Deja vu για το Πανεπιστήμιο Στερεάς.

Γράφει ο
Xρήστος Αλεξανδρής

Ο πρώτος που άνοιξε το θέμα της “επανίδρυσης” ή της “επανασύστασης” αν προτιμάτε του Πανεπιστημίου Στερεάς ήταν ο Περιφερειάρχης Φάνης Σπανός. 

Μιλώντας στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών της Βουλής για την συμβολή των περιφερειακών Πανεπιστημίων στην ακαδημαϊκή, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, ο κύριος Σπανός επεσήμανε πως η Στερεά είναι η μοναδική από τις 13 περιφέρειες που δεν έχει δικό της Πανεπιστήμιο.

Αν και έκανε λόγο για ένα δύσκολο εγχείρημα, υπενθύμισε όμως ότι υπάρχει σχέδιο και δεν είναι άλλο από αυτό του καθηγητή Γιάννη Πανούση! Ανακαίνισε το θέμα του Πανεπιστημίου Στερεάς ο Περιφερειάρχης και έτσι άνοιξε ένας νέος κύκλος συζητήσεων για την προοπτική ίδρυσης Πανεπιστημίου Στερεάς, με έδρα τη Λαμία.

Μπορεί αυτή η πρόταση να θυμίζει τις συζητήσεις που έγιναν και εξαντλήθηκαν χωρίς κάποιο αποτέλεσμα τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά κάποιοι δημοσιολογούντες βρήκαν σε αυτή την παλιά ιδέα έναν λόγο υπαρξης, παρουσίας και παρέμβασης στα δημόσια πράγματα της πόλης. Άρχισαν έτσι να αναμοχλεύουν επιχειρήματα των περασμένων δεκαετιών περί της αναγκαιότητας ίδρυσης Πανεπιστημίου στη Λαμία, καλώντας τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τους Μητροπολίτες και Βουλευτές της Στερεάς, τους Δημάρχους και τους εκπροσώπους όλων των φορέων να τοποθετηθούν δημόσια για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας.

Φυσικά αυτονόητη ήταν η απάντηση στο ερώτημα αν επιθυμούν την ίδρυση Πανεπιστημίου στη Στερεά.

Με στεντόρεια φωνή απάντησαν καταφατικά. Δεν γνωρίζουμε όμως αν η φωνή τους θα ευαισθητοποιούσε σήμερα τους ιθύνοντες του υπουργείου Παιδείας. Και αυτό γιατί το θέμα της επανίδρυσης του Πανεπιστημίου Στερεάς δεν το συζητά κανείς άλλος εκτός από εμάς.

Υπάρχει, άραγε, στον ορίζοντα κάποια δεύτερη ευκαιρία που πρέπει να σπεύσουμε να εκμεταλευτούμε ως τοπική κοινωνία ;

Το Πανεπιστήμιο Στερεάς, με έδρα τη Λαμία, συστήθηκε το 2003 και καταργήθηκε το 2013, γιατί στη δεκαετία που μεσολάβησε δεν κάναμε τίποτα ουσιαστικό για να το στηρίξουμε και να το αναπτύξουμε. Χάσαμε την ευκαιρία και σήμερα βγάζουμε τους σκελετούς από τη ντουλάπα και ανακυκλώνουμε (παλιά μας τέχνη κόσκινο), χαμένες υποθέσεις, προφανώς για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Τα γεγονότα και οι εξελίξεις μας έχουν προσπεράσει και εμεις συνεχίζουμε να δίνουμε μάχες οπισθοφυλακής.

Από το 2013 μέχρι σήμερα μεσολάβησαν γεγονότα που διαμόρφωσαν μια νέα πραγματικότητα στον ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας.

Σήμερα αυτό που έχουμε είναι Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με έδρα τη Λάρισα και με τρείς σχολές στη Λαμία.

Δεν καταλαβαίνουμε το λόγο που πρέπει να αμφισβητήσουμε αυτό που έχουμε και να ξεκινήσουμε μια νέα συζήτηση για την ίδρυση Πανεπιστημίου Στερεάς με βάση μια πρόταση που κατατέθηκε στο δημόσιο διάλογο αλλά δεν ευδοκίμησε.

Τι εννοούμε όταν λέμε ότι “είμαστε η μοναδική Περιφέρεια στη χώρα που δεν έχει δικό της Πανεπιστήμιο”;  Μήπως δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τις προοπτικές των 5 πανεπιστημιακών τμημάτων της Λαμίας και την προώθηση των εργασιών αναβάθμισης των πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων που λειτουργούν στη πόλη μας ;

Θεωρώ οτι η επαναφορά της συζήτησης σε αιτήματα που διατυπώθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες και κρίθηκαν στην πορεία, αδικεί και απαξιώνει όλες τις προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια για την ενίσχυση και δημιουργία σύγχρονων υποδομών για τη λειτουργία της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στη Λαμία.

Έργα και υποδομές που έχουν την στήριξη του ίδιου του πρωθυπουργού και η ολοκλήρωσή τους αναμένεται να ενισχύσουν σημαντικά τη θέση της περιοχής στον εθνικό χάρτη της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας.

Συγκεκριμένα, για την πόλη της Λαμίας, το έργο ΣΔΙΤ περιλαμβάνει κατασκευή φοιτητικών εστιών και αναβάθμιση πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων, σε χώρους άνω των 13.500 τ.μ. Ο προϋπολογισμός του έργου εκτιμάται περίπου στα 14 εκατ. ευρώ.

Άραγε όταν συζητάμε για ίδρυση Πανεπιστημίου στη Στερεά μας ενδιαφέρει το πως θα ονομάζεται ή αν θα μπορεί να λειτουργήσει με βάση τα στάνταρ της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ;

Θα είχε νόημα μια συζήτηση για το Πανεπιστήμιο αν η Στερεά και η Λαμία απουσίαζε παντελώς από το χάρτη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει σήμερα γι’ αυτό και πιστεύω ότι με την ανακίνηση του θέματος κάποιοι αναζητούν ένα ρόλο ύπαρξης.