Εξάρσεις

# To πρωτοχρονιάτικο έθιμο τηρήθηκε με ευλάβεια και φέτος από την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Φθιώτιδας. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος έκοψαν την βασιλόπιτα πάνω σε ένα περιπολικό μαζί με τους αστυνομικούς που εκτελούσαν υπηρεσία στην αλλαγή του χρόνου. Μαζί τους βρέθηκε ο Δήμαρχος Λαμιέων Πανουργιάς Παπαϊωάννου, ο Ταξίαρχος Αθανάσιος Γερογιάκομος, ο βοηθός Διευθυντή της ΔΑ Φθιώτιδας Ανδρέας Κυρίτσης και ο Πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Στερεάς Ελλάδας Γεώργιος Αρχοντής.

Αστυνομικοί και αυτοδιοικητικοί ευχήθηκαν σε όλες και όλους υγεία, ευτυχία, τύχη και η έλευση του νέου έτους να φέρει σε όλες και όλους όλα αυτά που πραγματικά επιθυμούν και του χρόνου την ίδια μέρα να μη λείπει κανείς!

•••••

Για τον Κώστα Παφίλη

@ Εν μέσω ευχών για καλή χρονιά, η είδηση για το θάνατο του Κώστα Παφίλη μας άφησε όλους άφωνους σκορπώντας αισθήματα θλίψης σε όλους εμάς που είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον δημοτικό σύμβουλο Λαμίας που υπηρέτησε για πολλά χρόνια την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια πόλη δεν είναι μόνο τα κτίρια, οι δρόμοι, οι πλατείες και τα μνημεία. Το στοιχείο που χαρακτηρίζει μια πόλη, είναι οι άνθρωποι, αυτοί που πέρασαν και άφησαν το στίγμα τους βάζοντας το δικό τους λιθαράκι στην ιστορία της πόλης. Ο Κώστας Παφίλης αποχωρώντας από τα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου, αυτό που άφησε ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές και στους νεότερους δημοτικούς συμβούλους, ήταν το ήθος του και η απαράμιλλη ευγένεια του χαρακτήρα του. Ήταν τα στοιχεία που χαρακτήριζαν την προσωπικότητα του Κώστα Παφίλη, συμμετέχοντας στα κοινά της πόλης. Ήταν τα στοιχεία που τα διέκρινε αμέσως ο κάθε πολίτης που τον άκουγε να τοποθετείται στο δημοτικό συμβούλιο, να παρεμβαίνει, να καταθέτει την άποψή του για τα πράγματα και να προτείνει λύσεις σε προβλήματα που απασχολούσαν την καθημερινότητα των δημοτών. Σκέφτομαι ότι χρόνο με το χρόνο η Αυτοδιοίκηση γίνεται φτωχότερη. Φεύγουν οι άνθρωποι που είχαν όλη εκείνη την δημοκρατική υποδομή για να την υπηρετήσουν και να εκπροσωπήσουν επάξια τις αγωνίες και τις αναζητήσεις της τοπικής κοινωνίας και μιας ολόκληρης πόλης.

Χρήστος Αλεξανδρής

•••••

Βγήκε στη σύνταξη ο Μιχάλης Βλαχάκης

@ Ευδοκίμως τερματίσας την δημοσιοϋπαλληλική του καριέρα ο Μιχάλης Βλαχάκης αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης από την Τεχνική Υπηρεσία της Περιφέρειας Στερεάς, μετά από 40 χρόνια εργασιακού βίου.

Το νέο ανακοινώθηκε από τον Περιφερειάρχη Φάνη Σπανό στην τελευταία για το 2024 συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για τον υπηρεσιακό παράγοντα της Περιφέρειας με τον οποίο όπως είπε είχε μια άριστη συνεργασία. Με εγκωμιαστικά σχόλια αποχαιρέτησαν τον Μιχάλη Βλαχάκη και οι επικεφαλής των παρατάξεων του περιφερειακού συμβουλίου. Τόσο ο Απόστολος Γκλέτσος, όσο και οι Κώστας Μπασδέκης και Δημήτρης Κατσούλης εξήραν το ήθος, την ευσυνειδησία και τον επαγγελματισμό του δημόσιου λειτουργού και του ευχήθηκαν να είναι σιδεροκέφαλος και εξίσου δημιουργικός και στην νέα φάση της ζωής του. Εκείνο που ξεχώρισαν στην προσωπικότητα του υπαλλήλου οι περιφερειακοί σύμβουλοι, ήταν το πρακτικό του μυαλό που τον βοηθούσε να αναζητά λύσεις σε δύσκολα προβλήματα, ξεπερνώντας πολλές φορές τεχνικές ακαμψίες και γραφειοκρατικά προβλήματα. Όπως τόνισαν οι περιφερειακοί σύμβουλοι πλέκοντας το εγκώμιο του Μιχάλη Βλαχάκη ήταν πως είχαν μια πολύ καλή συνεργασία μαζί του όλα αυτά τα χρόνια και αυτό είναι ίσως η μεγαλύτερη παρακαταθήκη αλλά και τιμή για έναν δημόσιο λειτουργό.

Χρ. Α

•••••

Εργαστήρια

@ Η ΔΥΠΑ συνεχίζει τη δράση των εργαστηρίων ομαδικής συμβουλευτικής και το 2025, ξεκινώντας με 150 εργαστήρια τον Ιανουάριο.

Συγκεκριμένα, θα πραγματοποιηθούν 128 διά ζώσης εργαστήρια σε 79 Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης (ΚΠΑ2) και 22 διαδικτυακά εργαστήρια.

Στη Λαμία θα πραγματοποιηθούν 2 εργαστήρια στις 16 & 29 Ιανουαρίου 2025.

Τα 128 διά ζώσης εργαστήρια, διάρκειας 3 ωρών, θα πραγματοποιηθούν από εργασιακούς συμβούλους από τις 9:00 έως τις 11:00 (ώρα έναρξης).

•••••

@

«Η τραγωδία των γηρατειών δεν είναι ότι κάποιος είναι γέρος, αλλά ότι είναι νέος.
Μέσα σε αυτό το γερασμένο σώμα είναι μια καρδιά ακόμα τόσο περίεργη, ακόμα τόσο πεινασμένη, ακόμα γεμάτη λαχτάρα όσο ήταν στη νιότη.
Κάθομαι στο παράθυρο και παρακολουθώ τον κόσμο να περνάει, νιώθοντας σαν ξένος σε μια ξένη χώρα, ανίκανος να σχετιστώ με τον έξω κόσμο, κι όμως μέσα μου, καίει η ίδια φωτιά που κάποτε πίστευε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει τον κόσμο.
Και η πραγματική τραγωδία είναι ότι ο κόσμος παραμένει ακόμα, τόσο μακρινός και άπιαστος, ένα μέρος που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω».

Αλμπέρ Καμύ, «Η πτώση»