Λίγες αράδες μεγάλης σημασίας...
Γράφει η Ευμορφία Ρουποτιά
Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Λαμιέων
Όταν ο Καποδίστριας μιλούσε για διοικητική αποκέντρωση και όχι για τοπικη αυτοδιοίκηση, ήξερε τι έλεγε και τι πρότεινε διαπιστωνοντας τη διχόνοια και τις έριδες που προκύπτουν από τον πολυκερματισμο ιδιοτήτων και αρμοδιοτήτων με τις επακόλουθες συναλλαγές, εξυπηρετήσεις, δοσοληψίες ...
Έτσι, καθε τέσσερα χρόνια εκλογές να γινονται με ψηφοδέλτια καταρτισμένα με βάση τις δεξιότητες που απαιτούνται για την ανταποκριση στις υποχρεώσεις για την εκλογή και Κεντρικής εξουσίας και Τοπικών εξουσιών, περιορισμός του αριθμού των βουλευτών, αύξηση του αριθμού των διοικητών (ναι, διοικητών) σε κάθε Περιφέρεια, Δήμο και υποδιοικητών σε κάθε κοινότητα.
Οι τελευταίοι σε συνεργασία με τους υπαλλήλους των αντίστοιχων φορέων να χαρτογραφούν έργα και να τα προωθούν με απόλυτη διαφάνεια και με έλεγχο από ανεξάρτητες αρχές ώστε να εκλείψουν:
α) οι λόγοι διχόνοιας
β) οι διαξιφισμοί και οι άγονες αντιπαραθέσεις, οι προπηλακισμοί και η θυματοποίηση ανθρώπων από άλλους
γ) η ρουσφετολογική πολιτική
δ) οι αδιαφανείς συχνά διαδικασίες προσλήψεων και άλλων συναλλαγών
ε) Η επαιτεία και ο απόλυτος εξευτελισμός της ανθρωπινης ύπαρξης να παρακαλά για το καθετί.
στ) Η απόλυτη κατάντια του “μη με δει κανεις να μιλώ με σένα που είσαι από την άλλη παραταξη και δεν έχω την εύνοια του εκάστοτε ιθύνοντα της άλλης παράταξης” σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας.
ζ) Η απαλλαγή των υπαλλήλων από τη γκρίνια και συχνά και από τις εντάσεις με τους αιρετούς που έχουν ως αποτέλεσμα την αδυναμία καλής συνεργασιας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. (αλήθεια τι χρειάζεται για παράδειγμα ο αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών όταν ο διευθυντής και οι υποδιευθυντες σε συνεργασία πάντα με τον εκάστοτε διευθυντή θα μπορούσαν να επιλύουν όλα τα ζητήματα, να προωθούν τα έργα και μάλιστα με τα μεγιστα αντικειμενικά κριτήρια που δεν μπορεί να εγγυηθεί ο αιρετός λόγω της προσωπικής σχέσης με τον ψηφοφόρο που ζητά.)
η) Οι διενέξεις και οι έριδες για τις θεσεις που φέρνουν την εντός των παραταξεων διχόνοια.
θ) Οι πάσης φύσεως εκβιασμοί για πάσης φύσεως λόγους.
ι) Η ανάθεση και η ανάληψη καθηκόντων από άτομα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αντίστοιχης θέσης, γιατί όλοι και όλες γνωρίζουμε με ποιο τρόπο δίνεται η ψηφος (φιλίες, αναγνωρισιμότητα...)
Και επειδή κάποιος/α θα πει ότι έτσι φιμωνεται η δημοκρατία και δεν ακούγονται οι πολλές φωνές, αυτό εύκολα επιλύεται με την εκλογή και συγκρότηση εθελοντικών ομάδων σε κάθε τόπο με σκοπό την προβολή και ανάδειξη των μείζονων προβλημάτων.
Μήπως και τώρα που υπάρχει αυτή η δομή και σύνθεση των διοικήσεων διαπιστώνουμε την ύπαρξη δημοκρατίας;
Η καθημερινότητα μας διαψεύδει ρητά.
Υ.Σ. Όλα τα παραπάνω είναι προσωπικοί προβληματισμοί έτσι όπως με τα ίδια όμματα βλέπω την περιρρέουσα πολιτική πραγματικότητα έσωθεν και έξωθεν...