Οταν το σπίτι καίγεται ...! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή )
Η επιστημονική κοινότητα εχει αποφανθεί . Οι ανθρωποι με υποκείμενα νοσήματα κινδυνεύουν περισσότερο να μολυνθούν απο την πανδημία του κορωνοιού . Και αυτή η ιατρική γνωμάτευση , βρίσκει τις αποδείξεις της με τον πλέον τραγικό τρόπο πίσω απο τους αριθμούς των νοσούντων , των διασωληνωμένων στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας των Νοσοκομείων και στα εκατομμύρια θύματα που εχει αφήσει πίσω του ο φονικός ιός .
Αν αυτό ομως ισχύει για τους ανθρώπους , το αντίθετο φαίνεται να ισχύει για τα κράτη μέσα στα οποία ζούν οι ανθρωποι . To μεγάλο πολιτικό παράδοξο της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης είναι οτι τα καλύτερα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πανδημίας δεν τα εχουν οι χώρες με τα πιο προηγμένα συστήματα υγείας , οπως Αμερική και Ευρώπη , αλλά οι χώρες της Ασίας . Η Κίνα για παράδειγμα σύμφωνα με ολους τους ειδικούς , τα εχει καταφέρει καλύτερα στην πανδημία και ενω ο ιός απο αυτή τη χώρα ξεκίνησε , το κράτος των Κινέζων που κατηγορείται ως αυταρχικό επέδειξε αξιοθαύμαστη αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση της φονικής πανδημίας .
Οσο επιφυλακτικοί κι αν είμαστε οσον αφορά την αξιοπιστία των στοιχείων που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας , δεν εχουμε παρα να παραδεχτούμε οτι οι Κινέζοι βγήκαν απο την καραντίνα της πανδημίας γρηγορότερα απο κάθε αλλη χώρα .
Αντίθετα ευρωπαικές χώρες που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται σκληρά στο πρώτο και τώρα στο δεύτερο κύμα της πανδημίας ,με το τσουνάμι του φονικού ιού να προκαλεί ασφυξία στα υγειονομικά συστήματα και να τινάζει στον αέρα συστήματα πρόληψης και εκτακτων κινδύνων , ταλαιπωρούνται και με το ζήτημα του εμβολιασμού του πληθυσμού , καθώς η συμφωνία της Ευρωπαικής Ενωσης με τις εταιρείες κατασκευής των εμβολίων δεν φαίνεται να τηρούνται με αποτέλεσμα εκατομμύρια πολίτες να μένουν ακάλυπτοι οσον αφορά την πορεία του εμβολιαστικού προγράμματος .
Για μια κόμη φορά η Ευρώπη αιφνιδιάζεται ! Αποφασίζει να αναλάβει δράση , μόνο οταν το σπίτι καίγεται !
Το ζήσαμε και με την οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας . Το διαπιστώσαμε με το πρώτο κύμα της πανδημίας και με την διπλωματία της μάσκας . Το διαπιστώνουμε και τώρα με την διπλωματία των εμβολίων .
Και να σκεφτεί κανείς οτι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης , υπάρχει ισχυρό κοινωνικό κράτος , κλάσεις ανώτερο απο αυτό των ΗΠΑ και ολων των ασιατικών κρατών .
Απο αυτή την αποψη είναι δικαιολογημένη η ελλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στην Ευρώπη . Αυτό που ζητούν ομως είναι περισσότερη Ευρώπη , οχι λιγότερη . Εκτεθειμένοι απέναντι στους ευρωπαίους πολίτες φυσικά δεν είναι μόνο οι κυβερνήσεις των κρατών -μελών και η Ευρωπαική Ενωση ως πολιτικός θεσμός συνολικά , αλλά και οι εταιρείες , οι μεγάλες επιχειρήσεις που καρπώνονται τα οφέλη του κράτους δικαίου και τους ισχυρούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς της Ευρώπης για να αναπτύξουν τις δραστηριοτητές τους και να αυξήσουν την κερδοφορία τους . Ομως στο ξέσπασμα της πανδημίας το περίφημο αόρατο χέρι της αγοράς , αποδείχτηκε πολύ αδύναμο για να προστατέψει τους πολίτες .
Πολλοί μιλούν για την παρακμή της Δύσης . Μεγάλη κουβέντα , δεν είναι εύκολο να την υποστηρίξεις . Δεν διαθέτουμε τις γνώσεις για να το τεκμηριώσουμε , αλλά ουτε και να το αμφισβητήσουμε . Θα πούμε ομως αυτό που διδάσκει η ιστορία . Οτι μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο , η ισχυρή οικονομική ανάπτυξη , το κράτος δικαίου , το κοινωνικό κράτος , οι δημοκρατικοί θεσμοί συνολικά δημιούργησαν κοινωνίες οπου οι πολίτες αισθάνονταν ασφαλείς και προστατευμένοι απο απειλές και κινδύνους . Σήμερα οι απειλές είναι πολλές , αλλά η μεγαλύτερη απειλή είναι ο φόβος για την ανθρώπινη ζωή .Ο φόβος για τη ζωή υπάρχει οταν το σπίτι καίγεται . Και η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι . Γι'αυτό και ανησυχούμε .
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
