Βρετανία: Τα εργασιακά δικαιώματα «επιστρέφουν»
Το νομοσχέδιο της νέας κυβέρνησης στη Βρετανία για τα εργασιακά δικαιώματα θα αυξήσει την ικανότητα των συνδικάτων να λειτουργούν στους χώρους εργασίας
Οταν ήταν στην αντιπολίτευση ο Κιρ Στάρμερ υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει τα μέτρα των Τόρις για να περιορίσει το δικαίωμα στην απεργία. Οταν έγινε πρωθυπουργός κινήθηκε γρήγορα για να ταυτιστεί με το εργατικό κίνημα.
Η κυβέρνηση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση μακριά από το μοντέλο απασχόλησης που κάνει τους εργαζόμενους φτωχότερους
Η κυβέρνηση εξέδωσε αυτή την εβδομάδα οδηγίες να αγνοηθεί ο νόμος των Τόρις που υποχρεώνει τους εργαζόμενους να παρέχουν ένα ελάχιστο επίπεδο υπηρεσιών κατά τη διάρκεια των απεργιών.
Μέρες νωρίτερα, η υπουργός Οικονομικών είχε δώσει μισθολογικές αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό σε εκατομμύρια εργαζομένους του δημόσιου τομέα και διευθέτησε μισθολογική διαφωνία με νέους γιατρούς για να τερματιστούν κινητοποιήσεις.
Αυτά είναι απαραίτητα και ευπρόσδεκτα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, μακριά από ένα μοντέλο απασχόλησης που επιδίωκε την οικονομική ανάπτυξη κάνοντας τους εργαζόμενους φτωχότερους.
Ευρέως αποδεκτή αλλαγή
Υπό τους Συντηρητικούς, η Βρετανία δεν διόρθωσε την ανισορροπία δυνάμεων μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου. Η ανάγκη για αλλαγή είχε γίνει ευρέως αποδεκτή. Το 2019, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) υποστήριξε ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις έπρεπε να «κινητοποιηθούν».
Το νομοσχέδιο της νέας κυβέρνησης για τα εργασιακά δικαιώματα, το οποίο θα αυξήσει την ικανότητα των συνδικάτων να λειτουργούν στους χώρους εργασίας, είναι απελπιστικά απαραίτητο.
Καθώς αυξάνεται η πυκνότητα των συνδικάτων, περισσότεροι εργαζόμενοι θα αμείβονται περισσότερο. Ενα πιο φιλόξενο νομικό πλαίσιο για τα συνδικάτα θα πρέπει επίσης να διευκολύνει την επίτευξη αύξησης των αμοιβών για τα μέλη τους. Ο Στάρμερ ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση από το κίνημα New Labour που δεν αγαπούσε τα συνδικάτα.
Το Εργατικό Κόμμα σήμερα βλέπει τον εαυτό του ως μια αυτάρκη πολιτική οργάνωση που λαμβάνει στοιχεία από μια σειρά κοινωνικών παραγόντων, αλλά δεν περιορίζεται από επίσημους δεσμούς με κανέναν συγκεκριμένα.
Η ένταση μεταξύ των Εργατικών και των συνδικάτων σχετικά με τις αξίες τους και την οικονομική τους σχέση είναι υπαρκτή. Η κατανόηση αυτού βρίσκεται στο επίκεντρο του σημερινού Εργατικού Κόμματος. Ηταν ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι πρώτες ενέργειες του Στάρμερ υποδηλώνουν ότι θέλησε να επιδιώξει έναν συγκεκριμένο καλό σκοπό. Κι αυτό είναι καλό.
