Ο ΠΑΛΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΆΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ;

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

Η εποχή μας ζει πρωτόγνωρα γεγονότα. Όλα δείχνουν «έσχατες ημέρες» και επιβάλλουν εγρήγορση και αφύπνιση.

Με την κατάθεση ορισμένων θέσεων, απόψεων, ο γράφων ακριβώς αυτό θέλει να επιτύχει. Να προβληματίσει τον καθένα μας, να του δώσει αφορμή να κάνει και να εκφράσει σκέψεις, να του ξυπνήσει συναισθήματα και να λάβει θέσεις από όποιο μετερίζι και αν βρίσκεται.

Το χρειάζεται ο τόπος, το ζητά το μέλλον των παιδιών μας, το ζητά πολύ ζωηρά το ιστορικό μας γίγνεσθαι.

Ξεκινώ με τα ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ.

Οι κινήσεις και οι ελιγμοί των μεγάλων δυνάμεων στην παγκόσμια σκακιέρα, υπαγορεύονται από ωμά συμφέροντα, εν αγνοία και με καταπατήσεις του δικαίου των μικρών και αδυνάτων.

Ακόμα συμφέροντα και δόλιες σκοπιμότητες των ισχυρών, κατανομή υδρογείου σε ζώνες επιρροής, λεόντειοι συνασπισμοί και ανίερες συμμαχίες, πλανητική αστυνόμευση, εχθροπραξίες και πόλεμοι με αμέτρητα θύματα, κατευθυνόμενη μετακίνηση πληθυσμών, μετανάστευση και λαθρομετανάστευση, πυρηνικές δοκιμές, παραβιάσεις και καταπατήσεις διεθνών συνθηκών, που όλα δείχνουν, ότι θεσμοθετημένοι οργανισμοί δεν κάνουν τίποτα και πάντα το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.

Στα ΗΘΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΑ με το απατηλό σύνθημα «η φτώχεια θέλει καλοπέραση» όλοι μας δεν φαίνεται να έχουμε καταλάβει τι θέλουμε, αγνοούμε τι θέλουμε και ενώ το σπίτι μας καίγεται εμείς άδωμεν. Και ενώ ο κίνδυνος είναι προ των πυλών ουδεμία ανησυχία μας διακατέχει, αφήνοντας το χρόνο και τα γεγονότα να εξελίσσονται κατά το δυνατόν.

Στα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ οι κάτοχοι και οι διαχειριστές του χρήματος περισφίγγουν τώρα μεθοδικά τον κόσμο, για να τον φέρουν εκεί που θέλουν. Πρώτα μας ώθησαν σε αχαλίνωτο καταναλωτισμό και αφού συνηθίσαμε στον τρόπο να γίνουμε δέσμιοι άλογων δαπανών, αρχίζουν πλέον να τραβάνε τον χαλκά όπως ο αρκουδιάρης όταν θέλει να κάνει το ζωντανό να χορέψει στο ρυθμό του.

Οι διαθέσεις των μεγάλων οικονομολόγων έχουν αποκαλυφθεί πλήρως και οι διεθνείς οικονομικές απογοητεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Και όλοι ζούμε με την ελπίδα μιας καλύτερης ημέρας που δυστυχώς στο βάθος του τούνελ δε φαίνεται. Ας έλθουμε στο ΓΕΩΦΥΣΙΚΑ. Ο πλανήτης, η κατοικία μας, το σπίτι μας, μοιάζει να ερημώνεται και δείχνει γερασμένος.

Μετακίνηση εποχών, απότομη μετάβαση από το Χειμώνα στο Καλοκαίρι, ακραία καιρικά φαινόμενα και Θεομηνίες. Η ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ, η τήξη των παγετώνων και η άνοδος των θαλασσών, σεισμοί και τσουνάμια, που ξεπερνούν τις προβλέψεις, πλημμύρες και τυφώνες που εκτοπίζουν πληθυσμούς, καταστροφές οικοσυστημάτων και τόσα άλλα που καθημερινά ακούγονται από τα μέσα ενημέρωσης. Εμείς ανησυχούμε; Μάλλον ελάχιστα, αρκούμεθα στα βαθύ ύπνο μας και τις αναπαυτικές πολυθρόνες.

Στον ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ τα δελτία ειδήσεων που μεταδίδονται τόσο συχνά δεν έχουν τίποτα να πουν.

Χαρακτηρίζονται από θλιβερή μονοτονία. Συνεχώς ακούμε για βιαιότητες, επιθέσεις, ξεκαθάρισμα, λογαριασμών, βομβιστικές και τρομοκρατικές ενέργειες, φόνους ή άλλα  αδικήματα, εμπρησμοί δασών, εμπόριο ναρκωτικών.

Και το χειρότερο, η μάστιγα της παιδικής εγκληματικότητας!!!

Και ας μην παραλείψουμε τη ρύπανση του περιβάλλοντος, τις αυτοκτονίες, τις πετρελαιοκηλίδες, και τόσα άλλα.

Ειδικά στον Τομέα αυτόν μαυρίζει η ψυχή και νιώθουμε ανασφάλεια.

Και σε πολλούς – πολλούς άλλους τομείς μπορεί κανείς να αναφερθεί, που χρήζουν της προσοχής και του ενδιαφέροντος όλων μας.

Τα βασικά τονίστηκαν.

Απ’ ότι φαίνεται όλοι περιμένουμε βελτίωση των κοινωνικών, οικονομικών και εν γένει βιοτικών συνθηκών από πολιτικούς και διπλωματικούς χειρισμούς. Και αυτό είναι λάθος όλων μας.

Η βελτίωση και η σωτηρία θα έλθει μόνο αν εμείς συναισθανθούμε τις ευθύνες μας και με κάθε τρόπο διορθώσουμε τα λάθη μας.

Ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί.

Ας ακουστεί πάνδημος η διαμαρτυρία απ’ άκρου σ’ άκρον της γης, ας βροντοφωνάξουμε και με κάθε μέσον ας πιέσουμε τους εκάστοτε ιθύνοντες του πλανήτη να συνέλθουν.

Ο κόμπος έφτασε στο χτένι.

Πρέπει να ληφθούν μέτρα όσο ακόμα είναι καιρός. Υπάρχει ακόμα ελπίδα να περισώσουμε αυτά που απέμειναν και σταδιακά να βελτιώσουμε αυτά που μόνοι μας κάθε μέρα καταστρέφουμε. Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ θα το δείξει.