Από το Φιλανθρωπικό Σύλλογο «Συν στον Άνθρωπο»: Αφιέρωμα στη Σοφία Ασημακοπούλου - Γίτσα που «έφυγε»...

Ένας επίλογος χωρίς τέλος...

........////////////..........

“Κορίτσια" αύριο τι ώρα θα μαζευτούμε;

Και τα μάτια σου έλαμπαν  και  τα χεράκια σου ασταμάτητα έφτιαχναν τα “δώρα της ψυχής” σου που κατάθετες στον ανθρώπινο πόνο  με την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο.

Ήσουν για μας και για όλους μια αγκαλιά ανοιχτή  ένας ουρανός χωρίς σύννεφα ένα αεράκι χαράς και αισιοδοξίας.

Ήσουν η μάννα κουράγιο, η μάννα σύμβολο, η μάννα της υπομονής,  η μάννα της αγάπης.
Ήσουν ο κρίκος της ισορροπίας.
Ήσουν το άγγιγμα της ψυχής μας,  το σκίρτημα της ελπίδας.
Ήσουν για όλους η προσφορά,  το .κάλεσμα,  η καλοσύνη.

Και όταν πολλές φορές  μας διάβαζες αποσπάσματα αγαπημένων σου συγγραφέων και ποιητών μας ταξίδευες με την ομορφιά του λόγου σου και της γνώσης σου.

Σ ευχαριστούμε!

Είσαι εδώ Σοφία μας.....
Ραντεβού αύριο ώρα 10 το πρωί στα γραφεία του Συλλόγου  μας
Όχι, δε ξεχνάμε...Θα σου έχουμε παραγγείλει και το καφεδάκι σου .......

Σε αγαπάμε.....