Ιδού ο ένοχος! (Άρθρο του Παναγιώτη Στασινού)

Η αποτυχία της Ευρωπαϊκής σιδηροδρομικής πολιτικής και το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος στην Ελλάδα.

Τέσσερα πακέτα μεταρρυθμίσεων εφάρμοσε η Ε.Ε. για τους ευρωπαϊκούς σιδηροδρόμους και όμως η κατάστασή τους είναι χειρότερη απ’ ό,τι πριν.

Τι έφταιξε;

Ο διαχωρισμός υποδομών και τροχαίου υλικού – μια παγκόσμια πρωτοτυπία;

Η πίεση για ιδιωτικοποιήσεις στις χώρες της περιφέρειας (Πορτογαλία, Ελλάδα κ.λπ.), την ίδια ώρα που οι γίγαντες SNCF και Deutsche Bahn της Γερμανίας και της Γαλλίας αφέθηκαν να λειτουργούν μονοπωλιακά;

Ή τέλος, ο ένοχος πρέπει να αναζητηθεί στις εθνικές κυβερνήσεις που ευνόησαν τις βιομηχανίες των αυτοκινήτων και των αερογραμμών υπό την πίεση των λόμπι τους;

Στα νούμερα αποτυπώνεται τελικά η αλήθεια…
Εθνικοί εργολάβοι: σχεδόν 1% του ΑΕΠ σε δρόμους!

Οι μόνες χώρες που στην εικοσαετία 2000-2019 δαπάνησαν περισσότερα χρήματα για τον σιδηρόδρομο παρά για τους δρόμους ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστρία και το Βέλγιο. Αυτή η εικόνα αποκτά πολύ δραματικότερες διαστάσεις στην περίπτωση της Ελλάδας.

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ στην ουσία τεκμηριώνουν την εδραιωμένη αίσθηση πως για δεκαετίες η Ελλάδα ήταν έρμαιο των διαθέσεων των εθνικών εργολάβων, των επιχειρηματικών ομίλων δηλαδή που είχαν κύριο αντικείμενό τους την κατασκευή (δημόσιων) δρόμων.

Στο διάστημα 2000-2019, η Ελλάδα δαπάνησε κατά μέσο όρο μόλις το 0,3% του ΑΕΠ της για επενδύσεις στον σιδηρόδρομο αλλά το τριπλάσιο ποσοστό (0,9%) για τα οδικά δίκτυα, παρότι μάλιστα είχαν προηγηθεί άλλες δύο δεκαετίες κατά τις οποίες οι ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και οι Βρυξέλλες με φανατισμό προτεραιοποίησαν τους δρόμους έναντι του τρένου. Ελάχιστες χώρες από τις 27 της Ε.Ε. (συν Νορβηγία και Ηνωμένο Βασίλειο) έχουν χειρότερη επίδοση από τη χώρα μας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στα χρόνια των μνημονίων, η πρώτη απόφαση της τρόικας (με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων) για ξεπάγωμα δημόσιων έργων ύψους 7,6 δισ. το 2013, ύστερα δηλαδή από χρόνια ακραίας λιτότητας, αφορούσε τους αυτοκινητόδρομους, με ωφελούμενους όχι μόνο τους «εθνικούς εργολάβους» αλλά και τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές που συμμετείχαν στις κοινοπραξίες.

Τα παραπάνω δείχνουν με ξεκάθαρο τρόπο πως οδηγηθήκαμε στην πλήρη συνειδητή απαξίωση του τρένου στην Ελλάδα.

Παναγιώτης Στασινός
Αντιδήμαρχος Δήμου Λαμιέων