Οι πολυεθνικές εταιρείες των Ανάκτων

Του Συνεργάτη μας,
Φοίβου Ιωσήφ

Υπάρχουν σαφώς πολυεθνικές εταιρείες με πολλούς μετόχους και κεφαλαιούχους. Άνθρωποι έξυπνοι και ριψοκίνδυνοι. Επενδύουν, ρισκάρουν και κερδίζουν όντας σε μία χώρα ή και σε πολλές.. Παράλληλα υπάρχουν και πολυεθνικές εταιρείες με κεφάλαια τα κεφάλια των άλλων. Αυτοί δεν ρισκάρουν αλλά κερδίζουν στα σίγουρα και μερίσματα και επιτόκια που τους, εξασφαλίζουν οι υπήκοοι με όλη την καλή διάθεσή τους. Τουτέστιν ‘’να και δόμ και χαρά μεγάλη’’. Γλέντια, χαρές, πανηγύρια, ταξίδια,κερασμένα από τον λαό που είχε την τύχη να τον κυβερνάει κάποιος που είναι πιο τυχερός από τον τυχερό λαό. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει ένας και απαράβατος αυστηρός νόμος: απαγορεύονται αυστηρότατα οι εκλογικές αναμετρήσεις.

Οι εκλογές κηρύσσονται αυτομάτως παράνομες.

Επιτρέπονται στην κυβέρνηση της χώρας οι μουρόχαυλοι πρίγκηπες άλλων κρατών που έχουν σαν στόχο να ευημερήσει ένας άλλος λαός εκτός από αυτόν που γεννήθηκαν. Οι μεταγραφές μεταξύ αυτών των εξύπνων αλλοδαπών επιτρέπονται και ίσως μάλλον επιβάλλονται. Σύζυγοι των ανάκτων δεν επιτρέπονται από την ίδια χώρα αλλά είναι άγραφος νόμος να παίρνουν από άλλη φίλη ή και εχθρά χώρα.

Και ιδού: ο Γεώργιος ο Α επελέγη από την Δανία για να βασιλέψει στην μακρινή Ελλάδα, σύζυγό του πήρε την Όλγα από την Ρωσία, ο γυιός του Κωσταντίνος πήρε για σύζυγο την Σοφία της Πρωσίας που ήταν κόρη του Φρειδερίκου Γ της Γερμανίας.

Κανένας από το σόϊ των Ζερβέων από το Σούλι. Γνήσιοι απόγονοι του οίκου Χόεντσόλερν από σόϊ δίκροκο για να μην χαθεί η πιτιά. Έλληνες ικανοί και Ελληνοπούλες ικανότερες δεν υπήρχαν. Θέλαμε σόϊ με γαλόνια και άγνοια της Ελληνικής γλώσσας.

Αργότερα πεθαίνοντας ο Γεώργιος ο Β τον διαδέχθηκε ο άδελφός του Παύλος που πήρε γυναίκα από τα ανάκτορα του Ανοβέρου Μπλάνκενμπουργκ. Με το όνομα Λουίζα, Θηρεσία, Βικτωρία, Μαργαρίτα, Σοφία, Όλγα, Καικιλία Ελισάβετ. Για να διευκολύνουμε το όνομα την είπαμε τελικά Φρειδερίκη, μας πήγαινε καλλίτερα το κουστούμι. Φημολογείται πως κατά το τέλος της ζωής της είχε μάθει και ορισμένες ελληνικές λέξεις, φάει ντομάτος σακάκιος πολύ φαρντής.

Αυτή την συμπαθέστατη κυρία με την φωτογραφία του Δανού Βασιλέως Παύλου τους είχαμε φωτογραφίες ψηλα στους τοίχους των αστυνομικών τμημάτων.

Μόλις κηρύχθηκε ο πόλεμος του ’40 και ενώ τα Ελληνόπουλα έτρεχαν στα βουνά της Πίνδου η Φρειδερικούλα με τον Αντρούλη της πήγαν στο Cape Town της Νότιας Αφρικής για περισσότερο μαύρισμα στις ζεστές ακρογιαλιές. Δεν είχαν το θάρρος του Andreas Papandreou που έτρεξε την ίδια εποχή δρομέως στις κακοτράχαλες πλαγιές της Montana και του επικίνδυνου Texas.

Άσε, τι τράβηξε κι αυτός, τον αλλοίμονο!!

Ελλόχευε πάντα ο κίνδυνος της τρίτης Βέρμαχτ. Μακριά και ξόμακρα όλοι τους από τον Edwin Rommel. Έτσι ακριβώς την γλύτωσαν και πολύ αργότερα μας ανέλαβαν κατόπιν ωρίμου σκέψεως.

Βέβαια η Καικιλία ως γνήσια Γερμανίδα μπορούσε να κάνει μία παρέμβαση στον Χϊτλεράκο για την μη επίθεσή του στην Ελλάδα ή και στην συγγενή της Βασσίλισα Ελισάβετ της Αγγλίας για να εμποδίσει τις εκτελέσεις των Ελλήνων ηρώων στην Κύπρο Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Γρηγόρη Αυξεντίου, Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου. Η Φρειδερίκη ήταν μακρινή συγγενής της Ελισάβετ αλλά και τελείως απομακρυσμένη από την υπόθεση της Κύπρου και των συμφερόντων της Ελλάδος. Το μετάνοιωσε αργότερα αλλά είχε ήδη αποθάνει, και αυτή και ο Αδόλφος.Κρίμα, δεν πρόλαβε. Εν τω μεταξύ, η κορούλα της Σοφία εγκατέλειψε την ελληνική υπηκοότητα και την Ορθοδοξία και έγινε Ισπανίδα Βασίλισσα και καθολική χριστιανή. Αμ και η Άννα Μαρία δεν άφησε τον καθολικισμό και την Δανέζικη υπηκοότητα και έγινε Ελληνίδα και ορθόδοξη. Η Φρειδερίκη άφησε τον προντεστατισμό και την Γερμανική υπηκοότητα και έγινε Ελληνίδα Ορθόδοξη. Αυτές οι πράξεις στην λαΙκή μας γλώσσα, λέγονται αλαξοκωλιές.

Δεν ήταν κορόϊδα σαν τον Αθανάσιο Διάκο που είπε ‘’άντε και σεις κι η πίστη σας μορτάδες να χαθείτε, εγώ γραικός γεννήθηκα γραικός θε να πεθάνω, και τελικά τον σούφλισαν.

Όλοι και όλες οι άλλες χωρίς κανέναν κίνυδνο ανασκολωπισμού έτρεξαν ασμένως να προδώσουν πατρίδες και θρησκείες. ΚΙ εμείς όλως ηλιθιωδώς βάζαμε τις φωτογραφίες των προδοτών στους τοίχους των δημοσίων υπηρεσιών μας.