Τανζανία - Ελλάδα 1-2

Του Συνεργάτη μας,
Φοίβου Ιωσήφ

Φύγαν οι ποδοσφαιριστές μας από το “Ελευθέριος Βενιζέλος” και προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο Heathrow του Λονδίνου. Φοβισμένα πολύ τα παιδιά μας.

Βρε που ήρθαμε εδώ να παίξουμε εμείς με τα λιοντάρια της γηραιάς Αλβιόνας. Με το έτσι και με το αλλιώς κοιμήθηκαν τελικά ήσυχα τα Ελληνόπουλα στο ξενοδοχείο.

Ξύπνησαν την άλλη μέρα, έφαγαν ελαφρά το πρωινό τους και κατά το απογευματάκι ξεκίνησαν δειλά δειλά για το ονομαστό Wembley. Κατεβήκαν από το λεωφορείο τα παλλικαρόπουλα φοβισμένα και πήγαν στα αποδυτήρια.

Μετά λίγη ώρα μπήκαν στη σειρά και παρουσιάστηκαν στο χώρο που θα δινόταν ο αγώνας.

Μπήκαν και οι ποδοσφαιριστές της Αγγλίας και ανακρούστηκαν οι δύο Εθνικοί ύμνοι. Ρίξανε τότε τα παιδιά μας μια ματιά και διαπίστωσαν πως οι Εγγλέζοι ήταν δήθεν Εγγλέζοι, οι περισσότεροι μαύροι, κατάμαυροι λες και στο Λονδίνο ο ήλιος καίει νύχτα μέρα. Δεν ήταν έτσι τα πράματα, τα μαυρούλια είχαν έρθει με άδεια εισόδου στην Αγγλία από την Τανζανία της Αφρικής.

Αναθάρρεψαν, βρε με αυτά τα παιδούλια θα παίξουμε εμείς οι Ελληναράδες, βρε τι γίνεται εδώ, μας κρόϊδεψαν που μας είπαν θα παίξουμε με Αγγλική ομάδα?

Μάλλον. Ανάμεσα στους Τανζανούς έβλεπες που και πού και κανέναν λευκό, ή έστω ημίλευκο.

Είχαν φέρει οι αθεόφοβοι και μερικούς Αφγανούς ημίσκουρους. Πήραν τα απάνω τους οι δικοί μας, βρε θα τους πάρουμε αμπάριζα τους ντεμί Εγγλέζους.

Έτσι και έγινε, και λογικό ήταν, θα έπαιζε ποδόσφαιρο ο απόγονος του Πλάτωνα με τον κυνηγό φιδιών black Mamba από τις βουνοπλαγιές της Μποτσουάνα?

Οι δήθεν Εγγλέζοι μόνον ακόντια δεν είχαν πάρει μαζί τους μήπως τους τύχει και κανένας φακόχειρος.. Ευτυχώς γιατί αυτοί μπορούσαν να πετύχουν και κανέναν δικό μας Μπακασέτα στην πλάτη, για όλα ήταν ικανοί, εκτός από το να αντιμετωπίσουν τους επινοητές του ποδοσφαίρου Έλληνες, ήταν κατώτεροι εμφανώς, άσε που το ποδόσφαιρο στην γιγάντια Ελληνική γλώσσα λέγεται “επίσκυρος” και το ανάγλυφο βρίσκεται στο μουσείο της πόλεως της Λαμίας, με έναν ποδοσφαιριστή να προσπαθεί να στηρίξει την μπάλα επάνω στον μηρό του.

Χιλιάδες χρόνια πριν και όχι τα τελευταία που μοιράσαν οι Άγγλοι τα τόξα στους μαύρους της Μαδαγασκάρης. Χιλιάδες χρόνια απέχουμε, αν όχι εκατομμύρια!!

Οι Εγγλέζοι και οι πονηροί οι Γάλλοι φορτώνουν καραβιές μαυρούλια από το Νότιο ημισφαίριο και μετά τους λένε, άντε παίξτε τώρα με τους Έλληνες, δεν γίνονται αυτά βρε κουμπαρούλια. Όμως καλά κάνουν χρόνια τώρα, γιατί αν παίζαν με τους γνήσιους τους δικούς τους ξασπρουλιάρηδες εναντίον των Ελλήνων θα έπρεπε να υπάρξει και ηλεκτρονικός υπολογιστής για την καταμέτρηση των αριθμών για νούμερα πάνω από σαράντα. Καλλίτερα τα μαυράκια παρά οι ηλεκτρονικοί καταμετρητές.

Τελικά δεν νικήσαμε και καμιά σοβαρή ομάδα, μάλλον την Νιγηρία ή ίσως την Τανζανία νικήσαμε!!!