Αληθές είναι ένα φαινόμενο που συμφωνεί με την Πραγματικότητα

Γράφει ο
Παναγιώτης Ιακωβής

Ένας απόλυτα λειτουργικός ορισμός της Αλήθειας, θα μπορούσε να είναι ότι: Αληθές είναι ένα φαινόμενο που συμφωνεί με την Πραγματικότητα.

Επί παραδείγματι, η "είδηση" που διακινούσε ο κος Υπουργός Υγείας, ότι δήθεν επί υπουργίας του είχαμε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς πνευμόνων, δεν είναι αληθής. Και αυτό διότι η Πραγματικότητα είναι ότι αντίστοιχες επεμβάσεις είχαν γίνει από το 1992 έως και το 1996 από τον Π. Σπύρου και συν.

Παραδόξως, υπάρχουν και άλλοι ορισμοί της Αλήθειας: Επί παραδείγματι, πολλοί θεωρούν ότι Αληθές είναι αυτό που επιβεβαιώνεται "διά βοής" στο "Κολοσσαίο των Κοινωνικών Δικτύων".

Για να υιοθετήσουν μια άποψη, αυτή οφείλει να έχει πολλά like.

Έτσι, υιοθετούν ως δήθεν "αληθείς", τις απόψεις της κας Τούνη ή της εκάστοτε Εξουσίας. Άλλοι, πάλι, πιστεύουν ότι αληθές είναι ό,τι γράφουν οι ειδήσεις του αγαπημένου τους ΜΜΕ ή αυτό που τους λέει το αφεντικό τους.

Άλλοι πάλι, διακινούν ως "αληθές" αυτό που βολεύει τα ιδιωτικά τους συμφέροντα ή αυτό που διακινεί η εκάστοτε εξουσία, πολιτική ή οικονομική. Πολλοί πιστεύουν ότι η αλήθεια διαμορφώνεται από την προσωπική ισχύ και βούληση, όπως συστηματικά νιώθουν οι μηχανισμοί των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Επί παραδείγματι, στην Λευκορωσία, ανακοίνωσαν ότι το "θαύμα" της Λευκορωσίας, με "εξαφάνιση" των κρουσμάτων κορονοϊού.

Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα προσπαθούν και ενίοτε επιτυγχάνουν να μην πιστεύουμε στα μάτια μας. Να πετάνε σκουπίδια ή πυρηνικά απόβλητα στη γειτονιά μας και να διατείνονται ότι είναι "εναποθέσεις υγιεινών υλικών", ή ότι δεν πετούσαν αλλά φόρτωναν σκουπίδια.

Σε άλλες περιπτώσεις ρίχνουν μπετόν αρμέ σε Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς και "βαφτίζουν" το υλικό αυτό ως "Οικολογικό Κονίαμα".

Αυτή είναι και μια σημαίνουσα διαφορά ανάμεσα στη Δημοκρατία και τον Ολοκληρωτισμό: Στην Δημοκρατία προσπαθούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο, αποδεχόμενοι μια ζοφερή Πραγματικότητα, ενώ στον Ολοκληρωτισμό προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν βλέπουμε και δεν ακούμε καλά.

Γι' αυτό και στα Ολοκληρωτικά Καθεστώτα η βασική αρετή επιβίωσης είναι η Σιωπή, ενώ η Δημοκρατία απαιτεί ανθρώπους που μιλάνε, διαφωνούν με επιχειρήματα, εκφράζονται και δημοσιεύουν την τεκμηριωμένη άποψή τους.

Τα "ενημερωτικά" Μέσα που α - νοήτως θεωρούν ότι δύνανται να μεταλλάσσουν επ' αόριστον την Πραγματικότητα που βιώνει πρωτοπρόσωπα ο κάθε Πολίτης, έρχονται αργά ή γρήγορα σε κατάσταση απαξίωσης, αφού η Πραγματικότητα είναι το πλέον ισχυρό και άκαμπτο echo chamber.

Σε τοπικό επίπεδο, η κοινωνική πίεση για αντιστοίχιση της Ειδησεογραφίας με την Πραγματικότητα, θα γίνεται καθημερινά πιο επιτακτική, αφού το echo chamber "Πραγματικότητα", έχει ήδη οντότητα, ανεξάρτητη της Προπαγάνδας. Όσες "καλές ειδήσεις" κι αν εφεύρει η προπαγάνδα, τα σκουπίδια, η φτώχια, η υποβάθμιση, η απαξίωση και η οπισθοδρόμηση δεν κρύβονται με μακέτες και κοσμικά ενσταντανέ.

Ευτυχώς.