Η ''βιομηχανία των διαδηλώσεων '' ! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή )

 

Είναι λάθος τελικά να πιστεύουμε οτι η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα είναι ο τουρισμός . Το σωστό είναι οτι η βαριά βιομηχανία και συνεπώς η πιο κερδοφόρα είναι ''η βιομηχανία των διαδηλώσεων ''!

Ηρθε να μας το θυμίσει αυτό το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα απο τη Βουλή , εν μέσω πολλών διαμαρτυριών και καταγγελιών απο την πλευρά των αριστερών κομμάτων και των συνδικαλιστικών παρατάξεων.

. Αν και σήμερα αυτή η ''βιομηχανία '' αντιμετωπίζει κρίση , οπως αλλωστε ολα τα επαγγέλματα στην Ελλάδα , εν τούτοις δεν πρέπει να ξεχνούμε οτι διένυσε μακρά περίοδο ''κερδοφορίας'' που συνοδεύτηκε απο τη θέσπιση πολλών μηχανισμών προσοδοθηρίας και πλήθους οικονομικών , πολιτικών , συνδικαλιστικών και συντεχνιακών προνομίων , στέλνοντας φυσικά τον λογαριασμό στον κρατικό προυπολογισμό .

Η βιομηχανία των διαδηλώσεων στην Ελλάδα εχει ''λαμπρή'' ιστορία .

Μέσα απο τους κόλπους αυτής της βιομηχανίας που απέκτησε ...ηγεμονική θέση στην ελληνική οικονομία , ορίζοντας την πορεία της για πολλές δεκαετίες , αναδείχτηκαν πολιτικοί ηγέτες , χτίστηκαν συνδικαλιστικές καριέρες , εξασφαλίστηκαν καλοπληρωμένες αργομισθίες για τα κομματικά στελέχη των κυβερνήσεων με εύκολους διορισμούς στο δημόσιο και χρυσά συμβόλαια συνταξιοδότησης .

Στο ονομα των δημοκρατικών αγώνων και των κοινωνικών κατακτήσεων η βαριά βιομηχανία των διαδηλώσεων με σύμμαχο και ενθερμό υποστηρικτή τον προστατευτισμό του κράτους και το πολιτικό σύστημα που κυβέρνησε την Ελλάδα , ενοιωσε κάποια στιγμή πανίσχυρη και απρόσβλητη απο οικονομικές κρίσεις , φουρτούνες και κακοτυχίες , πήγε κόντρα στους νόμους της οικονομιας και εκεί χάθηκε η μπάλα που λέμε στο ποδόσφαιρο .

Αύξησε τους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου πολύ πάνω απο τις δυνατότητες που είχε η οικονομία να πληρώσει αυτούς τους μισθούς και αυτές τις συντάξεις με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να βγεί το επίσημο ανακοινωθέν για τη χρεοκοπία της χώρας .

Το χειρότερο ομως είναι οτι αυτή η βιομηχανία τα χρόνια της ανθησής της δεν εκανε τίποτε αλλο απο το να ζητά αθρόες προσλήψεις στο δημόσιο , να παίρνει πολλά λεφτά ανεξαρτήτως τη δουλειά που εκανε , να πληρώνει χαμηλότερους φόρους και να βγαίνει στη σύνταξη πριν καλά-καλά δεί μια ασπρη τρίχα στα μαλλιά της . Αδιαφορώντας φυσικά παντελώς για την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας . Αντίθετα εκανε τα πάντα για να μην αλλάξει τίποτα και να μην προχωρήσει καμία μεταρρύθμιση σε κανέναν τομέα . Αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών και των αντιλήψεων ηταν η οικονομία να χωθεί μέχρι το λαιμό στα χρέη και τα ελλείμματα !

Ας μην ξεχνάμε οτι η Αριστερά βρέθηκε δίπλα στους αγώνες ολων των επι μέρους ομάδων που διαδήλωναν και που δεν ηθελαν να αλλάξει τίποτα . Απο τα προνόμια των ΔΕΚΟ , τα ασφαλιστικά ταμεία , τα κλειστά επαγγέλματα , τις ζημιογόνες και προβληματικές κρατικές επιχειρήσεις , μέχρι τα Πανεπιστήμια , τα Νοσοκομεία και τις φαρμακευτικές δαπάνες .

Διότι μπορεί οι μεγάλες ευθύνες να βαραίνουν τα κόμματα που κυβερνούσαν , τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δηλαδή  -πριν ερθει ο ΣΥΡΙΖΑ ''για να τα αλλάξει ολα με ενα νόμο και ενα αρθρο'' -, αλλά οπως τα ιδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αφελώς ομολογούν , τα δύο κόμματα κυβερνούσαν με τις ιδέες της αριστεράς .

Ενδεχομένως ομως και σήμερα να συμβαίνει αυτό , αν κρίνουμε απο τις καταγγελίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ περι χουντικών πρακτικών μιας εκλεγμένης απο την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών κυβέρνησης .