ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
συνταξιούχος εκπαιδευτικός

õΑντλώντας και πάλι η στήλη ενδιαφέροντα θέματα από την καθημερινότητα θα τα σχολιάσει και θα καταθέσει και τις δικές της θέσεις, απόψεις, σκέψεις.

õΣτην προηγούμενη μου στήλη στην εφημερίδα μας είχα αναφερθεί στα μέτρα που παίρνουν οι Σκανδιναβικές χώρες, ώστε να επιβάλουν στα εκπαιδευτικά τους συστήματα για να αποφύγουν την αλόγιστη χρησιμοποίηση των ψηφιακών μέσων και να επαναφέρουν τη γραμμή και την ανάγνωση. Και θα αναφερθώ επ’ αυτού του θέματος σε προσωπικά μου δεδομένα.

Διαβάζω ακόμα και διαβάζω αρκετά. Και συνεχίζω να γράφω και θα γράφω. Φυσικά δεν διαβάζω από καμιά μικρή οθόνη, όπως συνηθίζεται σήμερα, αλλά γυρίζοντας τις σελίδες ενός βιβλίου, ενός περιοδικού, μιας εφημερίδας.

Και προσπαθώ να είμαι παρών στις παρουσιάσεις βιβλίων, συλλόγων κλπ. όχι ψηφιακών, αλλά παραδοσιακής γραμμής.

Ας ανατρέξουμε όμως να δούμε. Διαβάζουν οι σημερινοί Έλληνες, βιβλία, διηγήματα, επιστημονικές διατριβές κλπ., κλπ.

Δύσκολα νομίζω, ότι θα ασχοληθούν με κείμενα που δεν είναι σύντομα, να τα χαρακτηρίσουμε συνθηματικά, που δεν έχουν και πολλές – πολλές περίεργες ξενικές λέξεις που χρησιμοποιούν κατά κόρον οι νεώτεροι. Ας μην απογοητευόμαστε όμως εμείς που εξακολουθούμε σε πείσμα των καιρών να διαβάζουμε και να γράφουμε.

Αναγνώστης της στήλης και φίλος αγαπητός μου είπε: «Ποιος θα διαβάζει αργότερα αυτά που γράφεις;» Και εγώ απάντησα. «Αν εκείνοι οι μεγάλοι ταγοί του πνεύματος στην αρχαιότητα πριν και τρεις χιλιάδες χρόνια σκεφτόταν όπως εσύ δεν θα μας είχαν κληροδοτήσει τα υπέροχα έργα τους». Και του αράδιασα όσους συγγραφείς, λογοτέχνες, φιλόσοφους, ποιητές κλπ. ήρθαν στο μυαλό μου.

Βέβαια αυτά τα ασήμαντα που γράφει η ταπεινότητά μου, προς θεού καμία σχέση δεν έχουν με αυτά που μας κληροδότησαν οι σπουδαίοι πνευματικοί άνδρες όλων των εποχών. Απλώς το αναφέρω για να τονίσω, ότι καλώς γράφονται και οι απόψεις και των μεγάλων και των ασήμαντων, διότι στο διάβα του χρόνου κάτι μένει.

Κάτι θα βρουν οι επόμενες γενιές, όπως ερευνώντας βρίσκουμε και εμείς σήμερα. Και ας μην σπεύδουμε αναντίρρητα να υποκύπτουμε και να υποκλινόμαστε στη σύγχρονη τεχνολογία. Όταν για οποιοδήποτε λόγο και αυτό συμβαίνει στους αιώνες «πέσει πάλι ο Γενικός» πάλι στο χαρτί και στο μολύβι θα γυρίσει ο κόσμος. Αυτά απάντησα στον καλό μου φίλο που μένει σε άλλη πόλη, και του στέλνω τα γραφόμενά μου και μάλλον τον έβαλα σε σκέψεις και προβληματισμούς.

õ Καθημερινά σε όλα τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών, αλλά και του έντυπου, παρακολουθούμε το πλήθος των περιστατικών παραβατικότητας των ανηλίκων.

Από στατιστικά δεδομένα βιώνουμε, ότι σε μια τριετία 2021 – 2024 οι υποθέσεις παραβατικότητας των ανηλίκων για ποινικά αδικήματα ξεπερνούν τις 35.000. Και τα στοιχεία αυτά πρέπει να θεωρηθούν απολύτως αληθή διότι συλλέχτηκαν από 63 Εισαγγελίες Πρωτοδικών και από 19 Εισαγγελίες Εφετών σε όλη τη χώρα. Και περιλαμβάνουν διώξεις που ασκήθηκαν από τις εκάστοτε εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών σε ανήλικους την τελευταία τριετία.

Δημοσιεύματα και του τελευταίου καιρού περιγράφουν πολύ σκληρά περιστατικά βίας ανηλίκων. Ενδεικτικά αναφέρουμε.

Μαθήτρια 14 ετών ξυλοκοπήθηκε στη Γλυφάδα 16χρονος έξω από το 1^ο ΕΠΑΛ Ναυπλίου μαχαίρωσε δύο συνομήλικούς του.

Δύο ανήλικες μαθήτριες 15 και 13 χρόνων στην Πάτρα, συνελήφθησαν διότι στο προαύλιο του αυλείου Σχολικού χώρου τους χτυπήθηκαν  άγρια μεταξύ τους.

Στο Ηράκλειο Κρήτης ο διευθυντής του 9^ου Γυμνασίου δέχτηκε επίθεση από 14χρονο μαθητή διότι ενημέρωσε τους γονείς του, ότι ήταν μεταξύ των καταληψιών του Σχολείου.

Ο 14χρονος, χτύπησε, έσπρωξε τον Δ/ντή του έρριξε γροθιά στο κεφάλι και στη μύτη και τον πέταξε κάτω. Και πολλά – πολλά άλλα περιστατικά μπορούσαν να αναφερθούν.

Η βία λοιπόν εκδηλώνεται πλέον από τους ανήλικους και εναντίον των εκπαιδευτικών.

Πού θα πάει αυτή η Ιστορία; Πόσα χειρότερα περιστατικά αναμένουμε για να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα; Η κατάσταση έχει ξεφύγει τελείως. Βαίνουμε προς διάλυση.

Που είναι τα στηρίγματα της κοινωνίας που βιώναμε εμείς οι παλαιότεροι; Διώξουμε από τα παιδιά τις ηθικές αξίες. Για δήθεν σωστή κοινωνικοποίηση διαλύσαμε τα πάντα.

Τα ωθούμε συνεχώς και με κάθε τρόπο στη μοντέρνα τεχνολογία ακόμα και από το νηπιαγωγείο και γκρεμίσαμε από τις ψυχές τους ιδανικά και αξίες που έπρεπε να προηγούνται. Η οικογένεια το βασικό κύτταρο του κοινωνικού ιστού πνέει τα λοίσθια. Σχεδόν ένας στους δυο γάμους διαλύεται. Αφανίζεται μαζί του και η οικογένεια. Στα σχολεία έπρεπε τον κύριο λόγο να έχουν τα ιερά και όσια που πηγάζουν από παράδοση, ιστορία, θρησκεία, εκκλησία, ήθη, έθιμα κλπ. … κλπ. και να έπονται οι νεώτερες κοινωνικές, τεχνολογικές, πολιτιστικές εξελίξεις. Επί τέλους είναι καιρός όλοι μας να κατανοήσουμε τις εγκληματικές μας αμέλειες που βλέπουμε που οδηγούν και να πάρουμε  το δρόμο της επιστροφής.

Αν συνεχίσουμε έτσι μας περιμένει κοινωνική κατάρρευση.

õ Και ας κλείσει και η σημερινή στήλη, με τη βεβαιότητα, ότι τα θέματα που διαπραγματεύτηκε τα έθεσε στη σωστή τους βάση και σε μη αμφισβητούμενα πλαίσια.