Ο ΛΑΣΠΩΜΕΝΟΣ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΥΡΝΟΒΟΥ

Το κείμενο αυτό, με την μορφή ανοιχτής επιστολής, αποτελεί κατάθεση ψυχής ενός υπερήλικου συλλέκτη, ερασιτέχνη ερευνητή και περιστασιακού αφηγηματογράφου προς, τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Χρήστο Σταϊκούρα, τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας κ. Φάνη Σπανό, τον Δήμαρχο Δομοκού κ. Χαράλαμπο Λιόλιο και κάθε άλλο παράγοντα του Δημοσίου, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί αρμόδιος, για να σκεφθεί, να μελετήσει, να προγραμματίσει και να αποφασίσει την σκυρόστρωση ή την διάστρωση με μπαλάστρο, ενός μικρού χωματόδρομου, κοντά στον Δομοκό.

Στην επιστολή του ο Νίκος Τσίτσας, μεταξύ άλλων αναφέρει:

“Ο χωματόδρομος αυτός που, με την πρώτη βροχή, γίνεται λασπόδρομος και συνεπώς αδιάβατος, για πεζούς και συμβατικά αυτοκίνητα, έχει μήκος 250 - 300 μέτρα και συνδέει το μνημείο των 50 Ελληνικών θυμάτων του σαμποτάζ του Κούρνοβου (βορεινό άκρο της συνώνυμης σιδηροδρομικής σήραγγας) με τον παρακείμενο δασικό δρόμο.

Αξιότιμοι, αγαπητοί και εκλεκτοί Κύριοι της Κυβερνητικής και της Αυτοδιοικητικής Εξουσίας. 

Ενεργώντας ως οιονεί εκπρόσωπος των 50 οικογενειών οι οποίες έχασαν δικούς τους ανθρώπους στο περιλάλητο σαμποτάζ του Κούρνοβου, στις 2 Ιουνίου 1943, τολμώ άλλη μια φορά να παραπονεθώ και να διαμαρτυρηθώ, για την επί 15ετία και πλέον αδιαφορία των κρατικών και των αυτοδιοικητικών υπηρεσιών να εξασφαλίσουν την εύκολη πρόσβαση σε κάθε ενδιαφερόμενο που θα ήθελε να πραγματοποιήσει μια προσκυνηματική επίσκεψη στο μνημείο το οποίο έχει στηθεί, με δικές μας φροντίδες και δαπάνες, στον τόπο ενταφιασμού των 50 Ελληνικών θυμάτων του Κούρνοβου και βρίσκεται μέσα στα διοικητικά όρια του Δήμου Δομοκού.

Τον τελευταίο χρόνο, μένοντας στον Μπράλο, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, είχα την ευκαιρία να «γευτώ» τα μεστά και ενδιαφέροντα δημοσιεύματα του έγκυρου  ΛΑΜΙΑΚΟΥ  ΤΥΠΟΥ  και άλλων τοπικών εφημερίδων και να παρακολουθήσω τα πλούσια ειδησεογραφικά δελτία των Στερεοελλαδίτικων Ραδιοτηλεοπτικών Μέσων Επικοινωνίας.

Η ηλικία μου είναι τόσο προχωρημένη που μάλλον δεν θα μου επιτρέψει να σας ξαναενοχλήσω.

Ούτε υπάρχει, προς το παρόν, κάποιος άλλος συγγενής θύματος που θα συνεχίσει τις δικές μου προσπάθειες, για να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη αυτών των αδικοχαμένων και αγνοημένων θυμάτων.

Υστερογραφικά για τον Δήμαρχο Δομοκού κ. Λιόλιο.

Κύριε Δήμαρχε

Εάν σας εμποδίζει να στρώσετε τον χωματόδρομο η, μόνον «δια λόγου», ευγενική παραχώρηση μιας λωρίδας ιδιόκτητου καλλιεργήσιμου χωραφιού (4m x 30m περίπου) από τον γνωστό κτηματία της περιοχής κ. Γιάννη Αργυρόπουλο, τότε χρησιμοποιείστε καμιά δεκαριά τσιμεντένιους οχετούς (κιούνια) και χαράξτε τον χωματόδρομο έξω από τα βορειοανατολικά (;) όρια του χωραφιού.

Με τιμή και με εκτίμηση
Νίκος Τσίτσας