ΟΛΟΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΚΕΡΜΑ

Γράφει η
Γιώτα Τριανταφύλλου

ΟΛΟΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΚΕΡΜΑ

Πριν ακόμη σκεφτείς πως άλλαξες
Όλα βιάζονται να στο δείξουν.

Πριν ακόμη συναντήσεις
Το μικρό σου Όχι,
Ταξίδεψες, το γνώριμο Ναι.
Το έμαθες να συγχωρεί,
Το έμαθες να αγαπάει,
Όσους το πληγώνουν.

Και εκείνο ένιωσε σπουδαίο,
Είχε δρόμο, προορισμό.
Φόρεσε τα καλά του και ταξίδεψε στον πόνο.

Ναι στους φίλους
Ναι στους γνωστούς
Ναι στις ενοχές
Ναι και στους περαστικούς που
Κοντοστάθηκαν να γελάσουν.

Κι άνοιξε δρόμο, όλοι να περάσουν...
Κι έδωσε όνομα στο δρόμο του.
Ψυχή τον είπε και τον φώτισε με αγάπη.

Το μικρό Όχι, θύμωσε.
Καθόλου δεν το νοιάστηκες.
Πήδηξε από τα χέρια
Ολοστρόγγυλο σαν κέρμα.
Πήρε το δρόμο της ψυχής.
Έτρεξες πίσω του,
Χωρίς να το προφταίνεις.
Είχε ήδη πάρει το δρόμο της φυγής.
Θα σταματήσει... όταν θελήσει....
Τότε θα είναι και πάλι δικό σου.
Τότε θα ξέρεις πως το γνώρισες!