουν να γνωρίζουν οι πολίτες ότι ο παντοδύναμος περιφερειάρχης ή δήμαρχος δεν θα υπάρχει πλέον. Και δεν θα υπάρχει, γιατί δεν θα διαθέτει η παράταξή του την απόλυτη πλειοψηφία στο περιφερειακό ή δημοτικό συμβούλιο. Συμβούλιο το οποίο λαμβάνει όλες τις σοβαρές αποφάσεις (π.χ ψήφιση προυπολογισμού, τεχνικού προγράμματος κ.α) Οι πολίτες επίσης είναι αναγκαίο να γνωρίζουν ότι οι αντιπεριφερειάρχες και οι αντιδήμαρχοι δεν θα οριστούν μόνο από την παράταξη του περιφερειάρχη ή του δημάρχου, αλλά και από τις παρατάξεις που θα πάρουν μέρος στη συνεργασία.
Οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι που θα εκλεγούν, πέρα από τη γνώση των συνθηκών, σε εθνικό και ευρωπαικό επίπεδο εντός των οποίων θα διοικήσουν, πρέπει να διαθέτουν και την ικανότητα συνεργασίας, σύνθεσης και δημιουργίας συνθηκών συναίνεσης, ώστε να μπορέσουν να συγκεράσουν τις απόψεις όχι μόνο των μελών της παράταξής τους, αλλά τις απόψεις και θέσεις των άλλων παρατάξεων
Πρέπει οι πολίτες να επιλέξουν ως περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους όσους κατά τη γνώμη τους θα έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν σ΄ ένα πρωτόγνωρο, και σύνθετο αυτοδιοικητικό περιβάλλον, όπως αυτό της επόμενης περιόδου.
Νίκος Μπέτσιος
Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με το συνδυασμό “ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ Η ΣΤΕΡΕΑ” της Κατερίνας Μπατζελή
π. Αντιπεριφερειάρχης
