Τζωρτζάτος: «Ηθελα να αρπάξω την ευκαιρία μου»

Εχοντας τυλιγμένη στο χέρι του μία ταινία με το όνομα του άτυχου Μάνου Ζερδεβά, ο Παναγιώτης Τζωρτζάτος έκανε το παιχνίδι της ζωής του στον «μικρό» τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Βουδαπέστης και με 16 αποκρούσεις (τόσες του χρέωσε η επίσημη στατιστική, πιθανότατα είχε ακόμη 3-4 όπου η μπάλα μετά την παρέμβασή του κατέληξε στο δοκάρι) βοήθησε τα μέγιστα την εθνική πόλο να φτάσει ως την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. 

Στα 30 του χρόνια, ο τερματοφύλακας της Βουλιαγμένης περίμενε υπομονετικά να έρθει η στιγμή του. Πρώτα να μετάσχει σε μία μεγάλη διοργάνωση κι έπειτα να παίξει ουσιαστικό ρόλο σε αυτήν.

«Υπήρχε άγχος στην αρχή, αλλά προσπαθώ για χρόνια να φτάσω σε αυτό το επίπεδο», παραδέχθηκε ο Τζωρτζάτος, μιλώντας μετά το παιχνίδι στην κάμερα της ΕΡΤ.

Η αλήθεια είναι ότι η εμφάνισή του στον προημιτελικό (από τη στιγμή που μπήκε) και στον χαμένο ημιτελικό με την Ιταλία δεν ήταν ιδιαίτερα καλή, όμως ο προπονητής και οι συμπαίκτες του τον στήριξαν, ο ίδιος δεν έχασε την αυτοπεποίθησή του και δικαιώθηκε σήμερα.

«Κάναμε τέλειο παιχνίδι, θεωρώ ότι με βοήθησαν τα παιδιά, έκλεισαν τις γωνίες και τα σουτ τα οδήγησαν σε μένα. Ήμουν σε καλή κατάσταση ήθελα να αρπάξω την ευκαιρία μου.

Έδειξα κάποια πράγματα, τίμησα και τον Μάνο που μας λείπει», ανέφερε μεταξύ άλλων ο 30χρονος γκολκίπερ και συνέχισε: «Είμαστε υπερήφανοι. Ολοι μαζί είμαστε πολύ καλή ομάδα και μπορούμε καλύτερα.

Είμαστε παρέα, βγαίνουμε όλοι μαζί, μιλάμε, είμαστε ο ένας για τον άλλον, αυτό βγαίνει στο παιχνίδι και βγαίνει στα αποτελέσματα. Πρέπει πλέον να διεκδικήσουμε τρόπαια. Θέλω να αφιερώσω τη νίκη, στον αδερφό μου, στο βαφτιστήρι μου και στους τραυματίες της ομάδας».

ΠΗΓΗ ΑΠΕ