Μιά και ο λόγος περί νοικοκυροσύνης στην παλιά Ελλάδα.....

Γράφει ο Μωυσής Μπερμπερής

περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς

Μιά και ο λόγος περί νοικοκυροσύνης στην παλιά Ελλάδα.....

Ξέρω ένα ζευγάρι που στα τέλη της δεκαετίας του 60 έφυγε από το χωριό και πήγε στην Αθήνα για αναζήτηση καλύτερης τύχης

Οδηγός σε λεωφορείο ο σύζυγος και λαντζιέρα σε εστιατόριο η σύζυγος

Με ενοίκιο στην αρχή σε ένα ημιυπόγειο κάπου στο λόφο Σκουζέ.

Υπερωρίες στη δουλειά και οι δυο τους όταν μπορούσαν και οι υπερωρίες ήταν καλοπληρωμένα τότε.

Σιγά-σιγά και με οικονομία αγόρασαν ένα μεταχειρισμένο Lada

Κάποια πειρατικά ο σύζυγος με το Lada καμιά σκάλα όταν έβρισκε η κυρία πορεύονταν

Ήταν άλλωστε νέοι

Πολύ αργότερα και με γραμμάτια μπόρεσαν να αγοράσουν ένα μικρό μεταχειρισμένο ισόγειο διαμέρισμα στα Πατήσια.

Κάναν στο μεταξύ και δύο παιδιά τα οποία και σπούδασαν στο πανεπιστήμιο

Πάντα τα καλοκαίρια είχαν τη δυνατότητα να έρχονται ένα μήνα στο χωριό για διακοπές

Τα χρόνια πέρασαν και ήρθε ο καιρός της σύνταξης

Με το εφάπαξ του συζύγου και με κάποιες οικονομίες που είχαν μαζέψει αγόρασαν άλλο ένα μικρό διαμέρισμα για το δεύτερο παιδί.

Αγόρασαν δε και ένα καινούργιο Skoda και επισκεύασαν το πατρικό στο χωριό, όπου πλέον μένουν ένα αρκετά μεγάλο διάστημα το καλοκαίρι.

Παντρεύτηκαν τα παιδιά τους και σε κάθε γιορτή έχουν τη δυνατότητα να δίνουν χαρτζιλίκι στα εγγόνια τους

Τα δε εγγόνια με τη βοήθειά των παππούδων μεγαλώνουν καθότι οι γονείς δουλεύουν τώρα τρελά ωράρια

Δεν ξέρω σήμερα και με την επενδυτική βαθμίδα ένας οδηγός λεωφορείου και μία λαντζιέρα πόσα πράγματα μπορούν να κάνουν.

Φαίνεται όμως ότι το παρόν αλλά προπάντων το μέλλον έχουν πολλή ξηρασία.....