ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Διαμαρτύρησις Φαρμακοπόλου, 1839. Αριθ. 29.

Γράφει ο Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος

Την δεκάτην τετάρτην του Μηνός Ιανουαρίου, χιλιοστού οκτακοσιοστού τριακοστού εννάτου έτους… παρουσιασθείς εις το Ειρηνοδικείον Λαμίας ο κύριος Θεόδωρος Χρηστίδης εξ Υπάτης και διαμένων ενταύθα φαρμακοπώλης … εξητήσατο να συντάξω την παρούσαν διαμαρτύρησιν κατά της Δημαρχίας Λαμίας,* ότι διαταχθείς παρ’αυτής δια να κλείση το Φαρμακοπωλέιον του, και να παύση να μετέρχεται το επάγγελμα φαρμακοπώλου, παρετήρησεν ότι η διαταγή αύτη δεν στηρίζεται εις τον νόμον, διότι τότε μόνον ηδύνατο η αρχή να παύση τον άνευ διπλώματος μετερχόμενον τα έργα φαρμακοπώλου.

Όταν άλλος επιστήμων Φαρμακοποιός έχων δίπλωμα ήθελε ζητήση και λάβη την άδειαν του να συστήση φαρμακοπωλείον.

Εις την παρούσαν όμως περίστασιν δεν εσυστήθη εις Λαμίαν επιστήμων φαρμακοποιός, έχων δίπλωμα της Κυβερνήσεως, ο δε ενεργών τα έργα φαρμακοπώλου κ. Αθανάσιος Ιωάννου ούτε επιστήμων είναι, ούτε δίπλωμα έχει, ούτε καμμία αρχή δεν ηδύνατο να συστήση αυτόν κατά προτίμησιν, και να διατάξη την παύσιν του Συμβαλομένου, όστις εδιδάχθη την φαρμακοποιίαν παρά του κυρίου Λανδερέρ, και μετερχόμενος τρία ήδη έτη τον φαρμακοπώλην ενταύθα, επρομηθεύθη ικανήν ποσότητα ιατρικών κατά παρακίνησιν του Ιατρού της Διοικήσεως, υπέφερε τας δυσκολίας τας οποίας απαιτεί κατ’ αρχάς η σύστασις ενός φαρμακοπωλείου, και επειδή εκ της ειρημένης ταύτης διαταγής προκύπτει ότι ο Θ. Χριστίδης στερείται τα εκ της βιομηχανίας ωφελείας τουλάχιστον ανά πέντε δραχμάς την ημέραν, μένοντα άχρηστα όλα τα φάρμακα και σκεύη τα οποία έχει εις το φαρμακοπωλείον του, και των οποίων η αξία υπερβαίνει των δύο χιλιάδων δραχμών και επειδή η ζημία αύτη είναι σημαντικωτάτη ως προς την κατάστασιν αυτού, αναγκάζεται να διαμαρτυρηθή με όλον το Σέβας κατά της αρχής εκείνης ήτις διέταξε την παύσιν του ή έγινεν αιτία να εκδοθή η ηρημένη διαταγή, και απαιτεί παρ’ αυτής δυνάμει του νόμου όλας τας ζημίας, έξοδα, τόκους και ελλείψεις ωφειλών, και λοιπά όσα θέλουν συμβή από σήμερον μέχρι της αποπερατώσεως της υποθέσεως ταύτης. Ταύτα εκθέσαντος του συμβαλομένου συνετάχθη…

*Μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα την διαχείριση και την ευθύνη για την υγεία-πρόσληψη και αμοιβή των ιατρών – της παιδείας-μίσθωση διδασκάλων, εκπαιδευτικών υλικών και κτιρίων- αλλά και της φαρμακευτικής κάλυψης – όλα  αυτά ήταν στην αρμοδιότητα του Δήμου.