28η Οκτωβρίου 1940

Γράφει η
Αρχοντούλα Ζωγραφοπούλου - Τσιάμη

Ήταν τότε που τη συμμαχία Ρώμης - Βερολίνου ονόμασαν Δυνάμεις του Άξονα.

Ήταν η εποχή που οι Γερμανοί με τους Ιταλούς είχαν νικήσει τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης που είχαν τρομοκρατηθεί από αυτόν τον φοβερό χείμαρρο. Κανένας λαός δεν τολμούσε να σηκώσει το ανάστημά του μπροστά σε τέτοιον κατακτητή. Η Ελλάδα όμως το τόλμησε. Με τρία γράμματα και με μία μόνο λέξη, είπε το θρυλικό ΟΧΙ που αποτέλεσε τον φόβο και τρόμο των Ιταλών. Με τη σημαία μας μπροστά και με τη λέξη αέρα, προχωρούσε. Μπροστά και η εμψυχώτρια εθνική μας τραγουδίστρια αείμνηστη Σοφία Βέμπο, με τα τραγούδια της όπως: Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και με το κορόιδο Μουσολίνι κανείς δε θα σου μείνει   και τόσα άλλα.

Θέλησαν οι Δυνάμεις του Άξονα ν΄ απλώσουν το χέρι τους στην Ελλάδα μας πιστεύοντας πως είχαν μπροστά τους την εύκολη λεία τους, καθότι οι ΄Ελληνες λίγοι και ανέτοιμοι.

Η Ελλάδα μας και οι πρόγονοί μας ποτέ δε σήκωσαν τα χέρια ψηλά, όπως στο Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες, στη Σαλαμίνα, στην Κωνσταντινούπολη, στο Σούλι, στο Αρκάδι, στο Μεσολόγγι και σ΄ όλους τους αγώνες της ιστορίας μας. Το Μολών λαβέ παλαιότερα, μετά το ΟΧΙ που έγιναν θρυλικά καθώς ο θαυμασμός όλου του κόσμου, που εξίσωσε τον ΄Ελληνα με τον ήρωα.

Η 28^η Οκτωβρίου 1940 πάντα θα λάμπει σαν φωτεινό μετέωρο για να δείχνει το δρόμο που πρέπει ν΄ ακολουθούν τα Έθνη όταν θα προσβάλλονται τα πολύτιμα αγαθά τους, τα ιδεώδη τους και η ελευθερία τους.

Όπως κάθε πόλεμος έτσι και ο πόλεμος του ΄40 άφησε έναν φρικτό απολογισμό από νεανικό θερμό και ατίθασο ελληνικό αίμα και  με απομεινάρι χιλιάδες ανάπηρους που μπροστά τους πρέπει με σεβασμό να κλείνουμε το γόνυ.

Στον πόλεμο αυτό δεν  έμειναν απ΄ έξω ούτε τα παιδιά, ούτε οι ηλικιωμένοι για την φανέλα του στρατιώτη.

Η 28^η Οκτωβρίου 1940 ένα έπος, ένας σταθμός γενναίων στην ιστορία μας που καμία γομολάστιχα δεν σβήνει, που έκανε την Ελλάδα μας ακόμα μια φορά μεγάλη.

Πάντα οι Έλληνες στα εθνικά τους θέματα γίνονταν ένα συμπαγές κομμάτι και θαυματουργούσε.

Ας τους μιμηθούν και οι σημερινοί μας Έλληνες. Πάντοτε η ισχύς εν τη ενώσει.