25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Γράφει η
Δήμητρα Ι. & Θ. Μπαλτά
Πολιτική Επιστήμων
& υποψ. Διδάκτωρ Θεολογίας

Εικοσιπέντε του Μαρτιού, ημέρα Ευαγγελισμού,

 ημέρα επανάστασης του σκλαβωμένου Ελληνισμού,

στη Βλαχία, Μολδαβία, Ναβαρίνου παραλία,

μόνο αγώνας και μοχθός για την ελευθερία.

Γενέθλια ημέρα της ελληνικής σημαίας

 με το άσπρο της αλήθειας και το μπλε του ουρανού

Και με μάρτυρα σημάδι το σημείο του σταυρού,

να θυμίζει στους αιώνες τον προστάτη του λαού.

Μέρα σαν τη σημερινή  ξεχύθηκαν χιλιάδες,

στα χρόνια οχτώ τα επόμενα έκλαυσαν οι μανάδες,

 χηρέψανε οι σύζυγοι, ορφάνεψαν τα τέκνα,

οι κάμποι τάφους γέμισαν κι άνοιξες δεν φανήκαν.

Μάρτυρες γίναν τα βουνά, ποτάμια και λαγκάδια,

πως ζήσαν οι αρματωλοί και κλέφτες κρύα βράδια.

Μόνοι, απόκοσμοι, οχθροί: για την ελευθερία,

και «για την πίστη την αγιά Χριστού τη σωτηρία».

Αυτή που αιώνες τέσσερις  έκαιγε μες στα στήθια,

Αυτή που αιώνες τέσσερις περίμεν’ αφορμή,

Να ξεχυθεί ωκεανός, να παρασύρει μύθια,

ψεύτικη Τούρκου θέριεψη  σε χριστιανού σβερκιά.

Ήρωες μόνοι έγιναν. Μ’ απέραντη λατρεία

«Πατρίς, θρησκεία, φαμιλιά» φωνάζαν σαν θηρία,

στο Ζητούνι και την  Ύδρα, στην Γραβιά και στον  Μοριά

για το δίκιο των  Ελλήνων, της Ελλάδας ξαστεριά.

Θεού το έργο έγινε και νίκησε η πίστη,

Του Έλληνα απόγονου Σωκράτη, Περικλή,

Του Έλληνα επίγονου Λεωνίδα, Παυσανία

Και των προγόνων οι ευχές τον τόπο εγεμίσαν,

Για να γνωρίσουν οι πολλοί, να το σπουδάσουν λίγοι,

Πως ήρωες πάντα γίνονται οι Έλληνες κολλήγοι,

Και προχωρούν λεβέντικα στα μετερίζια όλα,

Και νικηφόρα εισχωρούν μες σε  όλα τα ταμπούρια.