Σε έξι εβδομάδες κρίνεται η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ

Στις επόμενες 5-6 εβδομάδες θα κριθεί, αν ο στόχος της ιδιωτικοποίησης της άλλοτε κραταιής ναυαρχίδας του εξορυκτικού και μεταλλουργικού κλάδου της χώρας, υλοποιηθεί επιτυχώς και η εταιρεία επιστρέψει σε ένα λαμπρό μέλλον. Αυτό επισημαίνει ο  τεχνικός σύμβουλος της Ειδικής Διαχείρισης της ΓΜΜ ΑΕ ΛΑΡΚΟ και πρώην διευθύνων σύμβουλος – μέλος του ΔΣ του ΣΜΕ Σπύρος Τζίντζος, μετά από επικοινωνία που είχαμε μαζί του. Σύμφωνα με τον κ. Τζίντζο,  οι τρεις ενδιαφερόμενοι επενδυτές περιμένουν τις τελικές απαντήσεις σε δύο βασικά θέματα.

Πρώτον το κείμενο της σύμβασης υπεκμίσθωσης του πυρομεταλλουργικού εργοστασίου στη Λάρυμνα από την πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ (μετά την έγκρισή της από τα συναρμόδια υπουργεία). Δεύτερον την επίλυση του εργασιακού, δηλαδή τις ομαδικές απολύσεις στις οποίες θα προχωρήσει η Ειδική Διαχείριση με την πληρωμή αποζημιώσεων, παροχή ενός κοινωνικού πακέτου στις διάφορες ηλικιακές ομάδες των εργαζομένων και τις αναγκαίες επαναπροσλήψεις ορισμένου χρόνου.

Για τις προοπτικές της  ΛΑΡΚΟ ο κ. Τζίντζος, με άρθρο του στην εφημερίδα “Τα Νέα” σημειώνει πως η βιομηχανία είναι ο μοναδικός παραγωγός σιδηρονικελίου στην ΕΕ-27.
Προγράμματα βελτίωσης υποδομών στις μεγάλες οικονομίες του πλανήτη (ΗΠΑ, Κίνα, ΕΕ) αλλά και οι ανάγκες της πράσινης μετάβασης στην ενέργεια δείχνουν το μέλλον για τη ζήτηση σε ανοξείδωτους χάλυβες και κατά συνέπεια στο σιδηρονικέλιο, σταθερή ως αυξητική.

Πιο σημαντική είναι η προοπτική για το νικέλιο στη χρήση του για την ηλεκτροκίνηση (μπαταρίες) και η ζήτηση για την παραγωγή βιομηχανικών μπαταριών για την αποθήκευση ενέργειας από τις ΑΠΕ.

Η ΛΑΡΚΟ, προσθέτει, κατέχει τα μοναδικά αποθέματα νικελίου-κοβαλτίου στην ΕΕ-27. Κατάλληλα για παραγωγή σιδηρονικελίου για 20 χρόνια (μπορεί να προμηθευθεί από το εξωτερικό), ενώ τα φτωχά (0,4% – 0,8% Νi) στην Εύβοια είναι κατάλληλα για υδρομεταλλουργικές μεθόδους επεξεργασίας (παραγωγή θεϊκού άλατος του νικελίου) και είναι της τάξεως των 130 εκατ. τόνων.

Δεν παραλείπει όμως να αναφερθεί και στα αρνητικά και τα οποία τα απαριθμεί:

1. Απαξιωμένος κινητός εξοπλισμός ορυχείων

2. Το πυρομεταλλουργικό εργοστάσιο χρήζει υψηλών περιβαλλοντικών επενδύσεων, εκτ. περί τα €100 εκατ.

3. Υψηλή κατανάλωση ενέργειας ανά τόνο σιδηρονικελίου και υψηλή τιμή ανά Mwh.

4. Ανάγκη επένδυσης στην υδρομεταλλουργία, ανάλογα με τη μέθοδο από €50 έως €450 εκατ.

5. Οριακές σχέσεις αποκάλυψης στις επιφανειακές εκμεταλλεύσεις στα ορυχεία της.

Σύμφωνα με τον τεχνικό σύμβουλο της Ειδικής Διαχείρισης της ΓΜΜ ΑΕ ΛΑΡΚΟ, τα πλεονεκτήματα της βιομηχανίας είναι :

1. Η τεχνογνωσία που έχει το στελεχικό δυναμικό και το προσωπικό επίβλεψης.

2. Η ύπαρξη του λιμένα στη Λάρυμνα με αδειοδοτημένη την επέκτασή του, και για εμπορική χρήση.

3. Μεγάλες ιδιόκτητες και μισθωμένες εκτάσεις όπου μπορούν να αναπτυχθούν ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά ή / και αιολικά πάρκα)

Η χρονική συγκυρία

Η ΕΕ-27 έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα της εξάρτησής της για τις ορυκτές πρώτες ύλες, ειδικά για προηγμένα τεχνολογικά προϊόντα, π.χ. η Ρωσία καλύπτει πλέον του 10% της παγκόσμιας παραγωγής του νικελίου.

Η τιμή του μετάλλου έχει σταθεροποιηθεί σε υψηλά επίπεδα και θα παραμείνει προφανώς εκεί. Είναι αναμενόμενο ότι οι αναγκαίες επενδύσεις θα υπαχθούν σε ελληνικά και ευρωπαϊκά αναπτυξιακά προγράμματα.

Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι θα υπάρξει επενδυτής και κατά συνέπεια επιστροφή της ΛΑΡΚΟ στο λαμπρό μέλλον του νικελίου, σημειώνει ο κ. Τζίντζος.

Εκτόξευση της παγκόσμιας ανάγκης για νικέλιο και κοβάλτιο

ΤΟ ΝΙΚΕΛΙΟ αλλά και το κοβάλτιο περιέχονται στους ελληνικούς λατερίτες, με παραγωγή σταθερά πάνω από 2 εκατ. τόνους λατερίτη ετησίως (από τη ΛΑΡΚΟ), αναφέρει δημοσίευμα της “ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ”.

Με βάση τα στοιxεία του Cobalt Market Report 2021 του Cobalt Institute, η ανοδική τάση του κοβαλτίου αναμένεται να συνεχιστεί για τα επόμενα πέντε χρόνια. Για πρώτη φορά το 2021, η ζήτηση κοβαλτίου για ηλεκτρικά οχήματα ξεπέρασε άλλες εφαρμογές (όπως για παράδειγμα τις μπαταρίες) και έγινε ο μεγαλύτερος τομέας τελικής χρήσης με 34% της ζήτησης.

Η ζήτηση αυτή αναμένεται να φτάσει το 50% έως το 2026.

Ήδη το δεύτερο εξάμηνο του 2021, η συνολική χωρητικότητα των μπαταριών που χρησιμοποιήθηκαν παγκοσμίως σε όλα τα πρόσφατα ταξινομηθέντα ΕV μαζί ανήλθε σε 177,2 GWh, δηλαδή 92% περισσότερο από ό,τι είχε αναπτυχθεί παγκοσμίως έναν χρόνο νωρίτερα.

Επιπλέον, το δεύτερο εξάμηνο του 2021, 84.600 τόνοι νικελίου διατέθηκαν παγκοσμίως στις μπαταρίες όλων των νέων επιβατηγών ηλεκτρικών οχημάτων μαζί, 59% περισσότερο από ό,τι το δεύτερο εξάμηνο του 2020.

Το δεύτερο εξάμηνο του 2021, 18.200 τόνοι κοβαλτίου, 23.600 τόνοι μαγγανίου και 159.200 τόνοι γραφίτη χρησιμoποιήθηκαν στις μπαταρίες όλων των πρόσφατα πωληθέντων επιβατηγών ηλεκτρικών οχημάτων μαζί, δηλαδή αύξηση 48%, 62% και 101% σε σχέση με την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους αντίστοιχα.

Για το μέλλον, όσον αφορά τους συσσωρευτές ηλεκτρικών οχημάτων και την αποθήκευση ενέργειας, η Ε.Ε. εκτιμάται ότι θα χρειάζεται έως και 18 φορές μεγαλύτερη ποσότητα λιθίου και πέντε φορές μεγαλύτερη ποσότητα κοβαλτίου το 2030, καθώς και περίπου 60 φορές μεγαλύτερη ποσότητα λιθίου και 15 φορές μεγαλύτερη ποσότητα κοβαλτίου το 2050, σε σύγκριση με τον τρέχοντα εφοδιασμό για ολόκληρη την οικονομία της Ε.Ε.

Ρεκόρ τιμών σε νικέλιο, κοβάλτιο

Εκτενή αναφορά κάνουν τα σωματεία στην εκτόξευση της τιμής του νικελίου και τη συνολικότερη αξία του ορυκτού, στο πλαίσιο της λεγόμενης “πράσινης μετάβασης”, τονίζοντας:

«Λόγω της μεταστροφής της παγκόσμιας παραγωγής στην "πράσινη μετάβαση" και την ηλεκτροκίνηση, απαιτείται η κατασκευή συσσωρευτών Ενέργειας (μπαταρίες) από τα δυσεύρετα απαραίτητα συστατικά που είναι τα υπάρχοντα - χαρακτηρισμένα ως στρατηγικής σημασίας από την ΕΕ - προϊόντα της ΛΑΡΚΟ (νικέλιο και κοβάλτιο), των οποίων άμεσα και για πάρα πολλά χρόνια η ζήτηση θα πολλαπλασιαστεί με αντίστοιχη αύξηση των τιμών.

Ήδη αυτές τις μέρες η τιμή του νικελίου έσπασε κάθε ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών, κυμαινόμενη σε ασύλληπτα νούμερα δεκάδων χιλιάδων δολαρίων/ton, αγγίζοντας στις 8/3/2022 τις 101.365 δολάρια/tn, ενεργοποιώντας τη διακοπή της διαπραγμάτευσης του νικελίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME)», σημειώνουν χαρακτηριστικά τα σωματεία, επισημαίνοντας ότι όλες οι μελέτες διεθνών οργανισμών δείχνουν αυξητικές τάσεις, σταθερές και μεγάλης διάρκειας.

Σημειώνουν επίσης «ότι μόνο τα εξερευνημένα κοιτάσματα που υπάρχουν, ανέρχονται σε αποθέματα της τάξεως των 2 εκατ. τόνων νικελίου» και τονίζουν τα τεράστια μεγέθη κερδοφορίας της ΛΑΡΚΟ, με το κόστος παραγωγής να είναι προ ειδικής διαχείρισης περίπου 13.000 ευρώ/ton, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται η αξιοποίηση της προστιθέμενης αξίας του κοβάλτιου, που μέχρι σήμερα είναι ανεκμετάλλευτη, η παραπέρα αξιοποίηση του σιδηρονικελίου με την καθετοποίηση της παραγωγής μέσα από μονάδα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα και την αξιοποίηση των υποπροϊόντων της.

«Με πολιτική βούληση και απόφαση, ενόψει των ειδικών συνθηκών, τα κέρδη μπορούν να είναι σε ασύλληπτα μεγέθη», τονίζουν χαρακτηριστικά τα σωματεία.