75 χρόνια ΝΑΤΟ: Η Σύνοδος της Ουάσινγκτον - Οι τρεις νέες προκλήσεις για την επόμενη δεκαετία - Στις ΗΠΑ Μητσοτάκης, Γεραπετρίτης, Δένδιας

Σήμερα, Τρίτη οι 32 ηγέτες της μακράν πιο επιτυχημένης αμυντικής συμμαχίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, του ΝΑΤΟ, θα συγκεντρωθούν στην Ουάσινγκτον για να γιορτάσουν τα 75 χρόνια από την ίδρυσή της, προσδιορίζοντας συγχρόνως τις απαντήσεις στις νέες γεωπολιτικές και αμυντικές προκλήσεις της επόμενης δεκαετίας. Και καθώς η Ιστορία ενίοτε κάνει κύκλους, είναι το παρελθόν του ΝΑΤΟ εκείνο που σήμερα του ξαναχτυπά την πόρτα.
Ηταν το πολύ μακρινό 1949, στις 4 Απριλίου, όταν οι ηγέτες 12 χωρών του δυτικού κόσμου συνυπέγραψαν στην Ουάσινγκτον την ίδρυση μιας αμυντικής συμμαχίας με στόχο την προάσπιση της ασφάλειας και των γεωπολιτικών τους συμφερόντων και προπαντός την αποτροπή μιας πιθανής ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-μέλους από άλλες. Οπου «άλλες» η μέχρι πρότινος σύμμαχος στον πόλεμο κατά της ναζιστικής Γερμανίας Σοβιετική Ενωση, που ηγεμόνευε στον ανατολικό κόσμο. Με μια κουβέντα, είχαν στόχο την αντιμετώπιση του εξ ανατολών κινδύνου.
Στα 25χρονα, το 1974, με τα μέλη του ΝΑΤΟ πλέον να είναι 16, ο κίνδυνος παρέμενε ακόμη ισχυρότερος, καθώς ο ανατολικός συνασπισμός είχε εκτοξεύσει την πολεμική του ισχύ με την ομπρέλα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο Ψυχρός Πόλεμος συνεχιζόταν και κάθε νέα εστία κρίσης ανά τον πλανήτη, ιδίως κοντά σε περιοχές υψηλού γεωπολιτικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος, συνοδευόταν ενίοτε από τον διόλου αδικαιολόγητο φόβο μιας ολέθριας πυρηνικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.
Η 50η επέτειος από την ίδρυση της Συμμαχίας, που γιορτάστηκαν όπως και τώρα στην Ουάσινγκτον, βρήκαν την ανθρωπότητα σε εντελώς νέες συνθήκες. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε διαλυθεί και το ΝΑΤΟ, μοναδικός πια πόλος-εγγυητής της διεθνούς ασφάλειας έψαχνε αντίπαλο σε περιφερειακές εστίες κρίσεων, ασύμμετρες απειλές και «συμμαχίες του κακού», αδύναμες ωστόσο να αμφισβητήσουν την παγκόσμια ηγεμονία του. Τα στερεότυπα μισού αιώνα ήταν πλέον παρελθόν, η πρόκληση της διεύρυνσης προς ανατολάς έφερνε τρεις ακόμη χώρες (Τσεχία, Πολωνία και Ουγγαρία) στους κόλπους του και άλλες 25 με εταιρική σχέση, ενώ οι σχέσεις με τη Ρωσία είχαν φτάσει στο επίπεδο της λειτουργίας Μόνιμου Κοινού Συμβουλίου των δυο πλευρών (!), το οποίο δεν συνεκλήθη τότε στο περιθώριο του χρυσού Ιωβηλαίου της συμμαχίας εξαιτίας της καταδίκης από τη Μόσχα των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία. Και να που σήμερα, στα 75χρονα του ΝΑΤΟ, με τη συμμαχία των 32 μελών και άλλων 22 χωρών-partners και αφού έχουν μεσολαβήσει η 11η Σεπτεμβρίου, οι νατοϊκές επιθέσεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ και η εμφάνιση του ISIS, η κύρια απειλή για το ΝΑΤΟ, συνακόλουθα για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, έρχεται πάλι εξ ανατολών. Από τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, που έχει δώσει τα αναθεωρητικά της διαπιστευτήρια με την εισβολή και τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας.