Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Κωστής Παλαμάς, εθνικός μας ποιητής

Γράφει η Γεωργία Ι. Γκρινιάτσου 

 

Ο Κωστής Παλαμάς (1859-1943) γεννήθηκε στην Πάτρα (1859) και πέθανε στην Αθήνα (1943). Έμεινε ορφανός μικρός και τον μεγάλωσε ο θείος του, αδελφός του πατέρα του στο Μεσολόγγι.

Αγαπούσε πολύ το Μεσολόγγι και έγραψε τους «Καημούς της Λιμνοθάλασσας»: «Τα πρώτα μου χρόνια τ’ αξέχαστα τα έζησα κοντά στο ακρογιάλι, στη θάλασσα και την πλατεία και την ημέρα στη θάλασσα εκεί τη ρηχή τη μεγάλη».

Νυμφέφθηκε τη Μαρία Βάλβη και απέκτησαν τρία παιδιά: τον Λέανδρο, τον Άλκη και τη Ναυσικά.

Ο Άλκης Παλαμάς πέθανε σε ηλικία πέντε χρονών και πλήγωσε τον ποιητή και το έλεγε και έγραψε το ποίημα «Τάφος». «Στο ταξίδι που σε πάει ο Μαύρος Καβαλάρης κοίταξε από το χέρι του τίποτε μην πάρεις και αν διψάσεις μην το πιεις από τον κάτου κόσμο το νερό της λησμονιάς φτωχό κομμένο δυόσμο, μην το πιεις και ολότελα και αιώνια μας ξεχάσεις βάλε τα σημάδια σου το δρόμο να μη χάσεις».

Έγραψε «Τα Τραγούδια Της Πατρίδας Μου», την «Ασάλευτη Ζωή», τους «Ίαμβους και Ανάπαιστους». Εμπνεύστηκε από την Παράδοση και την Ιστορία.

«Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» ασχολείται με τη φυλή των λογίων από το Βυζάντιο, μετά την άλωση (1453). Οι λόγιοι μετέβησαν στη Δύση, κυρίως στην Ιταλία και συνέβαλαν στην ανάπτυξη των γραμμάτων και των τεχνών και της Αναγέννησης.

«Είναι οι αθάνατοι και ωραίοι». «Από την πατρίδα μας διωγμένοι και σβησμένοι από την Ανατολή, θα ανατείλουμε στη Δύση” όπου πατρίδα, εκεί πατρίδα μας». Στον τίτλο έβαλε το όνομα του Γύφτου, γιατί οι Γύφτοι δεν έχουν σύνορα και πηγαίνουν παντού. Και τα πνευματικά έργα και οι επιστήμες δεν έχουν σύνορα και μεταδίδονται παντού.

Άλλο ποίημα «Η Φλογέρα του βασιλιά» που ασχολείται με τις επιτυχίες του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου.

Έγραψε και άλλα ποιήματα και ένα θεατρικό έργο «Η Τρισεύγενη» και ένα αφήγημα «Ο θάνατος του παλληκαριού».

Ο Παλαμάς, ήταν οπαδός της δημοτικής γλώσσας που εκείνη την εποχή εδιώκετο. Επίσημη γλώσσα του κράτους ήταν η καθαρεύουσα. Ο Παλαμάς για τη δημοτική του εδιώχθη.

Ήταν γραμματέας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε για την ίδρυση της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν ιδρυτικό στέλεχος και πρόεδρος αυτής.

Όταν οι Γερμανοί (Απρίλιος 1941) κατέλαβαν τη χώρα μας, ο Παλαμάς απευθυνόμενος στους Έλληνες, έγραψε «Μόνο ένα λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα, μεθύστε με το αθάνατο κρασί του ‘21».

Πέθανε το Φεβρουάριο του 1943 στην Αθήνα. Στην κηδεία του, πήγαν όλοι οι Αθηναίοι και συνόδευσαν τον ποιητή τους στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, στην τελευταία του κατοικία. Οι Γερμανοί πάνοπλοι παρακολουθούσαν το πλήθος και στο τέλος της κηδείας είπαν, ότι με τους Έλληνες δεν τα βγάζουμε εύκολα πέρα!

Πάνω από το φέρετρο του Παλαμά, ο Άγγελος Σικελιανός, άλλος μεγάλος εθνικός μας ποιητής με βροντερή φωνή απήγγειλε: «Ηχήστε σάλπιγγες πολέμου, σημαίες φοβερές ξεδιπλωθείτε στον αέρα, σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπάει η Ελλάδα».

Ήταν κάλεσμα του λαού σε απελευθερωτικό αγώνα. Η κηδεία προσέλαβε απελευθερωτικό χαρακτήρα.

Οι Έλληνες πέφτουν, αλλά ξέρουν να σηκώνονται!


 

    

 

Ενημερωτικά δελτία

Ενημερωθείτε άμεσα από την εφημερίδα μας για τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από την ηλεκτρονική σας διεύθυνση.