Οι τράπεζες, ο Ηρακλής και οι επιβαρύνσεις

Ερώτημα προς τους κ.κ. Πρωθυπουργό, Διοικητή της Τραπέζης Ελλάδος και τον αρμόδιο υπουργό.
Σε τι πολίτευμα ζούμε αξιότιμοι κύριοι;
Στη Δημοκρατία των πολιτών ή στη «δικτατορία» των τραπεζών;
Και κατά τον κ. Μπαμπινιώτη,  «Δημοκρατία είναι το πολίτευμα, κατά το οποίο, η πολιτική εξουσία πηγάζει από το λαό και ασκείται προς όφελός του».
Στην Ελλάδα των κυβερνήσεων των μνημονίων και μεταμνημονιακά, η χώρα ζει στο ρυθμό των “συστημικών τραπεζών”, έχει γίνει τραπεζοκεντρική. Πρώτα σκεφτόμαστε τις τράπεζες -πρέπει υποχρεωτικά, να πληρώνουν όλοι για οποιαδήποτε υπηρεσία τους παρέχουν- υποχρεωτικά!
Οι “Άθλοι του Ηρακλή”, μας είναι γνωστοί από τη μυθολογία, όπως και το μυθιστόρημα” Οι Άθλιοι” , του Βίκτωρος Ουγκώ, στην Ελλάδα όμως, ως πότε θα ζούμε με τον μύθο των τραπεζιτών; Ίσως έχουν παρασυρθεί και αυτοί από το σύνθημα του ΕΟΤ: «Ζήστε το μύθο σας στην Ελλάδα»!
Οι τράπεζες ως γνωστόν, κύριοι της εξουσίας, είναι ιδρύματα που δανείζουν χρήματα με εύλογο τόκο, σε αντίθεση με τους «κακούς τοκογλύφους» ή με αυτό που συμβαίνει εδώ και αρκετό καιρό με τις μνημονιακές και μεταμνημονιακές «τράπεζες».
Σήμερα, οι τράπεζες κάνουν τη δουλειά των ταχυδρόμων (πληρώνουν τις συντάξεις π.χ.), των μεσιτών και σπανίως δίνουν και κανένα δάνειο.
Μάλλον έχουν χάσει τον στόχο-ρόλο τους, που είναι ο εφοδιασμός με χρήματα ή η παροχή υπηρεσιών για τη στήριξη της αλυσίδας της αγοράς, για εμπορικές συναλλαγές και φυσικά με τα ανάλογα κέρδη γι’ αυτές.
Αντιθέτως, απομυζούν όλους τους Έλληνες, που γίνονται υποχρεωτικά «πελάτες» σ’ αυτές, ένεκα της δεσπόζουσας θέσης που τους δίνουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις, με νόμους «για το καλό μας».
Μπορεί να μας πει κάποιος αρμόδιος, που θα φτάσει αυτή η ιστορία με τις τράπεζες και αν θα κοπεί ποτέ ο ομφάλιος λώρος, μεταξύ της μαμάς-κράτος και των παιδιών της-των τραπεζών;
Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ έχει πληρώσει ο Ελληνικός λαός κατ’ επανάληψη, χωρίς κανένας να λογοδοτήσει για το πώς οδηγηθήκαμε σ’ αυτή την κατάσταση των «Κόκκινων..., Πράσινων... και Μπλε... δανείων;
Πόσο θα πληρώσει ακόμη την αμνηστία των τραπεζιτών, που ενώ τις τράπεζες τις πήγαν «κατά διαβόλου», αυτοί έφυγαν με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στις τσέπες τους;
Έτσι θα πετύχουμε την ανάπτυξη «επιδοτώντας» τις τράπεζες με μικροποσά από εκατομμύρια Έλληνες (μισθοί, συντάξεις, φόροι, εισφορές κ.λπ.), αντί να επιτελέσουν το καθήκον τους αναλαμβάνοντας το ρίσκο που τους αναλογεί, όπως το αναλαμβάνει κάθε ευσυνείδητος επιχειρηματίας;
Τελικά, θα είχε ενδιαφέρον να πραγματοποιούσε η κυβέρνηση μια έρευνα-δημοσκόπηση, για να δούμε τι λέει ο κόσμος, γι’ αυτές τις χρεώσεις που πληρώνει.
Ποιά είναι η άποψή του, αισθάνεται ικανοποιημένος απ’ αυτές τις συναλλαγές με τις τράπεζες και ότι δικαίως πληρώνει αυτές τις αμοιβές;
Σπύρος Αλ. Ρίζος

Σ.Σ.
Με την ευκαιρία, αυτή η έκφραση που χρησιμοποιούν οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρίες, για «καινούρια προϊόντα», αντί «υπηρεσίες», προκαλεί σύγχιση και θεωρώ ότι δεν είναι δόκιμη.
Η παραγωγή προϊόντων κύριοι, θέλει κότσια και αν επιμένετε, πλησιάστε αυτούς που παράγουν προϊόντα, θα κάνει καλό και σε σας και στον τόπο μας!