ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Ιερές παραβάσεις, 1869

Γράφει ο Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος

Το ιερατείον, και ιδίως τον Σεβασμιώτατον  Αρχιεπίσκοπον μας  άγιον Καλλίνικον εσεβάσθημεν πάντοτε με όλα τα ελαττώματά του, άπαξ μόνον, εάν δεν απατώμεθα τον κατακρίναμεν διά την κατάχρησιν, ην επί περί την χειροτονίαν ιερέων ανικάνων, τη συστάσει του Γεωργίου Σταύρου, του Χαρτίνου, εννοείται ως λέγουσιν αι κακαί γλώσσαι, δια να καλύψη δε την ανικανότητα και εντελή αγραμματοσύνην των χειροτονουμένων , εξετέλει συνήθως την ιεροταξίαν εν τω Ναώ του Κοιμητηρίου, βέβαιος ότι μόνον οι νεκροί δεν λαλούσιν ούτε εκφωνούσιν το σύνηθες, «άξιος ή ανάξιος» όπερ επιτρέπεται εις τους παρόντας χριστιανούς κατά πάσαν χειροτονίαν ιερέως, η δε τοιαύτη κατάχρησις καίτοι σκανδαλώδης, διότι εις χωρίον μικρόν, έχοντα πληθυσμόν, μόλις δυνάμενον να διατηρήσωσιν έναν ιερέαν  κατά το περί τούτο Διάταγμα, ο αφιλοκερδής Πανιερώτατος μας, τη συστάσει πάντοτε του Γεωργίου Σταύρου, τοποθετεί δύο, τρείς και τέσσαρας, οίτινες πιεζόμενοι υπό της ανεπαρκείας  των εισοδημάτων των, έρχονται εις σκανδαλώδεις διαπληκτισμούς και εντός του Ναού και πολλάκις εξακολουθούσης της Θείας Λειτουργίας.

Τοιούτον τι συμβαίνει και εις το χωρίον Μπεκί του Δήμου Λαμίας. Το χωρίον τούτο σύγκειται από 50 οικογενείας, οίτινες μόνον έναν ιερέαν ηδύνατο να διαθρέψωσι και εις τοιούτος υπήρχε διαρκώς προ 26 ετών, ο Πανιερώτατός μας όμως, αφαιρέρασας άλλον ιερέα ετέρου γειτονικού χωρίου, τον επέβαλλεν ως επιβάτην εις το Μπεκίον. Εκ τούτου δε δεινή έρις προκύπτει μεταξύ των κατοίκων, ήτις, ας ελπίσωμεν, δεν θα καταλήξη εις δυσάρεστον τι αποτέλεσμα.

Θα διώξη, λοιπόν, ο Πανιερώτατος Δεσπότης μας τον επιβάτην ιερέα, δια να ησυχάση η κοινότης εκείνη, ή θα ψάλλωμεν, κατά τον κοινόν λόγον, αργότερα, «όσα παίρνει η Σκούπα» διότι ευτυχώς ή δυστυχώς, κρατούμεν τακτικόν σημειολόγιον, όπερ αν δημοσιεύσωμεν, ή το στείλωμεν εις την Ιεράν Σύνοδον, θα υπάγη να εύρη τον Συνάδελφόν του της Χαλκίδος δια να εξομολογηθώσιν αμφότεροι τας αμαρτίας των…

Εφ. ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ,
α.φ. 366, 13-3-1869

Σημειώσεις:
ΜΠΕΚΙ: είναι η σημερινή κοινότητα Σταυρός. Πρόκειται για ένα προ-επαναστατικό χωριό. Κατά την απογραφή του 1810 είχε 150 κατοίκους, στην δε απογραφή  του 1896, είχε 374 «Φθιώτις» Ιωάννου Βουρτσέλα, 1907.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ: (1788-1869), υπήρξε Έλληνας ευεργέτης, μέλος της Φιλικής Εταιρείας, τραπεζίτης, υπεύθυνος  των οικονομικών του Αλή Πασά, πληρεξούσιος στη Γ’ Εθνοσυνέλευση Τροιζινίας, ιδρυτής της Εθνικής Τράπεζας, κ.λ.π. Το παράρτημα της Εθνικής στη Λαμία ιδρύθηκε το 1860.

ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΙΕΡΕΩΝ:  Έως την δεκαετία  του ’50, οι ιερείς αμοίβονταν από την οικονομική συνεισφορά των ενοριτών, συνήθως με γεννήματα: σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι κ.λ.π. Με τον αναγκαστικό Νόμο 536/1945 την ευθύνη πληρωμής του εφημεριακού κλήρου ανάλαβε το Δημόσιο με τη δημιουργία ειδικού λογ/σμού με πόρους την εισφορά του 25ο/ο, που αυξήθηκε  σε 35ο/ο , με το Νόμο 469/1968, όλων των ακαθαρίστων εσόδων των ναών, την εφάπαξ ετήσια ενοριακή εισφορά των πιστών. Με το Νόμο 3220/ 2004 το Δημόσιο ανέλαβε την εξολοκλήρου  μισθοδοσία των εφημέριων κληρικών.