Θα αντέξουμε , θα επιβιώσουμε ! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή )
Αν και οι απαισιόδοξες απόψεις είναι πιο ψαγμένες απο τις αισιόδοξες , οπως είχε πεί κάποτε ενας μεγάλος οικονομολόγος , εν τούτοις εμείς θα πούμε οτι δεν είναι ολα μαύρα στην οικονομία .
Με δεδομένο οτι στην οικονομία ολα είναι κλίμα και καλή ψυχολογία , εχουμε την εντύπωση οτι τα σενάρια οικονομικής καταστροφής και φρίκης που βλέπουν καθημερινά το φώς της δημοσιότητας απο τους αναλυτές και τους Διεθνείς Οικους Αξιολόγησης των ευρωπαικών και παγκόσμμιων αγορών , οχι μόνο δεν βοηθάνε για την αντιμετώπιση της υφεσης που πράγματι θα υπάρξει , αλλά κάνουν και μεγάλη ζημιά στους βασικούς παίκτες της οικονομίας , τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά . Βέβαια με τους αναλυτές συμβαίνει ο,τι και με τους δημοσιογράφους . Γράφουν ασχημα πράγματα γιατί δεν εχουν τον χρόνο . Αν είχαν το χρόνο , θα εγραφαν πολύ χειρότερα .
Ευχαριστημένοι να είμαστε δηλαδή .
Εχω την αίσθηση ομως οτι τα προβλήματα δεν είναι ποτέ ανυπέρβλητα . Σίγουρα στη γωνία δεν μας περιμένει η ευημερία , αλλά η υφεση . Ομως πάντα υπάρχουν επιλογές , ακόμα κι αν κάποιες , οπως στην περίπτωση της δικής μας χώρας , αποδεικνύονται τελικά δύσκολες . Πάντα υπάρχει λύση και συνήθως βρίσκεται στην αγορά .
Δεν θα μπώ στη συζήτηση αν για να ξεπεράσουμε την υφεση που
μας περιμένει στη γωνία εχουμε ανάγκη περισσότερο κράτος ή περισσότερη αγορά . Μια οικονομία τους εχει ανάγκη ολους .
Και τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα . Και τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα . Κυρίως ομως εχει ανάγκη τους νέους ανθρώπους . Μια νέα μορφωμένη , δικτυωμένη και εκπαιδευμένη γενιά που θα μείνει στην Ελλάδα για να εργαστεί και να συμβάλλει στην ανασυγκρότηση της οικονομίας .
Κανένα κράτος , κανένας δημόσιος τομέας δεν μπορεί να λειτουργήσει και να είναι αποτελεσματικός χωρίς να εχει δίπλα του μια δυναμική αγορά και εναν παραγωγικό ιδιωτικό τομέα , που θα του εξασφαλίζει τα απαραίτητα φορολογικά εσοδα για τη στήριξη ενός σοβαρού κοινωνικού κράτους πρόνοιας . Και κανένας ιδιωτικός τομέας δεν μπορεί να είναι παραγωγικός , αν δεν εχει δίπλα του ενα κράτος φιλικό στην επιχειρηματικότητα , τις επενδύσεις και την παραγωγή . Που θα λειτουργεί μέσα σε ενα πλαίσιο απλών αλλά ρηττών κανόνων ανταγωνισμού , φορολογικης δικαιοσύνης και εργασιακών σχέσεων . Και οχι μέσα σε ενα πλαίσιο παρασιτισμού γραφειοκρατίας και πολύπλοκων αγκυλώσεων .
Αυτό που σίγουρα δεν εχουμε ανάγκη στη σημερινή συγκυρία είναι να αναπαράγουμε , ενω οι συνθήκες εχουν αλλάξει , το παλιό μοντέλο οικονομίας . Εναν γραφειοκρατικό , δυσκίνητο και υπερτροφικό δημόσιο τομέα και μια οικονομία με πήλινα πόδια . Δύο ασθενείς δηλαδή που αντιμετωπίζουν χρόνια υποκείμενα νοσήματα , εχουν εισέλθει στην εντατική και χρειάζονται συνεχώς τους αναπνευστήρες και το οξυγόνο (επιδοτήσεις και δανεικά ) μόνο και μόνο για να κρατηθούν λίγο ακόμα στη ζωή .
Αυτή είναι και η μεγάλη αγωνία των κυβερνώντων σήμερα . Οταν σε λίγες ημέρες επανέλθουν ολα σε κανονικούς ρυθμούς , θα πρέπει να κάνουμε και ενα ταμείο . Να διαπιστώσουμε σε τι βαθμό θα λειτουργήσει ο νόμος της δημιουργικής καταστροφής στην οικονομία . Πόσο θα εχει αυξηθεί το ηδη υψηλό δημόσιο χρέος και παράλληλα πόσες απο τις επιχειρήσεις που εκλεισαν με κρατική εντολή θα συνεχίσουν να λειτουργούν και με πόσους εργαζόμενους .
Και πόσα χρέη θα αφήσουν πίσω τους οι επιχειρήσεις που δεν θα καταφέρουν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους λόγω πανδημίας και οικονομικών προβλημάτων ρευστότητας που αντιμετώπιζαν τα τελευταία χρόνια και τα οποία επιδεινώθηκαν με την υγειονομική κρίση .
Απο το υψος δημόσιου και ιδιωτικού χρέους θα κριθεί και η επόμενη ημέρα . Οφείλουμε ομως να παραμείνουμε αισιόδοξοι για εναν και μοναδικό λόγο .
Διότι ποτέ αλλοτε την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον , δεν είχαμε ενα κράτος και μια κυβέρνηση που να υπόσχεται οτι θα κάνει τα πάντα για να ξεπεραστεί η υφεση και να επιστρέψουμε και πάλι σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης .
Σίγουρα οι αντοχές της οικονομίας και κυρίως των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών που καλούνται κάθε φορά να σηκώσουν τα βάρη , εχουν εξαντληθεί . Τα σόκ αλλωστε είναι απανωτά και οι προσπάθειες που απαιτούνται ηρωικές ! Υπάρχουν ομως και τεράστιες δυνατότητες και ευκαιρίες . Οπως είπαμε και στην αρχή , δεν είναι και δεν πρέπει να τα βλέπουμε ολα μαύρα στην οικονομία και στη ζωή . Θα αντέξουμε . Θα επιβιώσουμε !
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
