Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

«Η Μάχη στο Λευκοχώρι (Μάνεσι) Ελάτειας» (ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ)

Γράφει η Ευαγγελία Δημοπούλου, Ιστορικός - Αρχαιολόγος

 

Το καλοκαίρι του 1821 ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β΄ αποφάσισε να στείλει τον Σερασκέρη (βεζίρη επί των στρατιωτικών) Μεχμέτ Μπαϊράμ πασά με απώτερο πάντα στόχο να καταστείλει την επανάσταση στη Νότιο Ελλάδα και ειδικότερα, στην Πελοπόννησο. Έτσι, Οι Οθωμανικές δυνάμεις αποφάσισαν να κινηθούν προς την περιοχή της Βοιωτία.
Το ελληνικό σώμα υπό τους Οδυσσέα Ανδρούτσο και του Ιωάννη Δυοβουνιώτη προσπάθησε να τους εμποδίσει στη θέση Καστράκι (Τιθρώνιο) στο δρόμο Μενδενίτσας-Τιθορέας. Η προσπάθεια των Ελλήνων δεν ήταν επιτυχημένη με αποτέλεσμα να υποχωρήσουν προς Αγόριανη και Τιθορέα στις παρυφές του Παρνασσού.
Το Οθωμανικό στράτευμα φτάνει στο Τουρκοχώρι οπού και στρατοπέδευσε αναμένοντας ενισχύσεις ενώ η ελληνική πλευρά και πιο συγκεκριμένα, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος άρχισε επαφές μαζί τους. Οι επαφές αυτές είχαν ως μόνο στόχο να παραπλανήσουν τους Οθωμανούς και να καθυστερήσουν την κάθοδό τους προς Λιβαδειά που τελικά κατέλαβαν στις 11 Ιουνίου.
Στις 20 Ιουλίου, ανήμερα της γιορτής του Προφήτη  Ηλία, ο Δεμίρ-Πασάς, ο οποίος ήταν επικεφαλής της εμπροσθοφυλακής του Οθωμανικού στρατεύματος, με περίπου τρεις χιλιάδες άνδρες -πεζούς και ιππείς- και ενισχυμένος με κανόνια, φτάνει στο Μάνεσι (σημερινό Λευκοχώρι, στα σύνορα Φθιώτιδας-Βοιωτίας). Εκεί, οι Έλληνες οπλαρχηγοί είχαν αποφασίσει να ανακόψουν την πορεία των Οθωμανών.
Οι ελληνικές δυνάμεις είχαν ως επικεφαλής τους Κομνά Τράκα και Βασίλη Μπούσγο αριθμούσαν περί τα πεντακόσια άτομα και χωρίστηκαν σε δυο ομάδες.
Ο Μπούσγος με το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτών- 350 άντρες- οχυρώθηκαν στον περίβολο του ναού του Αγίου Δημητρίου του χωριού, ενώ ο Τράκας σε ένα πλινθόκτιστο οίκημα στα περίχωρα του χωριού, στη θέση Αλισάκι.
 Οι δυνάμεις του Δεμίρ Πασάς οι οποίες είχαν σαφή υπεροχή, έναντι των ελληνικών διέλυσαν εύκολα τους άντρες που ήταν κλεισμένοι στον ναό.
Ο Μπούσγος βλέποντας του ιππείς των Οθωμανών θεώρησε πως επρόκειτο για εφοδιαστικό τμήμα και εφόρμησε εναντίον τους.
Έτσι, όταν αντελήφθη πως ήταν ο κύριος όγκος των δυνάμεων προκλήθηκε αναταραχή και πανικός και υπό τον φόβο της περικύκλωσης, αποσύρθηκαν. Κατά την υποχώρησή τους, οι Οθωμανοί ιππείς τους καταδίωξαν και σκότωσαν γύρω στους εικοσιπέντε άντρες.
Στον αντίποδα, ο Κομνάς Τράκας με τη μικρότερη δύναμη αποτελούμενη κυρίως από άντρες της ευρύτερης περιοχής (Αγόριανη, Σουβάλα και Δαδί), προτίμησαν να παραμείνουν και να αντισταθούν στις υπέρτερες δυνάμεις των εχθρών.

 

Κομνάς Τράκας


Οι Οθωμανοί τους περικύκλωσαν κάνοντας συνεχώς εφόδους, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν το οίκημα και να αναγκάσουν τους Έλληνες να παραδοθούν.
Οι οχυρωμένοι όμως πολεμούσαν γενναία και αναχαίτιζαν τις επιθέσεις των εχθρών προκαλώντας τους πολλές απώλειες.
Οι άντρες του Δεμίρ-Πασά βλέποντας πως οι προσπάθειες των επιθέσεων ήταν άκαρπες και τις δυνάμεις τους να αποδεκατίζονται, αποφάσισαν να επιστρατεύσουν τα κανόνια. Οι ρίψεις των κανονιών που έβαλλαν κατά του οικήματος γκρέμισαν τα πλίνθινα τοιχώματα καθώς και μέρος της στέγης.
Ο Τράκας και οι πολεμιστές ούτε τότε παραδόθηκαν και συνέχισαν να αντιστέκονται. Έσκαψαν με τα γιαταγάνια τους (το μόνο μέσο που διέθεταν) μεγάλους λάκκους δημιουργώντας οχυρά προχώματα πίσω από τις πέτρες που τους βοηθούσαν να καλύπτονται.
Η μάχη συνεχίστηκε έως το απόγευμα, με τους Οθωμανούς να αποσύρονται, θεωρώντας πως οι Έλληνες δεν θα τολμούσαν να βγουν από τις θέσεις τους και θα πιέζονταν από την πείνα και τη δίψα. Από τους συμπολεμιστές του Τράκα σκοτώθηκαν μόνο δυο άντρες ο Παπα – Γεώργιος Πεσχένιος από το Μπεσχένι (Παρόρι) και ο Γιάννης Κυριαζής από το Δαδί (Αμφίκλεια).
Ο Τράκας αποφασίζει να βγουν από τις οχυρώσεις και με τα σπαθιά στα χέρια επιτίθενται κατά των εχθρών, σκοτώνουν πλήθος Οθωμανών και διασώζονται όλοι.
Έτσι, ο Κομνάς Τράκας όχι μόνο κατάφερε να αποκρούσει τις πολυάριθμες εχθρικές δυνάμεις, κατάφερε να σώσει τους άντρες του αλλά και τους άντρες του Μπούσγου, γεγονός που επικυρώνεται από τα γραφόμενα του Μπούσγου.
Ο Μπούσγος, το απόγευμα όταν έπαψαν οι κανονιοβολισμοί, έγραψε από την Αγία Μαρίνα στον Οδυσσέα Ανδρούτσο που βρισκόταν στην Σουβάλα:
«Ο πόλεμος έπαυσε και αγνοούμε τι απόγιναν οι δικοί μας κλεισμένοι, αλλά αν δεν κλεινόταν ο Κομνάς Τράκας στο Αλησάκι τού Μάνεσι, κανείς από μάς που φύγαμε δεν θα έμενε ζωντανός από το ιππικό των τούρκων που μάς καταδίωκε».
Στο Λευκοχώρι οι Έλληνες για ακόμη μια φορά με μόνο σύμμαχο το θάρρος τους και ένα πλινθόκτιστο κτίσμα κατάφεραν να αναχαιτίσουν τις Οθωμανικές δυνάμεις και να γράψουν μια ακόμη λαμπρή σελίδα στη στρατιωτική ιστορία της χώρας μας.

 

 

    

 

Απόψεις

# Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έκαναν χθες κατάληψη στο ήδη κλειστό εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ !  Αντιδράσεις@ Όλοι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία της Περιφέρειας...

Ελλάδα

randomness