L’ État c’ est Μoi: Ένα αλάνθαστο φασιστόμετρο

Γράφει ο Παναγιώτης Ιακωβής

Οι Λουδοβίκοι, οι ναζί, αλλά και πλήθος πολιτικάντηδων της συμφοράς, σε τοπικό επίπεδο, συνδέονται με μια αόρατη κλωστή, που μπορεί να λειτουργήσει ως ευαίσθητο φασιστόμετρο:
Την νοοτροπία : 

"L' État c' est Μoi". Δηλαδή, Το Κράτος είμαι Εγώ.

Συγχέουν, δηλαδή, τον εαυτούλη τους με τη Δομή της οποίας περιστασιακώς προΐστανται.

Νομίζουν ότι ο Κοινοτάρχης συμπίπτει με την Κοινότητα.

Νομίζουν ότι ο Δήμαρχος ταυτίζεται με τον Δήμο. Νομίζουν ότι ο Πρωθυπουργός ταυτίζεται με το Κράτος. Ο Αδόλφος ωρυόταν ότι αποτελεί ενσάρκωση της Γερμανίας.

Αυτή η εντελώς φασίζουσα θεώρηση, τους οδηγεί σε πολύ σφαλερά μονοπάτια.: Να θεωρούν λανθασμένα ότι τους ανήκει π.χ ο Δήμος ή το Κράτος και να τα χρησιμοποιούν αυθαίρετα ως "λάφυρα".

Ακόμα χειρότερα: διαδίδουν ότι όποιος κάνει π.χ κριτική στον κο Δήμαρχο, δήθεν δεν αγαπάει την πόλη. Πρόσφατα, δε, η Κυβέρνηση κατηγορούσε την Αντιπολίτευση ότι δήθεν "Δεν φοράει την φανέλα της Εθνικής Ελλάδας" επειδή ασκούσε κριτική για το αισχρό σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που διέσυρε την Πατρίδα Πανευρωπαϊκά.

Ας μην συγχέουν ορισμένοι τον ολίγο και ολίγιστο εαυτούλη τους με την Ελλάδα ή με τον εκάστοτε Δήμο.

Η κριτική απευθύνεται σε αυτούς και γίνεται με σκοπό την βελτίωση του Τόπου μας. Είναι δε υποχρέωση και δικαίωμα των Πολιτών να αντιμιλάνε.

Είναι μάλιστα φανερό από τις αθλιότητες που έλαβαν χώρα στον ΟΠΕΚΕΠΕ, ότι την Πατρίδα την εκθέτουν όσοι χρησιμοποιούν την Ελλάδα για να κρύβουν τα αίσχη τους.

Η Σιωπή είναι Χρυσός, μόνο για τις τσέπες της όποιας αυθαιρετούσης Εξουσίας.