Όλοι έχουν ένα σχέδιο!

Γράφει ο
Χρήστος Αλεξανδρής 

Η ελληνική ιστορία βρίθει από καταστροφές και θριάμβους όπως μας έχει εξηγήσει με το βιβλίο του ο ιστορικός Στάθης Καλύβας.

Μια μεγάλη καταστροφή ήταν η χρεοκοπία της οικονομίας το 2010. Προκάλεσε μια χιονοστιβάδα εξελίξεων που παρέσυρε τους ιστορικούς πολιτικούς συσχετισμούς, αλλάζοντας ριζικά το πολιτικό σκηνικό.

Μια  άλλη  μεγάλη καταστροφή που ισοδυναμούσε με μια δεύτερη χρεοκοπία ήταν το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Γιατί συνέβη αυτό και το πώς φτάσαμε σε ένα τρίτο αχρείαστο μνημόνιο μας το εξήγησαν πριν χρόνια με το βιβλίο τους δύο γυναίκες δημοσιογράφοι η Ελένη Βαρβιτσιώτη  και η Βικτωρία Δενδρινού, μεταφέροντας όλο το παρασκήνιο των συνομιλιών των ευρωπαίων αξιωματούχων με την ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ήταν “η τελευταία μπλόφα” μιας παράξενης διαπραγμάτευσης που είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν οι Τράπεζες και να απειληθεί σοβαρά η μεγαλύτερη κατάκτηση της χώρας που δεν ήταν άλλη από την ισότιμη συμμετοχή μας στην ευρωζώνη.

Το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα του μεγάλου πρωταγωνιστή εκείνης της δραματικής περιόδου μας διαφωτίζει ακόμη περισσότερο δικαιώνοντας εκείνους που δικαίως ανησυχούσαν τότε για τα χειρότερα,παράλληλα όμως απογοητεύει εκείνους που πίστεψαν στην “πρώτη φορά αριστερά” και με θέρμη υποστήριξαν με την ψήφο τους ένα ρεσάλτο αυτοκτονίας ενός ολόκληρου λαού, όπως αποδείχτηκε κι όπως σήμερα το ομολογεί και ο βασικός πρωταγωνιστής.

Διότι περί αυτού πρόκειται από όποια οπτική γωνία κι αν εξετάσει κανείς τις εξελίξεις του πρώτου εξαμήνου του 2015. Μια κυβέρνηση της ριζοσπαστικής αριστεράς που πήρε την εξουσία σε συνθήκες οικονομικού πανικού, βρέθηκε να διαπραγματεύεται τις τύχες της χώρας, χωρίς να γνωρίζει τι σημαίνει διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους μας, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προετοιμασία, αλλά γεμάτη ιδεοληψίες, αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που συνοψίζονταν στην υπόσχεση “θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα αρθρο“. Με βάση τα όσα αναφέρει στο βιβλίο του ο Αλέξης Τσίπρας το μόνο σχέδιο που είχε η κυβέρνηση του ήταν ο εκβιασμός της επιστροφής στη δραχμή.

Γι’ αυτό και το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού θα πρέπει να συμπεριληφθεί ως μάθημα “Γιατί η πολιτική αποτυγχάνει“ και να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια και στις οικονομικές σχολές.  Όμως τις καταστροφές, διαδέχονται και οι θρίαμβοι στην ελληνική ιστορία. Και πραγματικά συνιστά θρίαμβο το γεγονός ότι καταφέραμε να ξεπεράσουμε μια υπερδεκαετή οικονομική κρίση και με τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας, με την ελληνική οικονομία να κερδίζει την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων εταίρων μας και των διεθνών αγορών.

Η ανάκτηση όμως της αξιοπιστίας της χώρας που εκφράζεται με την απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας και τις θετικές αξιολογήσεις από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης δεν έγινε με μαγικό τρόπο. Υπήρξε σχέδιο και συστηματική προσπάθεια και αυτή η προσπάθεια όσο κι αν αυτό δεν αρέσει στην στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, πιστώνεται στην συγκυβέρνηση Σαμαρά -Βενιζέλου την περίοδο 2012-2014.

Το εύκολο στην Ελλάδα για τους πρωθυπουργούς και όλους τους πολιτικούς είναι να μοιράζουν λεφτά. Το δύσκολο είναι να σώζουν τη χώρα από την καταστροφή. Συνιστά πολιτική και κομματική μνησικακία να μην αναγνωρίζεις στον αντίπαλο σου τίποτα θετικό στην πολιτική του και να προβάλλεις με αντιπολιτευτικό μένος μόνο τα αρνητικά και τα λάθη που κάνει.

Και νομίζω ότι ο κάθε καλοπροαίρετος πολίτης, όλοι όσοι  ακόμη και σήμερα δυσκολεύονται οικονομικά, προσπαθούν να τα βγάλουν δύσκολα πέρα με την ακρίβεια, το υψηλό ενοίκιο και το κόστος της ενέργειας, δεν μπορεί να μην αναγνωρίζουν ότι η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό σήμερα είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη του 2015. Η Ελλάδα για πολλά χρόνια ήταν το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης με την εικόνα της να χειροτερεύει το 2015 με τις παλαβομάρες των υπουργών εκείνης της διακυβέρνησης. Το 2025, η Ελλάδα είναι μια διαφορετική χώρα. Ένα λαμπρό παράδειγμα επιτυχίας. Και αυτό σε μεγάλο βαθμό πιστώνεται στην σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και στη βοήθεια που έλαβε από την Ευρώπη.

Φαίνεται αν και δεν είναι τίποτα σίγουρο στην πολιτική, ότι  έχουμε  μάθει από τα λάθη μας και να κερδίζουμε και πάλι την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων εταίρων μας. Διότι σε αντίθεση με αυτούς που υποστηρίζουν ότι θα ήταν  καλύτερα τα πράγματα σήμερα αν φεύγαμε από την Ευρώπη και επιστρέφαμε στο δικό μας νόμισμα, η Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης και στα πρόθυρα της άτακτης χρεοκοπία κατάφερε να σωθεί γιατί από αυτή την “κακιά Ευρώπη” πήρε το μεγαλύτερο δάνειο που δόθηκε ποτέ σε χώρα στην παγκόσμια οικονομική ιστορία και τη μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ στην παγκόσμια οικονομική ιστορία.

Όλα τ άλλα είναι κουβέντες για το καφενείο.