ΜΝΗΜΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

«Σε  μια χώρα  μακρινή  και  αρυτίδωτη
τώρα  πορεύομαι»

Οδυσσέας  Ελύτης



Πριν  λίγο  καιρό  ο θάνατος  έκλεισε  για πάντα  τη ζωή  ενός ελεύθερου, εμπνευσμένου εκπαιδευτικού  και πνευματικού  άνθρωπου, ακοίμητου  και ασάλευτου  στην πρώτη γραμμή  του χρέους  και της προσφοράς του  Βαγέλλη  Κατσιγιαννόπουλου. Κηδεύτηκε  στην εκκλησία  της Αγίας  Βαρβάρας  Λαμίας  μέσα  σε  ατμόσφαιρα γενικής θλίψεως, με  περιορισμένη  βέβαια  παρουσία  συγγενών  και φίλων του  λόγω  της πανδημίας.

Ο  Βαγγέλης  υπήρξε  τίμιος μαχητής  στο  εκπαιδευτικό  έργο    σ΄ όλους  τους τομείς  της  ζωής και  ιδιαίτερα  βέβαια  στον χώρο της Παιδείας. Σπούδασε  με  στερήσεις  και μύριους  κόπους  φιλολογία  και με  υποτροφία, μετεκπαιδεύτικε  σε  γερμανικά πανεπιστήμια.

Επανήλθε  στην Ελλάδα, διορίστηκε  καθηγητής  στη δευτεροβάθμια  εκπαίδευση  και    προήχθη δικαιωματικά  ως λιαν  προσοντούχος  στην θέση  του  Σχολικού Συμβούλου  φιλολόγων, όπου και πραγματικά  διακρίθηκε  για τη  λιαν  επιστημονική και εκπαιδευτική  του  κατάρτιση  και για την  προσφορά  του στον τομέα  που   του ανέθεσε  η πολιτεία  να  διακονήσει.

Ο γράφων  παρόλο  που υπηρετούσε  στην πρωτοβάθμια  εκπαίδευση είναι σε θέση να γνωρίζει κάλλιστα  τη σπουδαιότητα  του  εκπαιδευτικού  του έργου  και    το πάθος του  να δώσει νέα ώθηση  στα εκπαιδευτικά  δρώμενα, βάσει  βεβαία  και των νέων  επιστημονικών δεδομένων  στα οποία  ο ίδιος  είχε  εντρυφήσει. Άκαμπτος  και όρθιος  σε όλα  τα   μέτωπα  προσπάθησε  να υπερπηδά  θαρραλέα   τις δυσκολίες που  ενέσκηπταν  στο έργο του, πολλές  φορές  και από συνειδητή  αντίδραση, αντιπαραθέτοντας  πάντα τα  νέα επιστημονικά  δεδομένα  αλλά  και το ήθος του, την  ακατάβλητη  μαχητικότητά  του  και τη ψυχική  του  ρωμαλεότητα.

Πέραν  της προσφοράς του  στον τομέα  της  παιδείας, υπήρξε  και συγγραφέας βιβλίων  εκπαιδευτικού  και    φιλοσοφικοκοινωνικού  περιεχομένου  από τα οποία  ο αναγνώστης    μπορεί  να  αντλήσει  πλούτον, απολύτως  τεκμηριωμένων  συμπερασμάτων  σε θέματα  πολιτιστικά, κοινωνικά, ψυχολογικά με υψηλές  ενατενίσεις, αλλά  και σωστές  θέσεις  και λύσεις  στην καθημερινότητα  τη  ζωής. Γεννημένος  σε  χωριό  του Δομοκού, γαλουχημένος  και  ζυμωμένος  στα πλαίσια  της παράδοσης  και της  ρουμελιώτικης  ανωτερότητας  γεμάτος  αναμνήσεις  στέκεται  πρωτοπόρος  και άξονας  για  υψηλές  ανατάσεις  ψυχής  και πνεύματος.

Με  τον αείμνηστο  Βαγγέλη  γνωριστήκαμε  στη σχολή  Έφεδρων  Αξ/κων  Πεζικού  στο Ηράκλειο  Κρήτης και από τότε  μας συνέδεε  φιλία  και αγάπη.  Κι αισθάνομαι  λίαν ευτυχής  που πολλά  διδάχτηκα  από τις πλούσιες  και ανεξάντλητες  γνώσεις  του σε  όλους τους εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς  τομείς. Ο  αγαπημένος  και αξέχαστος  φίλος  άφησε πίσω  του ένα  λαμπρό  και φωτεινό  παράδειγμα  και θα τον  νοιώθουμε  εσαεί  ενθρονισμένον  στις καρδιές  μας  αδιάκοπα  δίπλα μας.

Η γνήσια  προσωπικότητά του  πιστοποιεί  τη σκληρότητα  της  οριστικής  σιωπής.

Καλύπτουμε  το όνομα  του  τα άνθη  της  αγάπης  και της τιμής  μας βρέχοντας  τον  τάφο του με  τα δάκρυά μας.

Ετίμησε τον άνθρωπο  την εκπαιδευτική  κοινότητα, την επιστήμη, το κοινωνικό  γίγνεσθαι, την  πατρίδα  γενικότερα.

Ηλίας  Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος  Εκπαιδευτικός