ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος,

Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Ας σχολιάσουμε και σήμερα τα λίαν ενδιαφέροντα της επικαιρότητας. Από τη σημερινή καθημερινότητα πολλά μπορούμε να αντλήσουμε να σχολιάσουμε να καταθέσουμε απόψεις και θέσεις. Σεβόμενοι όμως και το χώρο της εφημερίδας θα αρκεστούμε στα πιο εντυπωσιακά που απασχολούν στο μεγαλύτερο βαθμό το κοινωνικό μας γίγνεσθαι.

✓ Η ανθρωπότητα σε αναστάτωση. Ημέρες πολέμου. Η Ρωσία χτυπά ανελέητα τη γειτονική της χώρα την Ουκρανία. Σκηνές φρίκης, σκηνές απαράδεκτες για την ανθρώπινη λογική. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και όσο και αν προοδεύει ο άνθρωπος τεχνολογικά και πολιτιστικά, οι πόλεμοι και όχι μόνον, δεν θα εκλείψουν. Η παγκόσμια κοινότητα εκτός ελαχίστων χωρών τάχτηκε εναντίον της Ρωσικής εισβολής και εναντίον του Ρώσου κυβερνήτη, ο οποίος προφασιζόμενος, ότι η χώρα του βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό από ΝΑΤΟ κλπ. υποστηρίζει ότι αναγκάζεται να προβεί σε πολεμικές ενέργειες. Όχι κ. Πούτιν το άδικο βρίσκεται με το μέρος σου. Δεν μπορείς να καταστρέφεις και να σκορπάς τον όλεθρο σε ένα λαό ισχυριζόμενος ότι καταπατούνται τα γεωπολιτικά και ιστορικά σου δικαιώματα. Δεν σου φταίει τίποτα ο άμαχος πληθυσμός, δεν σου φταίνε τα παιδάκια που φωνάζουν: «Δεν θέλουμε να πεθάνουμε!!».

Οι διαφορές σου με την γείτονα χώρα μπορούσαν να επιλυθούν με διάλογο και αν όχι, με μέτρα οικονομικά, μέτρα αποκλεισμού, μέτρα απαγόρευσης εναερίου χώρου κλπ. Καταδικαστέα απόλυτα από κάθε λογική τα εμπόλεμα μέτρα.

Η πατρίδα μας βοήθησε την Ουκρανία με ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και με αποστολή μικρής ποσότητας οπλισμού.

Ο πρωθυπουργός κατεκρίθη και από την αντιπολίτευση και από διάφορους φορείς αλλά και εσωκομματικά για την αποστολή του οπλισμού.

Ο γράφων δεν είναι αρμόδιος, ούτε έχει τις απαιτούμενες γνώσεις εξωτερικής πολιτικής, ούτε και είναι δυνατόν να γνωρίζει συμφωνίες και πιέσεις.

Θα προτιμούσα βέβαια να μη σταλεί πολεμικό υλικό αλλά επαναλαμβάνω δεν μπορώ να εκφέρω κρίση τεκμηριωμένη. Εκείνο που θα διαφωνήσω με τον Πρωθυπουργό, αφού συμφωνήσω μαζί του, ότι πολλές μη αναμενόμενες δοκιμασίες κλήθηκε να αντιμετωπίσει από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του, ότι είναι εναντίον της συγκλήσεως του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών.
κ. Μητσοτάκη τα άλλα κόμματα εκπροσωπούν περίπου το 60% του ελληνικού λαού. Οφείλουν στα μεγάλα κυρίως εθνικά θέματα να ενημερώνονται, να καταθέτουν απόψεις να αναλαμβάνουν ευθύνες και να υποδεικνύουν λύσεις.

Την τελική απόφαση βέβαια θα την έχει η κυβέρνηση, αλλά και οι ευθύνες όλου του πολιτικού συστήματος πρέπει να είναι ανάλογες. Πιστεύω ότι αυτό βοηθά και την κυβέρνηση και κατά τη γνώμη μου πρέπει να ορίζεται από καιρού εις καιρόν αυτή η σύγκλιση, έστω και κάτω από συνθήκες ηρεμίας και ομαλότητας.

Κύριε Πρωθυπουργέ και η εκάστοτε αντιπολίτευση πρέπει να επωμίζεται με ευθύνες, να έρχεται αρωγός στην κυβέρνηση στα μεγάλα εθνικά θέματα και να μην περιορίζεται μόνο στο να επικρίνει συνεχώς όλα τα κυβερνητικά μέτρα και να ζητά από την πρώτη μέρα εκλογές.

✓ Σε συζήτηση προ καιρού σε φιλική μας παρέα με θέμα την αποπομπή του Υπουργού κ. Λιβανού από την κυβέρνηση, συζητήθηκε και το ότι αν ο κ. Λιβανός ήταν κατάλληλος για το Υπουργείο που του είχε ανατεθεί. Ειπώθηκαν πολλά κατατέθηκαν γνώμες και απόψεις και συμπερασματικά σχεδόν ταυτιστήκαμε.

Και ιδού η ταύτιση.

Οι εκάστοτε πρωθυπουργοί παλαιόθεν αλλά και σήμερα είναι υπεύθυνοι για την τοποθέτηση σε Υπουργεία βουλευτών αλλά και εξωκοινοβουλευτικών, που κατά τη γνώμη του θα φέρουν σε πέρας το έργο που θα τους ανατεθεί. Γεννάται όμως το ερώτημα.

Χωρίς να αμφισβητούμε την ικανότητα κανενός και τα προσόντα που διαθέτει. Είναι κατάλληλος όμως γι’ αυτόν τον τομέα που του ανετέθη;

Και ιδού οι θέσεις όλης της ομήγυρης.

Στο κάθε Υπουργείο πρέπει να τοποθετείται Υπουργός που να έχει σχέση με τις αρμοδιότητες και τον τομέα που καλείται να υπηρετήσει.

Παρατηρείται όμως το φαινόμενο και μάλιστα λίαν εκτεταμένα να διορίζονται Υπουργοί που δεν έχουν καν γνώση των αρμοδιοτήτων, που θα αναλάβουν π.χ. γιατρός αναλαμβάνει το Υπουργείο Γεωργίας, Μηχανικός το Υπουργείο Ασφάλειας, Οικονομολόγος το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας κλπ., κλπ.

Το ίδιο συμβαίνει και στο Υπουργείο Παιδείας από το οποίο προέρχεται ο γράφων. Πάντα ανατίθενται καθήκοντα σε εντελώς άσχετους με το αντικείμενο που καλούνται να υπηρετήσουν.
Φυσικός νόμος είναι να μη μπορέσει να αποδώσει τα αναμενόμενα. Στο Υπουργείο Παιδείας π.χ. έπρεπε να τοποθετηθεί Υπουργός Πανεπιστημιακός με 2 υφυπουργούς προερχόμενους από τη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση προσοντούχους βέβαια, οι οποίοι να έχουν διακονήσει την παιδεία μέσα από τις σχολικές αίθουσες.

Να έχουν ταυτιστεί με την έδρα διδασκαλίας και τα σχολικά θρανία, να έχουν βραχνιάσει διδάσκοντας και καθοδηγώντας τους μαθητές κάθε βαθμίδας. Αυτά για το Υπουργείο Παιδείας και κάτι ανάλογο για όλα τα Υπουργεία.

Οι ιθύνοντες όλου του πολιτικού συστήματος ας κατεβούν στο δρόμο, να κουβεντιάσουν και να ταυτιστούν με τους πολίτες, με τον απλό λαό. Πολλά θα πάρουν και θα διδαχθούν από τη σοφία τους. Και σίγουρα και για το σημερινό μας θέμα θα πάρουν και βαρύνουσες γνώμες και ανάλογες υποδείξεις.

✓ Το ότι άρχισαν να χαλαρώνουν κάπως τα μέτρα προστασίας κατά της Πανδημίας (εστίαση, μουσική, μάσκες κλπ.), δείχνει ότι και με τη σύμφωνη γνώμη ειδικών επιστημόνων, λοιμωξιολόγων κλπ. υπάρχει κάποια ύφεση, στην επιθετικότητα του αόρατου εχθρού. Βέβαια όπως και καθημερινά μας το τονίζουν οι υπεύθυνοι δεν υπάρχει πεδίο εφησυχασμού.

Είμαστε σε κατάσταση μάχης, είμαστε σε φάση άμυνας, που είναι δύσκολη όπως γνωρίζουμε από τη στρατιωτική μας θητεία.

Θα διαφωνήσω με κείνους οι οποίοι κατηγορούν την κυβέρνηση, ότι αδράνησε ή αδρανεί μη λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα.

Και μέτρα έλαβε και προσπάθειες και κάνει. Ίσως μπορούσε να γίνει και το καλύτερο, αλλά ας μην ξεχνούμε αυτό που είπε ένας διαπρεπής Ευρωπαίος λοιμωξιολόγος: «Είναι δύσκολο και άμυνα και επίθεση να διεξαγάγεις όταν γνωρίζεις ελάχιστα για τον εχθρό σου».

Και αντί οι θέσεις όλων μας να ταυτίζονται και από κοινού ο αγώνας έναντι της πανδημίας και τα πολιτικά κόμματα αντιπαρατίθενται και έχουμε και φανατισμένους θρησκευτικά, ιδεολογικά αλλά και πολλούς να μην ξέρουν τι ζητάνε κλπ. να κατεβαίνουν  στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για το ότι υποχρεώνονται να εμβολιασθούν.

Οι δε ακούοντες στο όνομα συνωμοσιολόγοι μας λένε, ότι ο ιός είναι μούφα. Τι να πει κανείς!!  Η παγκόσμια υγειονομική κοινότητα συνιστά ανεπιφύλακτα τον εμβολιασμό. Εμείς ποιον θα ακούμε; Τον κάθε ιδιόρρυθμο, τον κάθε φανατισμένο που δεν ξέρει τι θέλει, τι ζητά και το τέλος χάνει τη ζωή του; Ας σταματήσει πλέον αυτή η γελοία αντιεμβολιαστική εκστρατεία και ας πειθαρχήσουμε στα προστάγματα της επιστήμης.

Και ας προσπαθήσουμε όλοι να πείσουμε τους λίαν φανατισμένους, ότι με την επιλογή τους αυτή οδηγούνται στο θάνατο.

✓ Ας κλείσουμε και τη σημερινή μας στήλη με την ελπίδα, ότι αυτές οι θέσεις, αυτές οι υποδείξεις, αυτές οι απόψεις βγαλμένες μέσα από τη σοφία αλλά και την επιθυμία κάθε σωστά σκεπτόμενου πολίτη, θα φτάσουν στους υψηλούς ορόφους των αρμοδίων, θα φέρουν κάποιο προβληματισμό και δεν θα φρακάρουν σε ώτα μη ακουόντων.