ΣΔΙΤ χωρίς επενδυτικό ρίσκο

Γράφει ο
Πάνος Βασιλείου

@ Με αφορμή την επιλογή της Κυβέρνησης να προχωρήσει στη κατασκευή των μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων με συμπράξεις δημοσίου ιδιωτών, υπάρχει η εξής ένσταση.

Οι συμπράξεις Δημόσιου ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να γίνονται για να υπάρξει μικρότερη κρατική δαπάνη ευελιξία και λιγότεροι φόροι. Προφανώς αφού πρόκειται για επενδυτικά σχέδια θα πρέπει να υπάρχει και επιχειρηματικό ρίσκο για τον επενδυτή. Στη χώρα μας αυτά δεν ισχύουν. Οι συμπράξεις γίνονται με όρους που ζημιώνουν το κράτος, επιβαρύνουν περισσότερο τον φορολογούμενο πολίτη, σε σχέση και λειτουργούν με ολιγοπωλιακά χαρακτηριστικά.

Με εξαίρεση την Αττική οδό, τη γέφυρα Ρίου -Αντιρίου και κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις, η συντριπτική πλειοψηφία των συμπράξεων δημόσιου -ιδιωτών, δεν έχουν κανένα επενδυτικό ρίσκο για τον ιδιώτη, αφού αν υπάρξει ζημιά την πληρώνει το κράτος και όπου υπάρχει κέρδος ελάχιστα ωφελείται το κράτος, τα δε κοστολόγια είναι στα ύψη.

Και φυσικά επειδή πρόκειται για επενδύσεις που μοχλεύουν πόρους κυρίως μέσω δανείων τα οποία πληρώνονται με τόκους και είναι οπισθοβαρή, όσο περνούν τα χρόνια θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τις κρατικές δαπάνες.

Στο τέλος με τα κοστολόγια που θα χρεωνόμαστε, θα συμφέρει να πληρώνουμε τέλος ταφής από το να κάνουμε εργοστάσια.....