Η εορτή των Ταξιαρχών στην Αταλάντη

Στον ιστορικό, γραφικό και περικαλλή Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην Πρωτεύουσα των Λοκρών, την Αταλάντη χοροστάτησε  στον Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών.

          Τον Σεβασμιώτατο κ. Συμεών πλαισίωσαν ιερείς της πόλεως της Αταλάντης και της ευρύτερης περιοχής Λοκρίδος με προεξάρχοντα τον Αρχιερατικό Επίτροπο Αταλάντης και Διευθυντή του Κέντρου Εκκλησιαστικής Διακονίας του Ιερού Επισκοπείου Ταλαντίου και Λοκρίδος Αρχιμ. π. Δημήτριο Ζελιαναίο.

          Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος (89,4 Fm) και από διαδικτύου. 

          Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών αφού πρώτα συνεχάρη τους πατέρες και όλους τους συνεργάτες του Ναού και τους πιστούς της Αταλάντης για την άρτια προετοιμασία και ευταξία του Ναού στην συνέχεια ανέφερε:

          «Ακόμα και αν προσφέρουμε τα ωραιότερα λουλούδια, τα ωραιότερα δώρα, αν η καρδιά μας δεν αγαπά τον Θεό, δεν είναι αληθινή και ειλικρινής και δεν έχει διάθεση να συναντήσει τον Θεό και να ζήσει με τον τρόπο, που ο Θεός προτείνει στη ζωή μας, τότε θα μείνει μόνο ο εξωτερικός διάκοσμος και δεν θα αγγίξει τον εσωτερικό μας κόσμο η βαθύτερη ουσία μιας εορτής και πολλώ δε μάλλον όταν σήμερα η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει τον μη αισθητό με τις φυσικές, βιολογικές αισθήσεις κόσμο, αλλά ορατό με τις πνευματικές αισθήσεις κόσμο, των αγγέλων, αρχαγγέλων, των ουρανίων ταγμάτων.

          Ο Δημιουργός του κόσμου δημιούργησε πρώτον αυτό τον αόρατο πνευματικό κόσμο, τα τάγματα των αγγέλων τα οποία μετά την πτώση του εωσφόρου είναι εννιά και μετέπειτα δημιούργησε τον ορατό κόσμο, τον υλικό κόσμο και στη συνέχεια τον άνθρωπο και γιατί πρώτα τους αγγέλους; Γιατί οι άγγελοι δημιουργήθησαν για να διακονούν και την κτίση και την δημιουργία και κυρίως να διακονούν τον άνθρωπο. Ονομάζονται μεταξύ των άλλων «λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα» και βλέπουμε μέσα στην ιστορία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, δεν είναι τυχαίο ότι στην Αγία Γραφή γίνεται 230 φορές αναφορά στους Αγγέλους.

          Βλέπουμε μέσα από αυτές τις αναφορές ότι οι άγγελοι διακονούν το σχέδιο της σωτηρίας του Θεού για τον κόσμο από την πρώτη στιγμή της πτώσης των πρωτοπλάστων, όπου εκλήθησαν να γίνουν φύλακες του παραδείσου μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής μας, μέχρι και την τελευταία στιγμή της ιστορίας του κόσμου που είναι η Δευτέρα Παρουσία, όπου όσες φορές γίνεται αναφορά στη μέλλουσα Κρίση, εκεί αναφέρεται η παρουσία των αγγέλων και μάλιστα ο άγγελος, ο φύλακας άγγελος του καθενός θα είναι ο βασικός μας συνήγορος, ο μάρτυρας, ο οποίος θα μαρτυρεί και θα τεκμηριώνει την δική μας αγάπη για τον Θεό, ο πρώτος ο οποίος βλέπει αν εμείς αγαπάμε τον Θεό, αν πιστεύουμε πραγματικά στον Θεό και ποια είναι η πραγματική μας εσωτερική ζωή είναι ο φύλακας άγγελός μας.

          Είναι πολύ σημαντική η παρουσία των αγγέλων στη ζωή μας, βλέπουμε να διακονούν όλα τα μεγάλα γεγονότα της Θείας Οικονομίας, τον Γαβριήλ, τον Ευαγγελισμό π. χ., τη γέννηση του Προδρόμου, στο Ζαχαρία και στην Ελισάβετ και ούτω καθεξής, βλέπουμε τους αγγέλους να προφυλάσσουν με την παρουσία τους πρόσωπα και γεγονότα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, αλλά και της σύγχρονης ιστορίας για αυτό και για τους έχουν προστάτες και οι αεροπόροι, για αυτό και τους έχουν προστάτες περιοχές ολόκληρες οι οποίες απονέμουν ευγνωμοσύνη και αγάπη στους Αγίους αγγέλους.

          Να κρατήσουμε μέσα στην καρδιά μας αυτήν τη λέξη της διακονίας γιατί αυτή η λέξη, η λέξη διακονία ουσιαστικά είναι και ένα βασικό κλειδί για τη δική μας πνευματική πορεία. Αν θέλουμε και εμείς να αρέσουμε στους αγγέλους και να ακολουθήσουμε την αγγελική ζωή μέσα στη καθημερινότητά μας, καλούμεθα να επιλέξουμε τη ζωή της διακονίας γι’ αυτό άλλωστε ο Χριστός μας είπε «ότι όποιος θέλει να γίνει μεγάλος, θα γίνει διάκονος στον άλλον κι όποιος θέλει να γίνει πρώτος, θα γίνει δούλος στον άλλον». Αυτή είναι η προοπτική και αυτή η διακονία και η δουλεία δεν είναι μία δουλοπρέπεια, αλλά είναι μία εξωστρέφεια, είναι μία προσφορά, είναι μία έξοδος από τον εαυτό μας καθημερινή, για τον άνθρωπο που μας έχει ανάγκη, που είναι δίπλα μας, για τον αδύνατο άνθρωπο, τον εμπερίστατο, τον πτωχό, το γέροντα, τη γερόντισσα, το παιδί, τον άνθρωπο που αντιμετωπίζει προβλήματα, κινητικές δυσκολίες, που βρίσκεται στο περιθώριο της κοινωνίας, της ζωής για οποιονδήποτε λόγο, κατεξοχήν εκεί φανερώνεται κατά πόσο έχουμε τη διάθεση να είμαστε άνθρωποι διακονίας, που σημαίνει με απλά λόγια άγγελοι διακονίας μέσα στο κόσμο και ο λαός μας έχει το αισθητήριο να αναγνωρίζει  γι’ αυτό όταν φεύγει από τον κόσμο ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε αγάπη μέσα του, ο οποίος είχε προσφορά, ο οποίος συμπαραστεκόταν στον διπλανό του, ο οποίος, αν μη τι άλλο, ήταν ένας θετικός άνθρωπος με το χαμόγελο, με τη καλοσύνη, με τον ωραίο τρόπο, με την αρχοντιά, με την ευγένεια έρχονται οι άνθρωποι και το αναγνωρίζουν και τι λένε: «έζησε σαν άγγελος. Ήταν ένας άγγελος στη ζωή μας, ένας πραγματικός άγγελος».

          Μας ανοίγεται με την ευκαιρία της εορτής, η υπενθύμιση και η πρόσκληση, ότι μπορούμε να ζήσουμε αγγελικά σε έναν κόσμο, που δεν είναι αγγελικά πλασμένος, σε έναν κόσμο με δυσκολίες, σε έναν κόσμο με προβλήματα, σε έναν κόσμο με αντιξοότητες, σε έναν κόσμο με παθογένειες, σε έναν κόσμο με πάρα πάρα πολλά θέματα, τα οποία ξεφυτρώνουν σα τη Λερναία Ύδρα, σηκώνεις να αντιμετωπίσεις ένα και βρίσκεις δέκα και είκοσι από κάτω. 

          Μέσα λοιπόν σε αυτή την ατμόσφαιρα η μόνη απάντηση είναι η αγγελική επιλογή, η επιλογή δηλαδή της διακονίας και της προσφοράς. Ξεκινώντας κανείς από τον μικρόκοσμο που τον περιβάλλει, από το σπίτι του, από τα παιδιά του, από τους παππούδες του, τις γιαγιάδες του, τους γονείς του, τους συγγενείς του και δημιουργώντας ομόκεντρους κύκλους, καλύπτοντας ο καθένας ανάλογα με το εύρος της προσωπικότητάς του και των δράσεων του όσο μεγαλύτερο κύκλο διακονίας και μακάρι να μας αξιώνει ο Θεός να προσφέρουμε ευρύτερα στην κοινωνία. Μας ανοίγεται ένας πολύ ωραίος δρόμος και εύχομαι ολόψυχα και ολοκάρδια με αφορμή τη σημερινή μας εδώ προσευχητική συνάντηση, να επιλέξουμε αυτόν τον δρόμο. Είναι πολύ ευλογημένος ο τόπος μας, η πόλη μας εδώ, η πρωτεύουσα της Λοκρίδος η Αταλάντη, πολύ ευλογημένη που έχει τόσους πολλούς Ναούς, τόσα πολλά Παρεκκλήσια μεταξύ των οποίων και αυτόν εδώ τον περικαλλέστατο Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών».

ΠΗΓΗ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ