Η ώρα του ρεαλισμού στις σχέσεις Ταλιμπάν και ΗΠΑ

Η συνάντηση στη Ντόχα αντιπροσωπείας των Ταλιμπάν και εκπροσώπων της αμερικανικής κυβέρνησης σηματοδοτεί έναν ιδιότυπο ρεαλισμό που σπρώχνει και τις δύο πλευρές σε μια συνεννόηση

Παρότι έχουμε ασχοληθεί αρκετά με τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν μετά από τις 15 Αύγουστου και την αναίμακτη κατάληψη της Καμπούλ – και της εξουσίας – από τους Ταλιμπάν, δεν έχει δοθεί η απαραίτητη σημασία στο πώς είχαμε φτάσει στη συμφωνία των ΗΠΑ με τους Ταλιμπάν τον Φεβρουάριο του 2020 που σε μεγάλο βαθμό ήταν η αφετηρία των εξελίξεων που ακολούθησαν.

Η συμφωνία εκείνη αναγνώριζε μια πραγματικότητα που είχε ήδη διαμορφωθεί στο ίδιο το «πεδίο». Οι Ταλιμπάν όχι μόνο δεν είχαν ηττηθεί αλλά και είχαν αποκτήσει σημαντική ισχύ. Επομένως δεν μπορούσαν να αποκλειστούν από την όποια πολιτική διαδικασία. Οι ΗΠΑ δεν είχαν πια τη διάθεση να ξοδεύουν τεράστια ποσά για να μπορέσουν οι αφγανικές κυβερνητικές δυνάμεις να κατισχύσουν των Ταλιμπάν με στρατιωτικό τρόπο, καθώς αυτό αποδεικνυόταν ουσιαστικά αδύνατο.

Αυτό άρχισε να διαμορφώνει έναν άλλο ιστορικό ορίζοντα για τις ΗΠΑ στην περιοχή: αποχώρηση του κύριου όγκου των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη χώρα, διαμόρφωση μιας μεταβατικής κυβέρνησης που θα περιλάμβανε και τους Ταλιμπάν και εξασφάλιση με κάποιο τρόπο ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών θα μπορούν να έχουν μια παρουσία στη χώρα κυρίως για να μπορούν να συλλέγουν πληροφορίες για την ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Ασίας (και ενίοτε να μπορούν να πραγματοποιούν «αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις»).

Βεβαίως τα πράγματα εξελίχτηκαν κάπως διαφορετικά. Ο Ασράφ Γκάνι δεν τήρησε ουσιαστικά τις προβλέψεις αυτής της συμφωνίας, κωλυσιεργώντας, ενώ κρίσιμες υποσχέσεις όπως η απελευθέρωση των κρατούμενων Ταλιμπάν από τις Αφγανικές φυλακές δεν τηρήθηκαν. Σε απάντηση οι Ταλιμπάν δεν προχώρησαν σε κάποια εκεχειρία, αλλά ξεκίνησαν μια εκστρατεία με ορίζοντα την κατάληψη όσο το δυνατόν περισσότερων επαρχιών, αστικών κέντρων και τελικά της ίδιας της Καμπούλ.

Οι ΗΠΑ αντιμέτωπες με αυτή την κατάσταση επέλεξαν τελικά την πλήρη αποδέσμευσή τους από τη χώρα, ανακοινώνοντας την πλήρη αποχώρηση όλου του προσωπικού τους από τη χώρα. Η κυβέρνηση Γκάνι κατέρρευσε και οι Ταλιμπάν βρέθηκαν στην εξουσία.

ΠΗΓΗ:IN.GR