Τα εξ αμάξης...
Επιμέλεια σελίδας: Fragian
ΠΡΟΒΑΤΑ
Βάλανε ένα λύκο
να φυλάει τα πρόβατα
σ΄ ένα άσπρο σπίτι
να μη λέμε ονόματα
Κάποια προβατάκια
πολεμούν μοναχά τους
πολεμούν το λύκο, που
μπήκε στο κοπάδι τους
Πρόβατα ξυπνάτε
η σειρά μας έρχεται
κι εσείς τσοπανάκια
άντε να κουρεύεστε
Πρόβατα ξυπνάτε
πιάστε τα υψώματα
λύκοι θα υπάρχουν
όσο υπάρχουν πρόβατα
Ήταν μια αρκούδα
που το λύκο φύλαγε
φύλαγε το λύκο
που την παραφύλαγε
Λύκε η αρκούδα
δεν είναι ακίνδυνη
τώρα πληγωμένη
είναι επικίνδυνη
Πρόβατα ξυπνάτε
η σειρά μας έρχεται
και εσείς τσοπανάκια
άντε να κουρεύεστε
Πρόβατα ξυπνάτε
πιάστε τα υψώματα
λύκοι δε θα υπάρχουν
Αν δεν υπάρχουν πρόβατα
Στίχοι από το τραγούδι
Του Νότη Σφακιανάκη
Με τίτλο ΠΡΟΒΑΤΑ
•••••
Ο ΜΑΣΚΑΡΑΣ
Μια κυρία πλησιάζει ένα γνωστό της, που είχε καιρό να συναντήσει και τον ρωτάει ειρωνικά και λίγο περιπαικτικά
- Τι θα ντυθείς φέτος τις Απόκριες Τάσο;
- Ασε ρε Βάσω της απαντάει αυτός.
- Φέτος υπάρχει οικονομική στενότητα.
Δεν υπάρχει χρήμα, γι΄ αυτό αποφάσισα να τη βγάλω φτηνά. Έχω ένα φίλο, που έχει βιοτεχνία με πλαστικά. Γι΄ αυτό παρήγγειλα ένα προφυλακτικό ίσα με το μπόϊ μου.
- Φέτος θα ντυθώ λούτσος
Κόκκαλο η κυρία, έφυγε άφωνη.
•••••
Η ΛΙΟΝΤΑΡΙΝΑ ΚΙ Ο ΛΑΓΟΣ
Η Λιονταρίνα έβγαινε κάθε πρωί για κυνήγι, για να πάει φαγητό στα έξι μικρά λιονταράκια της, που έμεναν στη φωλιά.
Περνούσαν από τη φωλιά του λιονταριού όλα τα ζώα. Από κει περνούσε κι ο λαγός.
Ο λαγός ρωτούσε τα λιονταράκια
- Λιονταράκια είναι εδώ η μαμά σας να την πηδήξω;
Το μεσημέρι, που γυρνούσε η λιονταρίνα στη φωλιά με φαγητό ρωτούσε τα μικρά
- Πέρασε κανένας από δω;
- Πέρασαν μαμά όλα τα ζώα, μας είπαν καλημέρα και πέρασε κι ο λαγός και μας είπε ότι θέλει να σε πηδήξει. Κάθε μέρα για ένα μήνα γινότανε τα ίδια.
Έτσι η λιονταρίνα, είπε ότι θα πάει για κυνήγι και παραφύλαξε για να ακούσει και να πιάσει το λαγό.
Περνάει ο λαγός και λέει:
- Καλημέρα λιονταράκια είναι εδώ η μαμά σας να την πηδήξω;
Βγαίνει η λιονταρίνα από την κρυψώνα, εδώ να τον πιάσει εκεί να τον πιάσει δε μπορούσε με τίποτα. Ξαφνικά βλέπει το λαγό να μπαίνει σε μια μεγάλη κουφάλα από ένα δέντρο
Βάζει μέσα το κεφάλι για να πιάσει το λαγό, ο λαγός όμως ξεφεύγει και βγαίνει έξω από το δέντρο.
Πάει να βγει κι η λιονταρίνα, σφηνώνει όμως το κεφάλι της στη κουφάλα. Έτσι βρίσκεται με το κεφάλι μέσα στο δέντρο και το σώμα της εκτεθειμένο.
Γυρίζει ο λαγός, της ρίχνει ένα μανίκι και της λέει: Θα σε πηδούσα στη φωλιά λιονταρίνα αλλά σεβόμουνα τα μικρά.
•••••
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΣΑΕΤΙΑΣ
Η δασκάλα σε Αμερικάνικο κολλέγιο παρουσιάζει ένα μαθητή Ιαπωνικής καταγωγής στους Αμερικάνους μαθητές
- Παιδάκια, από δω ο καινούργιος σας συμμαθητής, ο Σαχίρο Σουζούκι
- Γειά σου ρε Σουζούκι φωνάξανε τ΄ αμερικανάκια
- Ησυχία, λέει, η δασκάλα. Σήμερα θα κάνουμε μάθημα Αμερικάνικη Ιστορία.
-Ποιος είπε, δώστε μου Ελευθερία ή δώστε μου Θάνατο; ρωτάει η δασκάλα
Δε σηκώνει κανένας Αμερικάνος χέρι
Πετάγεται ο Ιάπωνας και λέει
-Πάτρικ Χένρι κυρία, το 1775 στη Φιλαδέλφεια .
- Μπράβο Σουζούκι λέει η δασκάλα
- Ποιος είπε Κυβέρνηση του λαού από το λαό και για το λαό
Κανένας Αμερικάνος δε σήκωνε χέρι ν΄ απαντήσει
Πετάγεται ο Ιάπωνας και λέει
-Ο Αβρααμ Λίνκολν κυρία το 1863 στο Γκέτεσμπουργκ
-Μπράβο παιδί μου Σουζούκι λέει η δασκάλα.
Μετά γυρίζει και απευθυνόμενη στους Αμερικάνους μαθητές λέει
-Ντροπή σας Αμερικανάκια. Σας έβαλε τα γυαλιά ο Ιάπωνας. Ξέρει καλύτερα την Αμερικάνικη ιστορία από σας.
Πετάγεται ένας Αμερικάνος από το βάθος της αίθουσας και λέει
- Ρε δε πα να γαμηθείτε όλοι οι Γιαπωνέζοι
Γυρίζει η δασκάλα και ρωτάει
-Ποιος το ΄πε αυτό
Πετάγεται ο Σουζούκι και λέει
- Ο Στρατηγός Μακ Αρθουρ κυρία το 1952 στη Διώρυγα του Παναμά και το 1988 ο Λή Ιακόκα στη Γενική Συνέλευση της GENERAL MOTORS
Ακούγεται ένας Αμερικάνος από το βάθος
-Έτσι μου΄ ρχεται να ξεράσω ρε κωλόπαιδο Ιάπωνα
- Ποιος το ΄πε αυτό, λέει, η δασκάλα
Πετάγεται ο Ιάπωνας και λέει
-ο Πρόεδρος Τζώρτζ Μπούς ο πρώτος σε επίσημο δείπνο με τον πρωθυπουργό Τανάκα το 1987 στο Τόκυο.
Τσαντίζεται ένας Αμερικάνος από την τάξη και λέει
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα
-Ποιος το ΄πε αυτό, λέει, η δασκάλα
Πετάγεται ο Ιάπωνας και λέει
- Μπίλ Κλίντον κυρία στη Μόνικα Λεβίνσκι στο Οβάλ γραφείο το 1992
Ακούγεται ένας άλλος Αμερικάνος από το βάθος και λέει
-Άντε γαμίσου ρε κωλόπαιδο Σουζούκι
- Ποιος το ΄πε αυτό, λέει η δασκάλα
Πετάγεται ο Ιάπωνας και λέει
- Βαλεντίνο Ρόσσι στο πρωτάθλημα μοτοσυκλέτας το 2002 στο Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής.
Γίνεται μια φασαρία. Τα Αμερικανάκια πετούν σάκες και διάφορα αντικείμενα να χτυπήσουν τον Ιάπωνα.
Λιποθυμάει η δασκάλα, ανοίγει η πόρτα της αίθουσας και εμφανίζεται ο Δ/ντης του Σχολείου. Κοιτάζει την ακαταστασία κάνει το σταυρό του και λέει.
-Μα τη Παναγία. Τέτοιο μπουρδέλο δεν έχω ξαναδεί.
Ακούγεται η φωνή του Ιάπωνα
- Αυτό κε Δ/ντά, το είπε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Καραμανλής στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της Κυβέρνησής του το 2004.
Κόκκαλο ο Δ/ντης.
Ήξερε και είδε πολλά ο Ιάπωνας
•••••
Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ
Σε Δημοτικό Σχολείο στη δεκαετία του 60 η δασκάλα κάνει μάθημα Φυσικής Ιστορίας. Κρατάει στο χέρι της ένα γαρύφαλλο και ρωτάει τα παιδιά στην αίθουσα.
- Παιδάκια πώς το λέμε αυτό το λουλουδάκι;
- Γαρύφαλλο κυρία, απαντάνε οι μικροί μαθητές χορωδιακά.
- Με τι τρέφεται το γαρύφαλλο, όπως και όλα τα λουλουδάκια;
- Με αέρα απαντάει ένας μαθητής
- Όχι, λέει η δασκάλα
- Με νερό λέει μια μαθήτρια
- Όχι λέει η δασκάλα.
Όπως έκανε βόλτες η δασκάλα πάνω στην έδρα βάζει το γαρύφαλλο ανάμεσα στα στήθια της, διότι φορούσε ένα φόρεμα ντεκολτέ
Ξαναρωτάει τα παιδιά με τι τρέφεται το γαρύφαλλο
- Με γάλα κυρία, πετάχτηκε και είπε ένας πονηρός μαθητής, ο οποίος προφανώς το συνδύασε με τα στήθια της
- Ντροπή παιδάκια, λέει η δασκάλα
Δεν ξέρετε ότι το γαρύφαλλο, όπως και όλα τα λουλουδάκια τρέφονται με κοπριά;
- Κι ακούγεται από το βάθος της αίθουσας η φωνή του Μπόμπου
- Πού να ξέρουμε εμείς κυρία ότι το κοτσάνι φτάνει μέχρι τον κώλο σας
•••••
ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΣΥΝΟΥΣΙΑ
Άνθρωποι και όντα υστερόβουλα
όλα στο συμφέρον τους υπόδουλα
όλοι στηλιτεύουν κι εκβιάζουνε
εύσημα στο τίποτα μοιράζουνε
Ποιό καταστημένο φέρνει όνειρα
πείτε μου εσείς μυαλά παμπόνηρα
τώρα ένα ψεύτικο παράσημο
έκανε διάσημο τον άσημο
Σ΄ ένα χαζοκούτι τόσα χρόνια
έχω κουραστεί να βλέπω ψώνια
Πήραν οι ασήμαντοι αξία
τίποτα δεν έχει σημασία
τώρα όλοι ζούμε στην ουσία
μια διεφθαρμένη συνουσία
Όλα μες το ύφος τους ανήθικα
όσα μου χαρίσανε τ΄ αρνήθηκα
ψίχουλα αλήθειας μου πετάξανε
να ΄ξερα σε ποιό Θεό με τάξανε
Που ΄ναι το κορίτσι, που αγάπησα
τ΄ όνειρο της μάνας μου δε κράτησα
άνανδρους και ψεύτες, που πλασάρουνε
όμως τα αρχίδια μου θα πάρουνε
Τώρα οι πιο μεγάλοι υποκριτές
γίνανε προφήτες και κριτές
Πήραν οι ασήμαντοι αξία
τίποτα δεν έχει σημασία
τώρα όλοι ζούμε στην ουσία
μια ΔΙΕΦΘΑΡΜΈΝΗ ΣΥΝΟΥΣΙΑ
Είναι στίχοι από το ομώνυμο τραγούδι
του Νότη Σφακιανάκη